16.12.2024 - 12:52 | Son Güncellenme:
1957’de Kayseri’de doğan Latife Tekin, Türk edebiyatının en önemli isimlerinden biri. 9 yaşındayken ailesi ile İstanbul’a yerleşen Tekin, ilk ve ortaöğrenimini İstanbul’da gördü. Beşiktaş Kız Lisesi’nden mezun oldu. Kısa bir süre İstanbul Telefon Başmüdürlüğünde çalıştı. Bu kurumdan ayrıldıktan sonra ise yazarlığı uğraş edinerek, çalışmalarını sürdürdü.
Latife Tekin’in 1983’te köyden kente gelen bir ailenin hayatını masalsı bir anlatımla yazdığı ilk romanı ‘Sevgili Arsız Ölüm’ ilgiyle karşılanmıştı. Bu romanda, 1960’larda başlayan köyden kente göçü, gecekondu bölgelerine yerleşen insanları anlatan Tekin’in, ikinci romanı olan ‘Berci Kristin Çöp Masalları’ndaki mizah tonu, anlatım ve konu açılarından ilk romanıyla benzer çizgideydi. Bu romanda yazar, Çiçektepe çöplüğünde gecekondularda yaşayan insanların doğayla ve belediyeyle mücadelelerini kara mizahla ve yalın bir dille anlatmıştı. 'Gece Dersleri', 1980 öncesi devrimci bir örgüt içindeki ilişkileri ele alıyordu. Bu kitap, Latife Tekin’in yazarlığında bir kırılma noktası olduğu için yeri hep ayrıydı. Yazar, sonraki kitaplarında görülecek bir dilsel çeşitliliğe ilk kez bu kitapta yer vermişti. Dili soyut bir kitap olan ‘Buzdan Kılıçlar’da Tekin’in kendi ifadesiyle, başlıca kaygısı yoksulluğun ne olduğunu anlamak ve anlatmak oldu. Tekin böylece, yoksul insanlardan yola çıkarak tüm insanlığa bakma ihtiyacı duydu. Bu kitapta, mizahla hüzün iç içeydi.
ESERLERİ PEK ÇOK DİLE ÇEVRİLDİ
2001’de yayımlanan ‘Ormanda Ölüm Yokmuş’ eseri, Latife Tekin’in rüya diline yaklaştığı, doğanın içine doğru çekilmeye başladığı ilk kitabıydı. 'Unutma Bahçesi’nde (2005) ütopya kavramını, doğaya çekilen ve toplu halde yaşayıp üretmek için çalışan insanları yazdı ve bu kitabıyla 2006 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü aldı. Tekin’in son romanı ‘Muinar’ 2006’da yayımlandı. Romanları İngilizceden Farsçaya, Arapçadan Fransızcaya pek çok dünya diline çevrildi.