Yavuz Kocaömer

Pendik Belediyesi, Pendik Kent Konseyi ve Gedik Üniversitesi tarafından İstanbul Kalkınma Ajansı’nın destekleri ile organize edilen, Pendik Engelsiz Spor Çalıştayı 16- 17 Aralık 2014 tarihlerinde gerçekleştirildi.

İki gün süren çalıştayda, engelli sporcular ve öğrenciler için eğitmen yetiştirilmesi, okul içi ve okul sonrası beden eğitimi ve spor faaliyetlerine engelli bireylerin katılımlarının güçlendirilmesi, engelli sporların tanıtılması yoluyla farkındalık eğitimleri ve paralimpik sporcuların yetiştirilmesi ile, yerel yönetimlerin engelli bireyler için spor hizmetinin yapılandırılması konuları ile ilgili oturumlar yapıldı.

Çalıştayda yapılan çeşitli oturumlarda, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Genel Sekreterimiz İbrahim Gümüşdal’ın anlattıkları içinde en çok ilgimizi NEW HAMPSHİRE Üniversitesinden Dr. Michelle Grenier’nin, özellikle kaynaştırma konusundaki anlattıkları bizi de yakından ilgilendiriyor.

Artık Dünya, engelli, engelsiz ayrımından vazgeçerek, Inclusion yani dahil etme, birlikte olma programları üzerinde çalışıyor. Ülkemiz henüz bu seviyeye gelmedi.

Bu konuda, Amerika Birleşik Devletleri’nde özel gereksinimi olan çocukların yüzde 95’inin kaynaştırma

Birkaç hafta önce, spor basınından edindiğimiz bilgiye göre, Galatasaray’ı bugünkü zor durumlarına getiren Ünal Aysal isimli iş adamının tekerlekli sandalye basketbol takımına sponsor olacağını öğrendik.

Galatasaray Kulübü’nün başkanlığını yaptığı süre içinde, engelli basketbolcuları basketbolcu saymayan, kız ve erkek takımların şampiyonluk yemeğine davet etmeyi düşünmeyen, tarihinde amatör sporlarda Avrupa ve Dünya Şampiyonu olma onurunu Galatasaray’a yaşatan sporcuları unutan Bay Aysal, nasıl olduysa böyle bir şeye karar vermiş.

Yine başkanlığı döneminde Tekerlekli Sandalye basketbolu ile kulaktan duyma sözlerle bazı televizyon programlarına çıkan, böyle büyük bir kulübün başkanı olarak tüm spor branşlarını öğrenmesi ve yakından takip etmesi gereken bir başkan olarak, engelli sporcularla sadece yüzeysel olarak ilgilenmiştir. Kişisel tartışmalarını engelli insanlara da yansıtan, onlara verdiği bursları bu satırların yazarı bir iki yazısında kendisini eleştirdiği için kesen, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı‘nın geçen yılki balosunda 5 bin TL gibi komik bir bağışta bulunan bir insandaki bu gelişme, tabii ki sevindiricidir.

Ancak sorun yalnız kendisinde değil,

Türkiye Özel Sporcular Spor Federasyonu’na bağlı, ülkemizde 248 spor kulübü var. Bundan 15 sene evvel, bu rakamın belki de onda biri bile yoktu.

1990 yılında, o zamanki adı ile Türkiye Özürlüler Spor Federasyonu kurulduğunda, özel sporcularla ilgili rahmetli Prof. Dr. Hıfzı Özcan, Tarık Bitlis, Ali Üredi gibi insanların olması, ülkemizde gerçek anlamda bu konuda sporun başlamasının bir nedeni olmuştur.

Bugün gelinen noktada, ilgili kulüplerimizde 10.055 erkek, 3.279 bayan sporcu görev yapıyor. Avrupa ve Dünya Şampiyonaları’na katılıyorlar, Paralimpik Oyunlarında, uluslararası komitenin yer verdiği olanaklarda, diğer ülkelerin sporcuları ile birlikte yarışıyorlar.

Federasyon Başkanı Birol Aydın, özü - sözü bir, mert bir kardeşimiz. Kısa sürede gördüğümüz kadarı ile, bu sporun gelişmesi için elinden geleni yapıyor. Şimdi kendisi aynı zamanda Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Yönetim Kurulu Üyesi.

Her şeyin devletten beklendiği ülkemizde, özellikle de özel sporcularla ilgili yarışmalarda, sponsor bulmak da oldukça güç. Yine bu güne kadar ki gözlemlerimizde, genelde engelliler sporu ile yapılan bazı sponsorluklarda da bir takım yanlışlar mevcut.

Bundan böyle, bu

İşitme Engelliler Spor Federasyonu Başkanı Osman Arslan’ın 3 ay hak mahrumiyeti cezası alması sonucu, 20 Aralık’ta Olağanüstü Genel Kurul kararı alınmıştı. 2 başkan adayının, delegelerden toplanan imzalarında mükerrerlik olunca, toplanan imzalar geçersiz sayıldı ve Gençlik ve Spor Bakanlığı ve Spor Genel Müdürlüğü soruşturma açmaya karar verdi. Bu soruşturmanın ardından da, atanacak olan kayyumun görüşlerine göre, İşitme Engelliler Spor Federasyonu’nun özerkliğini kaldırılabilmesine kadar gidilecek bir yol açıldı.

1998 senesinde, o zamanki tek federasyon olan Türkiye Engelliler Spor Federasyonu Başkanı iken, Sofya’da, Uluslararası İşitme Engelliler Spor Federasyonu’nun Genel Kurulu’na katılmak üzere kaydımı yaptırmıştım. Gelen cevapta, işitme engelli olmadığım için Genel Kurula delege olarak katılamayacağım bildirildi. Bunun üzerine yönetim kurulu üyelerimizden işitme engelli rahmetli Erol Efrant benim yerime yönetim kuruluna katıldı.

Biraz daha geriye gittiğimizde, Uluslararası İşitme Engelliler Spor Federasyonu’nun genel kurullarına, o tarihlerde özellikle doğu bloğu ülkelerinden komünist partisine mensup, konuyla ilgisi olmayan kişilerin devamlı yurt dışındaki

1997 yılında, bu satırların yazarı engelliler sporuna Özel Olimpiyatlar ile başladı. O sene kimsenin organizasyonuna talip olmadığı oyunları, rahmetli Prof. Dr. Hıfzı Özcan, Tarık Bitlis ve Ali Üredi ile birlikte organize ederek bu branşların devamını sağladı.

1998 yılında Almanya’da bir görme engellilerin salon futbol maçı Futsal’da, ilk defa seyrettiği bu sporda hayretler içinde kaldı. Çünkü futbolcular birbirlerinin isimlerini söyleyerek, ayağa pas yapıyorlardı. Yanında oturan Almanya Görme Engelliler Spor Federasyonu Genel Sekreterine “Acaba bir şekilde görüyorlar mı?’’ diye bir soru yönelttiğin de, aldığı cevaptan çok utandı. Yalnız kendisi adına değil, Türkiye adına da. Çünkü böyle bir eğitim ve uygulamalar, o zamanlar Türkiye’de neredeyse yoktu. Genel Sekreter kendisine şöyle dedi. “Biraz yavaş konuşun Bay Kocaömer. Kulağınızı verin.’’ Çünkü futsal maçının oynandığı topların içinde çıngıraklar vardı ve takım arkadaşının ismini söyleyerek pası verdiğinde, o arkadaşı topun içindeki çıngırak sesinden, topun yönünü buluyor ve takımını atağa kaldırıyor veya savunmada başarılı oluyordu. Spor yöneticilerimizin bu kadar detayları bilmesine de gerek yok. Biz de bunları

Geçtiğimiz Kasım ayının 27. günü, üyesi olduğumuz Alman Spor Yazarları Derneği Frankfurt’ta bir sohbet ve tartışma gecesi düzenledi. Geceye, Eintracht Frankfurt’un antrenörü Thomas Schaaf’‘ın yanı sıra, Almanya’nın en önde gelen tekerlekli sandalye basketbol takımı RSV Lahn-Dill ile menajerleri Andreas Joneck ve aynı zamanda Alman Milli Takım Tekerlekli Sandalye Antrenörü olan Nicolai Zeltinger davet edildi. Futbolun yanı sıra tekerlekli sandalye basketbolu ile ilgili bilgiler verildi, sorunlar tartışıldı.

Bizde ise; Türkiye Spor Yazarları Derneği, yılda bir kere Antalya’da düzenlediği toplantılara, eğer akıllarına gelirse veya biri hatırlatırsa, paralimpik sporla ilgili bir-iki kişi davet ediyor. O da akıllarına gelirse. Çünkü Spor Yazarları Derneğimiz, aslında Futbol Yazarları Derneği. Bir başka ifade ile engelli sporlarını neredeyse yok sayıyorlar. Bunların örneklerini biz de geçtiğimiz senelerde yaşadık.

Bundan 10 sene kadar önce, yine Türkiye Spor Yazarları Derneği’nin bu konudaki tutumunu eleştirirken, bu sütunlarda yazımızı şöyle bitirmiştik: “Sevgili spor yazarı kardeşlerim ve ağabeylerim, aslında ben bunları niye yazıyorum? Skor yazarlığına devam.”

Bu sözlerimiz

Eski Gençlik ve Spor Genel Müdürlerimizden, sevgili ağabeyimiz Tevfik Sarpkaya, geçtiğimiz günlerde talihsiz bir kaza sonucu aramızdan ayrıldı. Kendisine Allah’tan rahmet diliyoruz.

Tevfik Ağabey ile tanışmamız 1991 senesine rastlar. Daha sonra, Sayın Yücel Seçkiner’in Spordan Sorumlu Devlet Bakanlığı sırasında, 1997 senesinden itibaren, o zamanki adı ile Türkiye Özürlüler Spor Federasyonu’ndaki görevlerimiz dolayısıyla çok sık beraber olduk. Kendisinin olaylar karşısındaki objektif tavrı ve engelliler sporu konusundaki verdiği destekler bizleri çok etkilemiştir.

Daha sonra 1999 senesinde Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nı birlikte kurduğumuz insanlardan biriydi. O zamanlar engelliler sporu bugünkü seviyesinde olmamasına rağmen, kendisine götürdüğümüz tüm projeleri elinden geldiğince iyi niyetle hemen uygulamaya koydu.

1999 senesinde, ilk Görme Engelliler Satranç Milli Takımımızın Polonya’daki uluslararası turnuvaya katılması onun sayesinde gerçekleşmiştir. Daha sonra görme engelli satranççılarımızla birlikte olduğu bir fotoğraf o günden beri evimizde, engelliler sporu ile ilgili köşemizde durmaktadır.

Hayat böyle bir şey! Allah herkese sıralı ölüm

Dünyanın köklü spor kulüplerinden FC Barcelona, dünya genelindeki 13. futbol altyapı okulu olan FCBEscola İstanbul’u Avea ile yaptığı işbirliği sonucunda hayata geçirdi.
FCBEscola İstanbul Avea Futbol Okulu, 2012 ve 2013 yıllarında Türkiye genelinde yapılan FCBEscola Avea Futbol Kamplarına olan ilgi ve katılım sonucunda, Türkiye Futbol Federasyonu’nun izni ve onayı ile eğitim vermektedir.
Futbol okullarımızın ana hedefi, bu güzel oyuna tutkuyla bağlı 6-14 yaş arası tüm çocukların, FC Barcelona’yı dünyanın en büyük kulüplerinden birisi yapan felsefeyi, ruhu ve etik değerleri, ilerlemiş teknik bilgilerle harmanlayarak öğrenmelerini sağlamaktır.
Barcelona kulübünün birçok başarılı sporcuyu yetiştiren ünlü altyapı merkezi La Masia’dan gelen iki İspanyol teknik direktörün liderliğinde sürdürülecek olan antrenmanlarda, alanlarında uzman sertifikalı Türk futbol antrenörleri de görev yapmaktadır. Çalışmalar, 12 öğrenciden oluşan takımlar halinde U8, U10, U12 ve U14 (doğum yılları 2008-2001 yılları arasında olan) yaş gruplarında devam ettirilecektir.
FCBEscola İstanbul Avea Futbol Okulu, Avrupa yakası ve Anadolu yakası olmak üzere İstanbul’un iki ayrı noktasında hizmet