Yavuz Kocaömer

18 Eylül 2018 tarihinde Hürriyet Gazetesi’nin Kelebek ilavesinde Tülay Demir’in, Gençlik ve Spor Bakanı Yardımcısı, aynı zamanda Cumhurbaşkanı Başdanışmanı Hamza Yerlikaya ile yaptığı bir röportajı okuduk. Burada sevgili bakan yardımcımız, bakanlığı tarafından yetenek taramalarına başlandığını söyledi ve şöyle ilave etti :
Bunun farklı aşamaları var. Spor uzmanlarından ve hocalardan oluşan bir ekip inceliyor, onlar değerlendiriyor. Çocukların, gençlerin fiziki yapılarına, gelişimlerine, sportif yeteneklerine göre… O yetenekler ve fiziksel özellikler doğrultusunda yönlendiriliyorlar. Bu da elbette çocukları başarı anlamında daha yukarılara taşıyor.
Yıllardır bu sütunlarda, çeşitli programlarda yetenek taraması ve seçimi yapılmasının şart olduğunu söylemiştik. Nihayet uygulamaya geçiyor. Bugün sporda başarılı olan ülkelerde bu uygulama yapılıyor.
Bizde ise; bu taramalar başlayana kadar çocuklarımız ailesi veya beden eğitimi öğretmeni tarafından belli bir spora yönlendiriliyordu. Ama o çocuğumuz, o yönlendirilen spor dalına uygun mudur, buna hiç bakılmıyor. Çoğu kez de uygun olmadığı için spor sakatlıkları ve performans düşüklüğü nedeniyle sporu bırakmak zorunda kaldılar.
Bu

Uluslararası Paralimpik Komitesi (IPC) 7-9 Eylül 2018 tarihleri arasında Madrid’de bir ‘Üye Çalıştayı’ düzenledi. Bu Çalıştay’a Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Genel Sekreteri İbrahim Gümüşdal, Hukuk Kurulu Başkanı Av. Mert Yaşar ve Yönetici Asistanı Ceren Demir katıldı.
Yaklaşık 165 ülkenin üye olduğu Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin bu toplantısına 112 ülke yetkililerini gönderdi. Yapılan çalıştayda, Uluslararası Olimpiyat Komitesi ile Uluslararası Paralimpik Komitesi arasında 10 Mart 2018 tarihinde imzalanan iş birliği anlaşması, 2032 yılına kadar uzatıldı. Anlaşmaya göre IPC’ye sağlanacak bazı finansal destekler, oyunların yönetimi, paralimpik markası ve pazarlama hakları, yayın hakları gibi konularda işbirliği yapılacak. Bunun yanında, sporcu merkezli organizasyon ve sporcu konseyi stratejisi de çalıştayın gündem maddeleri arasındaydı. Önemli konulardan bir tanesi olan sınıflandırma da o günlerde masaya yatırıldı.
Çalıştayda bu yıl ki önemli konulardan bir tanesi de bir kısım bireysel ve takım sporlarının uluslararası federasyona devredilmesi idi. Bu bağlamda takım sporlarını bir kenara bırakırsak, okçuluk, masa tenisi, tenis, yelken, bisiklet, triatlon, taekwondo

Ülkemizin, kötü niyetli düşman, iç ve dış güçler tarafından nasıl hırpalandığını hep birlikte yaşıyoruz. Böyle günlerde, engelliler sporu konusunda bir yazı yazmak bizi epey düşündürüyor. Ancak diğer taraftan da devletimizin ve milletimizin gücü ile bu zorlukların kısa zamanda üstesinden geleceğimize inananlardanız.
Birçok engelli sporcumuz yurtdışında ülkemizi başarı ile temsil ediyor ve madalyalarla yurda dönüyorlar. Diğer batılı ülkelere baktığımızda, onlar engelliler sporuna bizden 40-45 yıl önce başlamışlar. Aradaki farkı kapatmamız ve bir kısım branşlarda onları geçmemiz, ülkemizin insanlarının nasıl sağlam bir yapıya sahip olduğunu gösteriyor.
Ancak son senelerde, engelliler sporuna devlet tarafından verilen destek pek iç açıcı değil. Bununla maddi desteği kastetmiyoruz. Maddi destek Türkiye’nin olanakları ve devletin gücü ile ellerinden geldiği kadar yapılıyor. Konu, devletin parasını yurtdışı seyahatlerde ailesiyle, tanıdıklarıyla birlikte çarçur eden federasyonlar ve bazı federasyonlardaki yolsuzlukların önüne geçmek...
Bunlardan bir tanesi de her zaman yazdığımız gibi, Türkiye Görme Engelliler Spor Federasyonu. Bu federasyonun başkanı Hasan Sayyıdan devamlı

Bir seneden fazladır bu köşemizde birkaç konuya, başta Gençlik ve Spor Bakanımız Sayın Akif Çağatay Kılıç olmak üzere, ilgililere bazı hatırlatmalar yaptık.

Bugüne kadar bunlardan hiçbir ses çıkmadı. Ama eğer Paralimpik ve Olimpik Oyunları arasında sporcuların ve insanların eşitliği söz konusu ise bu konuların düzeltilmesi gerekir. Hemen belirtelim bu bizim kendimiz için istediğimiz bir şey değil. Devlet katlarında, yasalarda, yönetmeliklerde ‘PARALİMPİK’ kelimesi ne kadar çok geçerse, önümüzdeki nesillerde bu oyunların önemini anlarlar. Artık bütün dünya biliyor ki Paralimpik Oyunları yapılmadan, bir kentte Olimpiyat Oyunları yapılamaz.

Neydi bu konular?

1. İstanbul Olimpiyat Oyunları Hazırlık ve Düzenleme Kurulu’nun adına Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları ilavesinin yapılması. Çok da zor olmaması gerek, ama herhalde fazla yoğunluktan yetkililerimiz bu konuda bugüne kadar bir şey yapmadılar.

2. Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Merkez Danışma Kurulu. Bu kurulun kurulduğu tarihlerde, ülkemizde Paralimpik Oyunları tanınmıyordu. Ama artık az da olsa tanınıyor. Eğer bu kurulda üniversite temsilcileri, Olimpiyat Komitesi temsilcisi, Spor Yazarları Derneği’nin temsilcisi vs. oluyorsa, bir

Defalarca yazdık, ama anlamayanlar ve anlamak istemeyenler hâlâ konuşuyor.
Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin tüzüğüne göre amacı; “Her türlü politik, ekonomik ve dinsel etkinliğin dışında kalarak, paralimpik hareketinin amacına ulaşmasına katkıda bulunmak, paralimpik oyunlarının ülkemizde düzenlenmesini sağlamak, düzenlenecek paralimpik oyunlarında ülkemizin temsilini sağlamak ve engelliler sporuna Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin (IPC) tüzüğüne uygun olarak katkıda bulunmak.”

Çok bilenler

Yani bazı ‘çok bilenlerin’ konuştuğu gibi Türkiye Milli Paralimpik Komitesi bir yardım derneği değildir. Paralimpik oyunlarına katılma hakkını kazanan sporculara ve onların bağlı bulundukları federasyonlara maddi destek sağlamakla yükümlü olmamasına rağmen, bu konuda çalışmalar yapmaktadır.
Türkiye Milli Paralimpik Komitesi ayrıca ‘Uluslararası İlham Projesi’ ile çocukların ve gençlerin oyun, beden eğitimi, spor ve fiziksel etkinlik yoluyla gelişmelerinin desteklenmesi projesinin içinde yer almakta. Ayrıca dünyada ilk defa ‘Uluslararası Paralimpik Gençlik Yaz Kampları’nı hayata geçirdi. Tüm bunların yanı sıra, ‘Paralimpik Okul Günleri’ çalışmaları tüm hızıyla devam etmekte. Bu

Aşağıdaki yazı, 13 Mart 2010 ve 25.12.2016 tarihlerinde bu sütunlarda yayınlanmıştır. Şimdi sene 2018. Ne değişti, ne kadar değişti? Ona da okuyucularım karar versin.

1- Tüm tesislerin engelli, engelsiz sporcu ve seyirci ayrımı yapmaksızın düzenlenmesi, ulaşılabilir, erişilebilir ve ihtiyaca cevap verebilir hale getirilmesi.

2- Tüm spor tesislerinin dışında, Milli Eğitim Bakanlığı’na ait okulların spor tesislerinde ve diğer kurumların bu amaçla kullanılan tüm spor tesislerinde aynı düzenlemenin yapılması ve denetlenmesi.

3- 81 ilde bulunan spor tesislerinin değerlendirilmesi amacı ile GSGM Tesisler Dairesi Başkanlığı, Engelli Spor Federasyonu ve Türkiye Futbol Federasyonu yetkililerinin oluşturduğu bir komisyon kurulmalıdır. Bu komisyonca alınan kararlar doğrultusunda İl Müdürlükleri ile işbirliği içerisinde tesisler hakkında bilgi edinilmelidir.

4- Spor tesislerinin engelli sporcu ve seyircilere uygun hale getirilmesi; 81 ilde bulunan tüm spor tesislerinin engelliler açısından kullanılabilmesi için gerekli olan çalışmaların ne olacağı ve maddi bilançosunun çıkarılarak rapor şeklinde hazırlanmalıdır.

5- Yurt genelinde bütün tesislerde engelli, engelsiz tüm kulüplerin ayrım

Üç hafta önce bu sütunlarda, Galatasaray Spor Kulübü’nün kıymeti kendinden menkul bir yönetim kurulu üyesinin, “Engelsiz Aslanlar” ile ilgili bir toplantıda söylediklerini yazmıştık.

Bu spor cahili yönetim kurulu üyesi, engelsiz aslanlarla ilgili söz konusu toplantıda şöyle demişti, hatırlayalım: “Önümüzdeki sene şampiyon olmasanız da olur, hatta küme düşseniz bile önemli değil, gitsin o sporcular başka yerde rehabilite olsunlar.”

Bu duyumlar sonrasında, yazdıklarımızı anlayabileceğini umarak dedik ki; “Bu yönetim kurulu üyesi ortaya çıkmalı, kendisini tanıtmalı.” Üç hafta geçti kendisinden ses yok. Herhalde bu şahıs, spor alanındaki bilgisizliğinin dışında özür dilemenin bir erdem olduğunun da farkında değil.

Bu yönetim kurulu üyesi tabii ki bilmez. Küçük bir anekdot aktarayım. 4-5 sene önce Frankfurt’tan Münih’e giderken, uçakta yanımda, sonradan bankacı olduğunu öğrendiğim bir Alman, Hürriyet Gazetesi okuduğumu görünce, “Türk müsünüz? Hangi takımı tutuyorsunuz?” dedi. Galatasaraylı olduğumu söyleyince, “Şampiyonluğunuzu tebrik ederim” dedi, çok şaşırdım. Mayıs ayının 15’i gibiydi. “Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımınız geçen hafta Avrupa Şampiyonu oldu. Onun için tebrik etmek

14-22 Temmuz 2018 tarihleri arasında, Fransa’nın başkenti Paris’te düzenlenen 2018 Uluslararası Zihinsel Engelliler Spor Federasyonu (INAS) Avrupa Yaz Oyunları’nda özel milli sporcularımız toplam 24 madalya ile yurda döndüler.
Şampiyonaya 22 ülkeden 400’ü aşkın sporcu katıldı. Atletizm, yüzme ve masa tenisi branşlarında yarışan özel sporcularımız, 1 altın, 13 gümüş ve 10 bronz madalya kazandılar. Bundan sonraki hedef ise, tabii ki 2020 Tokyo Paralimpik Oyunları.
Daha önce de defalarca yazdık. İspanyolların 2000 Sydney Paralimpik Oyunları’nda engelsiz sporcuları oynatarak, özel sporcular basketbol branşında altın madalya almasının sonucunda, Uluslararası Paralimpik Komitesi 2004 ve 2008 Paralimpik Oyunları’nda hiçbir branşta özel sporcuları bu oyunlara kabul etmedi.
Tartışılacak bir karar. Herkes bir fikir yürütebilir. Ama sonra İngilizler, 2012 Londra Paralimpik Oyunları biraz daha canlı geçsin diye, bir oy farkla birkaç spor branşında yeniden özel sporcuların paralimpik oyunlarına katılmalarını sağladılar.
Ülkemizde ise; Türkiye Özel Sporcular Spor Federasyonu, son senelerde çeşitli sporları Türkiye çapına yayarak, olumlu işler yaptı. Bunun da yavaş yavaş sonuçları