Özay Şendir

Politico Dergisi, üst düzey bir yetkiliye dayandırarak İsrail Başbakanı Netanyahu’nun birkaç aylık siyasi ömrü kaldığını yazdı.

Bu sızmış değil, bilerek sızdırılmış bir haber.

Önce sadece ilgilenenlerin bildiği bazı bilgileri paylaşmam gerek:

ABD Başkanı Joe Biden, Eylül 2023’e kadar İsrail Başbakanı Netanyahu’yla oldukça gergin bir ilişki yürüttü.

İsrail çeşitli kereler talep etmesine rağmen Netanyahu’yu Beyaz Saray’a hiç davet etmedi.

Son 11 ayda bir kere görüştüler, o da New York’ta Birleşmiş Milletler Genel Kurulu sırasında yapılan bir görüşme oldu.

ABD Başkanı’nın İsrail’e vizeyi kaldırma kararı da aslında Netanyahu’nun değil, ABD’deki Yahudi sermayesinin gücünden kaynaklanıyordu.

Medeniyetler arasında çatışma fikrini ilk ortaya atan kişi, İngiliz bilim insanı Arnold Toynbee’dir.

Batı medeniyeti ile İslam dünyası arasında bir savaşı öngörenler ise tarihçi Bernard Lewis ile siyaset bilimci Samul Huntington’dır.

Bernard Lewis, 1990 yılında “Müslüman Öfkesinin Kökenleri” makalesini yayımladı ve o makalede olası bir çatışmanın “Müslümanlar ile Batı” arasında yaşanacağı fikrini savundu.

Samuel Huntington’ın, 1993 yılında ortaya attığı Medeniyetler Çatışması tezi biraz daha karmaşık.

Tez, gelecek çatışmaların ekonomik ve ideolojik nedenlerden değil, medeniyet ve kültür farklılıklarından dolayı gerçekleşeceği iddiasına dayanıyor. Dünyayı 8 ayrı medeniyete bölen Huntington, ortak İslami kimliğe ve değerlere sahip Müslüman ülkelerin Batı karşıtlığı zemininde ittifak içine gireceklerini de iddia ediyor.

Aslında bu tez şimdilik çökmüş durumda. Batı’dan ayrı bir medeniyet olarak tanımlanan Ortodoks Rus Medeniyeti’nin iki üyesi kendi arasında savaşta, İran,

*Bülent Ecevit, 1960’ların sonlarında CHP Genel Sekreteri olarak oldukça önemli bir talimat vermişti örgütlere. O talimat, smokinli balolar yerine, halkın parti binasına gelmesini sağlayacak çay saatleri düzenlenmesiydi. Gerçekten de Ankara’nın çeperlerinde oturan vatandaşlar hayatlarında ilk kez o zamanlar Çevre Sokak’ta bulunan CHP Genel Merkezi’nin kapısından içeriye girmişti. Şimdi çok sembolik gelebilir size ama o zamanlar için önemli bir adımdı bu. Önemliydi zira, 1946 seçimlerinde CHP’nin 464 milletvekili adayının çoğu emekli bürokratlardan oluşuyordu. Listedeki çiftçi, işçi sayısı 10’u bile bulmuyordu.

*Mustafa Kemal Atatürk’ün ölümünden sonraki yıllarda Cumhuriyet Bayramı, çoğunlukla protokolün kutladığı, halkın da onların kutlamalarından haberdar olduğu dönemler yaşadı. Üç kişinin sokakta yan yana dolaşmasının yasak olduğu 1980 darbesi sonrasında

ya da sokakta her gün onlarca gencin öldüğü terör yıllarında Cumhuriyet Bayramı

Arabanın arkasına Mustafa Kemal Atatürk imzalı çıkartma yapıştırmak yetmiyor Cumhuriyet’i yüceltmeye. 

O çıkartma, başkalarının hakkını yememe, ters yola girmeme, sinyal verme gibi sorumluluklar yüklüyor insana. 

“Muasır medeniyetler” seviyesine, ithal ve kocaman armalı, fiyatı çok sıfırlı lüks ürünler kullanarak ulaşamaz insan. 

Tıpkı, her cümleye İngilizce bir kelime sıkıştırıp, tıpkı meşhur kahve mağazasından çıkmayarak çağdaş olunamayacağı gibi. 

Halk oyunlarını köylü bulup, valsi alkışlamak, türkülere burun kıvırıp arya severmiş gibi yapmak da Batılı kılmıyor insanı. 

Bir de içerisinden çıktığın halkı beğenmemek, küçümsemek var ki bu en büyük ayıbımız. 

Oysa en lüks olanından en sıradan olanına kadar erik dalıyla bitiyor bu ülkede tüm düğünler... 

Mustafa Kemal Atatürk’ü anma yarışında “en birinci” hepimiz oluyoruz da iş anlamaya gelince değişiyor tüm tablo. 

7 Ekim’deki Hamas saldırısına dair yeni ayrıntılar ortaya çıkmaya başladı.

Saldırıdan en az üç ay önce Nahal Oz’daki bir üste görev yapan gözetleme askerleri, Hamas militanlarının her gün eğitim yaptığını, çukurlar kazdığını ve sınır boyunca patlayıcılar yerleştirdiğini rapor etmiş. Bu rapor istihbarat birimleri tarafından ciddiye alınmamış.

Olmaz öyle şey demeyin, tüm dikkati iç karışıklığa ve Batı Şeria’ya dönmüş istihbarat servislerinin hata yapması şaşırtıcı değil. Toplumsal bölünmeler büyük zaafiyetlere neden oluyor diye daha önce de söylemiştim.

İsrail’e bakıp bizden farklı düşünene karşı daha anlayışlı ve daha saygılı olmamız gerektiğine güzel bir örnek bu durum.

‘Rakamlar açıklayamadı, sen açıkla Netanyahu’

İsrail Başbakanı Netanyahu, Gazze’deki bombardımanın Hamas’ı cezalandırmak için yapıldığını ve Hamas üyelerini hedef aldığını iddia ediyor.

Rakamlar aksini söylüyor.

Aralıksız bombardımanda öldürülen çocuk sayısı 2 bin 913, öldürülen

7 Ekim’den bu yana İsrail’in Gazze’yi bombardımanı devam ediyor.

Bu süre zarfında 2360’ı çocuk toplam 5 bin 791 kişi öldü, 5 bin 364’ü çocuk 16 bin 297 kişi yaralandı.

Toplam 17 günlük bu bilançoyla ilgili, insan hakları örgütleri dahil kimseden yüksek bir ses çıkmadı.

Katliama tepki gösteren açıklamalar gördüm ama o açıklamaların tamamında Hamas, İsrail’den fazla kınanıyordu.

Aynı İnsan Hakları İzleme Örgütü, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin Irak’ın kuzeyinde 13 ay devam eden 2017-2018 yılları arasındaki operasyonda 7 sivilin ölmüş, bir sivilin de yaralanmış olabileceğini açıklayıp, Türkiye savaş hukukunu ihlal etmiş olabilir diye basın toplantıları düzenlemişti.

Sonradan meselenin iddia ettikleri gibi olmadığı da anlaşıldı ama konumuz bu değil.

ABD, Afganistan’da 71 bin sivilin ölümüne neden oldu, cılız bir iki ses çıktı.

İsrail, Gazze’de taş üstünde taş bırakmıyor, İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün sitesinin birinci sayfasında İsr

Televizyonlarda çok kavga gördüm ben. 

Kavga deyince, Sevda Demirel’in Hande Ataizi ya da Medyum Memiş’in Keto’ya attığı tokatlardan söz etmiyorum. 

Onlar sabun köpüğü işlerdi, kavgalar da daha çok kişisel kavgalardı, hayatımızda bir değişikliğe yol açmadı. 

Seyrettiğim canlı yayınlardan iki tartışma çok aklımda kaldı. Birincisi, MHP Genel Başkanı olarak Alparslan Türkeş’in, DEP Milletvekili Orhan Doğan ile 1993’te Çapraz Ateş programında yaşadığı tartışmaydı. Rahmetli Türkeş’in, New York’ta İtalyanca, Dakota’da Almanca konuşanlar üzerinden verdiği ABD örnekleri stüdyodaki havayı değiştirmiş, bilgi ve duruş mağdur edebiyatının o gece için sonunu getirmişti. 

Aralık 1995’te, 32. Gün’de Türk solunun önde gelen isimleri Doğu Perinçek, Ertuğrul Kürkçü ve Bülent Uluer karşı karşıya gelmişti. Döneklik ve Abdülhamid’e destek verme tartışması stüdyoyu alevlendirdi, küfürler edildi, el kalktı ama neyse ki bir yere inmeden havada kaldı. 

On yıl

“Bu savaşın sonunda Hamas artık Gazze’de olmayacak, aynı zamanda Gazze toprakları da azalacak.”

Ordu Radyosu’nda yayımlanan bu cümle İsrail Dışişleri Bakanı Eli Kohen’in ağzından çıktı.

“Gazze toprakları azalacak” demek İsrail’in bir tampon bölge oluşturmaya çalışacağı anlamına geliyor.

İsrail kasabaları ile Gazze arasında daha fazla insansız alan yaratmaya çalışmak barış değil sürekli çatışma demek.

Gazze, baştan sona, yukarıdan aşağıya 360 kilometrekare ve bu ufacık alanda 2 milyon insan yaşıyor.

Ufacık bir kıyı şeridine sıkışmış insanları daha da ufak bir alanda yaşamaya zorlayarak barış sağlanamaz.

Düdüklü tencere çok fazla doldurulursa patlar ya, İsrail’in bu planı da aynı sonuca yol açar, sonuçta daha fazla kan akmasına neden olur.