Mustafa Anıklı

Saygı, saygı, saygı...
Kendine saygın olacak, işine saygın olacak, karşındakine saygın olacak. Rotasyon diye etiketlenen “küçük görme” alışkanlığı, hem takımın dengesini bozuyor hem de rakibini hırslandırıyor.
Tam da bu şekilde başladı maça Manchester United... Burun kıvıran, dudak büken, hani deyim yerindeyse küstahlıkla... Leipzig’e 5 gol atan takıımın yarısını yedek kulübesine çekmek, ligde ve Avrupa’da bir maçı bile olmayan kaleci Henderson’a ilk kez şans vermek, Solskjaer’in cesareti değil, başka bir şeyiydi. Gençlere şans tanımak cesaretini göstermek başka, rakibe tepeden bakmak başkaydı.
Tam da bu düzlemde cezayı kesen 35’lik Demba Ba oldu. Öyle bir top aldı, öyle bir gitti ki... Tabii ki aldığı pasın isabeti, tabii ki vuruşunun kalitesi... Ama cümbür cemaat Başakşehir ceza alanının önüne giden rakip oyunculara ne demeli...
İkinci golde de yine Başakşehir’in hızlı hücumu, Demba Ba’nın aklı ve Edin Visca’nın bazukası vardı. Martial’in sayısı sadece rahatsızlık verdi.
Ancak Solskjaer, ikinci yarıyla

Ne Paris Saint Germain böyle bir ekip, ne de Başakşehir gol yollarında bu kadar tutuk...
Avrupa’nın milyon euroluk ekibi karşısında bizim mütevazı ekibimiz, ne ezildi ne de büzüldü. Başa baş, çata çat bir maç çıkardı. Ama yine her zamanki baş belamız bir duran top, bizi esir etti.
4-1-4-1 düzeniyle sahaya çıkan turuncu-lacivertliler için tabii ki ilk düşünce gol yememekti. Ancak PSG’nin ilk 45 dakika içerisinde hiç de niyeti yoktu. Silik, isimlerinin hakkını vermeyen yıldızlar karşısında açıkçası Başakşehir çok da zorlanmadı. Böylece Okan Buruk’un kadro tercihi de sorgulanmadı. Elindeki malzemeye göre ne yapar derseniz, aslında çok fazla tercihinin bulunmadığı da kabul edilmeli... Ancak Caiçara’nın yokluğunun takımı etkilediği de çok belli...
İkinci yarıya hızlı başlayan Başakşehir, gol için yüklendiğinde, Mehmet Topal’ın da savunma içerisine girmesiyle üçlü savunmayı seçti. Ancak kanatlar iyi çalışmayınca istenen bir türlü olmadı. Yenilen ilk

Yükselmek, zirvede yer almak; oradan inecek olmanın da bir işareti değil mi? Elbet bir gün oradan ayrılacaksın. Ama Başakşehir için bu düşüş değil, çakılma gibi oldu.

Çok kötü değilsin ama iyi de değilsin. Gol atamıyorsan, sen de yemeyeceksin.

İstatistiklere baksan, Karagümrük’ten iki kat daha fazla topa sahip olmuşsun; ancak kazanmayı unutmuşsun.

Yeniler ortada yok sakat, eskiler ortada yok vasat... Yıldızların sönmüş, senin de apoletlerin sökülmüş.

Başakşehir’in formasının rengi gibi griydi maç... İlk 45 dakikanın merkezindeki Ankaragücü, ikinci devreyle birlikte yerini rakibine teslim etti. Tecrübe faktörünün ne kadar önem taşıdığı, yedek kulübesinin neden bu kadar mühim olduğu bu karşılaşmada bir kez daha gözler önüne serildi.
Maçın başlamasıyla birlikte Başakşehir’in hareket kabiliyetini kısıtlayan, hatta bozan, ceza sahası önünde rakibini presle boğan Ankaragücü pozisyonlar bulurken, gole ulaşmak ancak penaltıyla gerçekleşti. Şampiyonluk için mücadele veren bir rakip karşısında, üstelik küme düşme hattının tam ortasında yer alan bir takım için böyle bir futbol, fazlaca bir cesaret gösterisi miydi acaba?
Ama buna sebep hazırlayanın sadece Ankaragücü’nün oyunu değil, Başakşehir’in hiç de alışık olmadığımız tutukluğu idi. Savunmadaki Epureanu-Skrtel uyumu kaybolmuş, kanatlarda rakibi karşılamak zorunda kalan beklerin akına katkısı kısmen yok olmuş, her şeyin ötesinde orta saha dengesi bozulmuştu. Forvette zaten Demba Ba’nın

Kadınlar, kadınlarımız, analarımız...
Bu özel günde onları anarken, Demba Ba’yı seyredip, “Analar neler doğuruyor?” diye söylememek mümkün değildi. Çok özel bir insan, çok karakterli bir isim, futbolcu olarak da mükemmel bir oyuncu...
Attığı golün, yaptığı iki asistin Başakşehir açısından ne kadar önemli olduğunu zaten herkes biliyor ama Beto’ya yaptığı faulün sonrasındaki özrü, sahalarda çok az görülecek bir centilmenlikti. Golündeki müthiş volesi de ender rastlanan güzellikteydi. Aslında maçın geneline bakıldığında, ilk 45 dakika için söylenecek tek şey, Demba Ba’nın golü oldu. Fakat Başakşehir geleneği yine ortaya kondu, ikinci yarıda lider ağırlığını olduğu gibi ortaya koydu.
Crivelli gerçekten müthiş bir savaşçı... Nerede yer alırsa alsın, ne oynarsa oynasın, motivasyonu yüzde 100, katkısı yüzde 100... Bunu bir de golle süsleyince, Okan Buruk’un Demba Ba-Crivelli ikilisinden neden vazgeçmediği bir kez daha ortaya çıkıyor.
Üçüncü golün

Rahmetli Vedat Okyar, “Dünyanın hiçbir ülkesinde saldırı bakanlığı yoktur ama hepsinde savunma bakanlığı vardır” diyerek defansın futbolda ne kadar önemli olduğunu tarif ederdi.
Başakşehir belki bu ligin en az gol yiyen takımı değil ama savunmasını hücumsal anlamda en iyi kullanan takım... Dün Skrtel ortaya çıktı, bugün Clichy... Epureanu zaten hazır kıta... Kısacası hepsi iki kişilik sahada...
Ev sahibinin Gaziantep karşısında ilk yarıda golü bulamamasının temel nedeni de, o bildiğimiz kanat akınlarını yeterince gerçekleştirememesinden oldu. Kırmızı-siyahlılar ne zaman bekleriyle geriye yaslandı, ya da geriye gitmek zorunda kaldı, fırsatlar da aynı ölçüde fazlalaştı.
Avrupa yorgunluğunu fırsata çevirmek isteyen Gaziantep, hem üçlü savunma gibi görünüp kabadayılık yapmak istedi, hem de beşleyip Başakşehir korkusunu fazla belli etti.
Başakşehir’in ışıl ışıl parlayan ismi Okan Buruk, takım içindeki dengeyi o kadar güzel kuruyor ki... Vazgeçemediği 5-6 oyuncusu dışında rotasyonu çok iyi başarıyor. Nitekim Demba Ba oyuna girdi,

Fenerbahçe, Trabzonspor ile oynanacak Ziraat Türkiye Kupası maçını beklemeden, Ersun Yanal ile yolların ayrıldığını açıkladı.

Yetmedi, bunu Kamuyu Aydınlatma Platformu'na (KAP) da bildirdi.

Fenerbahçe'nin açıklamasında ne deniyor:

"Şirketimiz, Futbol A Takımı Teknik Direktörü Ersun Yanal ile olan sözleşmesini, tarafların karşılıklı anlayışı çerçevesinde anlaşmaya vararak SONA ERDİRMİŞTİR."

Ne zaman yapılıyor bu açıklama? 02.03.2020 Saat 08.54.47'de...

Yani o andan itibaren sözleşmesi bitmiş. Yoksa "4 Mart 2020'den itibaren sözleşme sona erecektir" diyebilirdi.

Öyleyse sözleşmesi sona eren bir teknik direktör, bir gün sonra Trabzonspor maçında nasıl yer alacak?

Ligin ilk yarısındaki Sivasspor ile bugünkü arasındaki temel fark, eldeki malzemenin kıtlığı... Rıza Çalımbay için ideali yakalamak o kadar zor ki... Çaykur Rize maçında da böyleydi, Gaziantep karşısında da... Başakşehir’in maçındaki Yiğido ise çok daha eksikti.
Skuletic ameliyat oldu, Kone, Emre Kılınç, Erdoğan Yeşilyurt ve Goiano ise sakat... Gel de bunların yokluğundan bir takım çıkar...
Hele sağ bek... Rıza Hoca, neler neler yapıyor? Rize karşısında Goiano’nun yokluğunda Papp ile başlamıştı, Fatih Aksoy ile devam etti. Başakşehir karşısında da, “Elimde orijinal sağ bek varken onunla çıkayım” dedi ki, Barış Yardımcı sahadaydı. Kısmet ona 10 dakika izin verdi. Fatih yeniden sağ savunmaya geçti. Olmadı, ikinci yarıda Papp girdi, Fatih yeniden orta sahaya döndü.
İkinci kritik eksiklik Emre Kılınç’tı. Sakatlığı Sivasspor’un hücum gücünü önemli oranda etkiledi. Yiğido, eksi 12 derecede, özellikle golü yemesi sonrasında çok çalıştı, çabaladı. Ancak Mert Hakan dışında kalanlar, o kadar da istemedi.