Gez gez bitmiyor
Fethiye’ye denizden geldik, tekneleri bağladık, kendimizi çevredeki dağ yollarına vurduk...
Fethiye’yi denizden ziyaret ederken, tekneyi güvenli bir şekilde bağlayıp karadan birkaç günlük gezi planları yapmakta fayda var. Biz teknemizi Karagözler Mevkii’ndeki Yacht Classic Otel’in iskelesine bağladık. Yaklaşık 30 yıldır görmediğim bir arkadaşımla karşılaştım. Ankara’da üniversite yıllarında beraberdik.
30 yıl önce Fethiye’ye yerleşmiş ve turizmcilik yapıyor. “Syessa Ana” kitabının yazarı Birol Ganioğlu... Onun rehberliğinde Fethiye ve
çevresinde hızlı bir tur attık.
Önce Kayaköy’e gittik. Bana göre uzun menzilli bir yürüyüşle (iki saat onlara göre kısa imiş) Af Kula Manastırı’na tırmandık ve harika bir manzaraya tanık olduk. Ardından Yalancı Boğaz ve Gemiler Koyu’na bir de yüksekten baktık. Ölüdeniz’i tepeden seyrettik. Likya Yürüyüş Yolu’nun başlangıç bölümünü tembellik edip otomobille turladık. Kabak Koyu’nda, denizden 400 metre yükseklikte nefis kekik çayı içip manzara seyrettik.
Likya Yürüyüş Yolu’nu ve Likya’nın önemli kentleri Xantos,
Letoon ve Patara ziyaretlerini de ertesi güne bıraktık.
Kayaköy
Mimarisi günümüzden ileride
Fethiye’ye otomobille 15 dakikalık mesafede olan Kayaköy’ün geçmişi bundan 5 bin yıl önceye gitse de, yamaca dayalı yerleşim 11’inci yüzyıldan itibaren başlamış, 1850’li yıllarda en gelişmiş haline ulaşmıştır. Kayaköy yamaç yerleşim planı ile günümüz Türk şehircilik mimarisinden fersah fersah ileridedir. Yamaca kurulmuş evlerin hiçbiri diğerinin güneşini, manzarasını ve hava akımını kesmez. Yerleşim günümüzdeki
gibi gece yarısı imar planı değişiklikleri üzerine değil, saygı üzerine kuruludur. Fethiye’nin en sıcak günlerinde bile
burası püfür püfür eser.
Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında bölgede yaşayan Rumların Batı Trakya’daki Türkler ile mübadele edilmesi sonucu evler boşaltılmış. Yapıların ahşapları daha sonraki yıllarda sökülüp odun olarak kullanılmış, çatıları da doğal olarak yok olmuş, kent bugünkü görünümünü almış. Daha sonraki yıllarda yamaç dışında ova bölgesinde kısıtlı yerleşim başlamış.
Halen her biri 50 metrekare büyüklükteki 350 kadar ev metruk bir halde duruyor. Bu konutların aslına uygun olarak restore edilip turizme açılması için yıllardır öneriler ve projeler üretilse de bürokrasiyi ikna etmek mümkün olamamış.
AFKULA
Manzarada kutsal şarap
Çoğu kişiye göre, eski dönem rahiplerini anlamak biraz güçtür. Olmadık yerlere tırmanırlar, kayaları oyarak manastır yapar ve inzivaya çekilirler. Kayaköy’den orman içinde
5 kilometre kadar ilerledikten sonra otomobili park ediyoruz. Orman içinde yaklaşık bir
saate yakın yokuş yukarı yürüyoruz. Bir süre sonra müthiş bir manzara ile karşılaşıyoruz. Rahibin bu manzara karşısında kutsal şaraptan içtiğine kanaat getiriyoruz.
ÖLÜDENİZ
Türkiye’yi burası tanıtır
Ölüdeniz’in içine teknelerin girmesi yasaktır. Hemen girişinde demirlenir. Ölüdeniz’in tepeden çekilmiş fotoğrafları da hemen hemen tüm Türkiye tanıtım reklamlarında yer alır. Yamaç paraşütü yapanlar muhteşem bir manzarayı hafızalarına kazırlar. Ölüdeniz’i bu yükseklikten görmek gerçekten büyük bir ayrıcalık. Göremeyenler de bu fotoğraflarla avunuyor.
GEMİLE ADASI
Buraların şöhreti kötü
Fethiye’den çıkıp Kalkan’a Kaş’a giderken yedi burunlar dönülür. Bu burunlara yakın seyir yapılırsa deniz epey sallar. Bu burunların, denizciler arasındaki kötü izlenimi, burunlara verilen isimlerden de kolaylıkla anlaşılır. Kötü Burun, İblis Burnu, Hayırsız Burun gibi... İblis Burnu’nu döndükten sonra Gemile Adası ve Karacaören koyunda çok güzel demir yerleri vardır. Tekneyle buraya gelmeden önce karadan dolaştık, fotoğraf çektik.
KABAK KOYU
Uzun yürüyüşe mola
Likya Yürüyüş Yolu’nun mola yerlerinden biri de Kabak Koyu’dur. Kabak Koyu’nun eski muhtarı Sami Semerci amca buranın turizme açılması için çok uğraşmış. Şimdi denizden 400 metre yüksekte, gün boyu altı saat yürüyen turistleri pansiyonunda ağırlıyor. Muhtarlığı, seçimle oğluna devretmiş.
