Dertsiz bir gün geçmiyor...
Birini unutmadan diğeri geliyor.
Deniz kenarında oturmuş büyük bir dalga bekliyor gibiyiz.
Dedelerimiz, babalarımız Menderes’e, bizler ise Özal’a gözyaşı döküp dururken, çocuklarımıza da gözyaşını miras bırakmak istemeyen bir milletin inadına demokrasiye sahip çıkışının öyküsüdür bu...
15 Temmuz tarihi darbecilerin hesabıdır, Erdoğan’ın 15 dakikayla kurtuluşu da Allah’ın bir hesabıdır...
Ve darbenin püskürtülmesi de yüce milletin inancı ve ferasetidir.
Artık, layık olduğu şekilde yönetilmeyi isteyen ve seçtiklerinin arkasında bir dağ gibi duran bir millet var.
**
Ve bu millet “Vatan elden gidiyor, huzur geliyor” gerekçeleriyle tankların geliş filmini geçmiş yıllarda o kadar çok izledi ki kanmıyor ve inanmıyor.
O dönemlere ait belgeseller, kitaplar okudu...
Filmler izledi...
Yazı dizileri ve yazılar okudu...
Anladı ki büyük bir yalanmış...
“Önce kirlet, sonra temizlet” yalanlarından da bıktı.
“Cumhuriyet elden gidiyor” diyenlerden de.
Ve görüldü ki “Cumhuriyet elden gidiyor” fırtınasını çıkartanların bizzat kendisi Cumhuriyet’i iflasa götürüyormuş!
Gezi’de üç ağaç için ortalığı yangın yerine çevirenler, Ege ve Akdeniz kıyılarını işgal edenler, binlerce ağacın kesildiği ve yerine beş yıldızlı otellerin dikildiği sahillerde şezlong keyfi sürerken hâlâ darbenin bir kurgu olduğunu sosyal medyada yazdıkça anlamakta zorlanıyoruz...
Böylesine bir kanlı darbe girişiminde dahi birlik olamıyorsak söylenecek bir şey kalmamış demektir...
***
Papatyalar güzeldir, her zaman bir millete ve birlik ve beraberliğin en güzel sembolü olduğuna inanırım...
Ama paralel şebeke sürekli o papatyaları seviyor ve sevmiyor diyerek koparttı.
Şimdi de, paralel operasyon diyerek onların yaptığı gibi bir stratejiden uzak durulmalı.
