Yeni Scrikss 419 ne kadar yeni?

Scrikss 419, akrilik reçine gövdesiyle, şeffaf mürekkep seviye penceresi ve F (ince) ile M (orta) arası güzel ucuyla ülkemizde üretilmiş belki en usta işi giriş seviyesindeki yerli bir dolmakalem

Geçen gün şair arkadaşım Nihat Ateş heyecanla “Scrikss 419'un yeni uçları kuğu gibi olmuş!” diyerek haberi verdi. Şaşırdım. Aklıma çok sevdiğim yazar Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” kitabı geldi. Sonra kitaptan ezberlediğim bir cümle: “Yeniyiz zannedende yeniye hiç yer yok, insan eski bir tekrar, eski bir ezber.” 

Yine de merak bu ya konuyla ilgili hiçbir şey duymamıştım o yüzden hemen sorgulamaya başladım. Öncekilerle aradaki farkı öğrenmek istediğimde, Nihat “Bir kere ayar değişmiş” dedi. Detayları da anlattı ve yeni uçların önceki 419’larla kıyaslanmayacak bir yazım deneyimi sunduğunu söyledi. Acaba abartıyor mu diye diye düşündüm ama kalem meraklılarının içine bir kez kurt düşmeyegörsün o kalemi görmeden bu cümleleri anlayamayacağımı biliyordum. 

Scrikss 419, ilk kez 1989'da üretilmeye başlanmış vidalı bir kapağa ve saklı piston dolum sistemine sahip bir dolmakalem. Piston dolum sistemine sahip kalemlerin üretim süreci biraz karmaşık olduğundan piyasada çok fazla bulunmaz. Olanlar da biraz pahalıdır. Alman veya Japon olsun sonuç hiç değişmiyor; hepsi yükte hafif pahada ağır kalemler. 

419 neden önemli? 

Bilindiği gibi piyasadaki çoğu dolmakalem kartuş ile satılır. Çok az üretici de bir dönüştürücü ile kalemi satar. Dönüştürücü, adı üzerinde dolmakalemi pistonlu bir kaleme dönüştürür. Ancak bu yöntem iyi olsa da geleneksel olan ve en çok saygı gören kalem türü kendiliğinden pistonlu dolmakalemlerdir. Bir nevi pilli saatler ile mekanik saatler arasındaki algı farkı gibi bir değişiklik söz konusudur. Kısacası pistonlu dolmakalem daha profesyonel bir yazı aracı kimliği taşır. Ayrıca kullananlar bilir, pistonlu dolmakalem kullanmak çok keyiflidir. Bu tarz kalemlerin kendilerine has inkar edilemez bir çekicilikleri var. 

Bende 1990’ların başından kalma siyah bir 419 vardı. Ne yazık ki 2000'li yılların başında yanlış bir kararla Scrikss 419’un üretimine son verilmişti. “Mürekkepbalığı” dergisi sayesinde Scrikss yöneticileriyle tanışma fırsatı bulmuş, 419’un yeniden üretilmesi gereken bir kalem olduğunu onlara da söylemiştim. “Erguvan kalem” bloğunda da 2010’dan beri yazmış ve sohbetler sırasında da bu konuyu defalarca dile getirmiştim. Yalnız da değildim, kalemseverlerin çoğu benim gibi düşünüyordu. Nihayet Scrikss yönetimi 2017’de sesimizi duydu ve bu sefer siyah ve bordo gibi ilk serideki klasik renklerin dışına çıkarak 419’u daha taze ve farklı renklerle yeniden piyasaya çıkardı. 

Bu hamle elbette coşkuyla karşılandı, tanıdığım herkes en az bir tane 419 satın aldı. Ben de o zaman bir tane almıştım. Birçok koleksiyoner ise her rengini aldı ve şimdi de hangi renk çıkarsa çıksın alıyorlar. Çünkü 419, benzeri özelliklere sahip ithal bir dolmakalemden 10 kat daha ucuz ve bir o kadar da kaliteli bir kalem. 

Ancak üretimde çok beğenilen Alman standartları esas alınmış olsa da 2017’den itibaren üretilen ikinci seri 419’lar da ilk seri gibi (zor dönen piston mekanizması gibi) benzer kronik sorunlara sahipti. O yüzden Nihat Ateş’in söyledikleri beni de heyecanlandırdı. (Kalemseverlerin gönlünü almak işte bu kadar kolaydır.) 

Yeni standartlar 

Sonunda yeni bir Scrikss 419 satın aldım (maalesef tek bir uç çeşidiyle satılıyor) ve merakla incelemeye başladım. Uç gerçekten Nihat Ateş’in söylediği gibi nasıl bir “ayar” gördüyse, kullandığım arşivlik siyah Sailor Kiwaguro mürekkebinin de etkisiyle kağıt üzerinde “kuğu” gibi gezinmeye ve yazmaya başlayınca beklediğimden daha iyi bir kalemim olduğunu anladım. Sade görünümlü uç değişmiş, daha süslü olmuş ve üzerine ilk defa bu seride gördüğümüz bir şekilde M ibaresiyle birlikte ayrıca el yazısıyla markanın adı yazılmış. 

Ayrıca piston dolum mekanizmasının da ilk defa kolayca döndüğünü görüyorum. Bu küçük iyileştirmeler kalemi daha iyi yapmakla kalmamış, giriş seviyesinin de üstüne çıkarmış. Kalemin kutusu da çok şık ve içinde daha büyük bir kalem olduğu izlenimi verecek ölçüde heybetli. 

Scrikss’in yüzlerce ürünü var ama aralarında sıyrılan ve akılda kalıcı özellikleri olan en güncel kalemi bence 419. Günlük kullanım için ideal. Fiyatı ile kalitesi arasındaki fark onu arzu edilen bir kalem yapıyor ama bence bunlar yeterli değil. Tasarım artık değişmeli. Belki 519 gibi bir isim verilerek temel benzer özelliklere sahip daha farklı boylarda ve farklı uç çeşitleriyle (F, B, BB ve 1.1 mm gibi) yeni modeller çıkarılabilir. Bu ihtimallerin rüyası bile güzel. 

Scrikss güçlü ve büyük bir firma, kendileriyle gurur duyuyoruz ama başka üreticilerle veya dünya çapındaki ustalarla işbirliği yapamaz mı? Hatırlıyorum da 2019’da usta ressam Ömer Koçağ’ın kapaklarını boyadığı 419’lar peynir ekmek gibi satılmıştı. Üstelik hiç de ucuz değillerdi. Kilk Kalem ve Stüdyo Ağaçkakan gibi bağımsız üreticilerin taşıdığı heyecanı ve coşkuyu Scrikss de kalemseverlere   duyurmalı.