BUGÜN güzel şeyler yazacağım...
Hollanda, Almanya, Danimarka, İsviçre karabasanları ve de içerideki “referandum” tartışmaları havayı ağırlaştırmışken bir tertemiz havayla doldu ciğerlerimiz.
Perşembe gecesi BJK’nın Olympiakos karşısında “net galibiyeti” beni benden aldı götürdü.
Maçın ilk yarısında BJK 2-1 öndeydi.
İyi bastırıyordu.
Tribünlerden “Üç... üç” korosu yankılar yapıyordu.
Ama 39’uncu dakikada hiç hesapta olmayan bir “kırmızı kart” keyfimizi kararttı.
İlk golü atan Abubakar “topsuz sahada Yunan takımının oyuncusuna fiziki tacizde bulununca” hakem Oliver “kırmızı kartı” gösterdi.
BJK 10 kişi kaldı.
....................
O andan itibaren -doğrusu- “aman gol yemeyelim de bu 2-1 skoru koruyalım yeter” moduna geçtim.
Hakemin ilk 45 dakikayı bitiren düdüğüne kadar içim içimi yedi.
“İçeride Şenol Güneş Hoca, çocukları motive eder, gol yememenin önlemlerini alır” diye düşünüyordum.
Yanılmamışım.
İkinci devrede BJK yaman savunma yapıyordu.
Arada bir de kontrataklarla Olympiakos yarı sahasında tehlikeler bile yaratmaya başlayınca gene kaygılandım.
Ya savunma hata yaparsa!..
...................
VE... Gene hiç hesapta olmayan bir şey daha...
Bu defaki “olumlu süpriz!..”
3’üncü gol geldi.
Biraz olsun rahatlamıştık.
Ardından...
Oyuncu değişikliği.
Şenol Güneş Hoca’nın sahaya sürdüğü Cenk “ritüelini” aksatmadı.
4’üncü golü yazdı skor levhasına.
Artık “Bu iş tamamdır” dedirtti hepimize.
90+1’de Oliver’in düdüğüyle artık “çeyrek final” şenliğine geçmiştik.
........................
BİLDİĞİNİZ gibi, 7 yaşımdan beri Galatasaray tutkunuyum.
Galatasaray “Divan Kurulu Üyesiyim” yıllardır.
Ama...
Beşiktaş’ı çok severim.
Hatta...
Futbol muhabbetlerinde “Burcum Aslan, yükselenim Kartal” derim.
Valideçeşme’deki gençlik yıllarında babam da Beşiktaş’ta spor yapmış. (Güreş)
.......................
“BEŞİKTAŞ’ın da UEFA kupasını, şimdiki adıyla Avrupa kupasını kaldırmasını” yürekten diliyorum.
Galatasaray’ın Kopenhag’da UEFA kupasını kazandığı final maçındaydım.
İstanbul’a dönerken Avrupa şampiyonu Cimbomlu futbolcular ve Fatih Hoca’yla aynı uçaktaydım. Nasıl bir duygu seliydi... Unutamam.
O gece çekilmiş fotoğrafta bunu görüyorsunuz.
Ali Kırca’ya, benim havalanmış yumruğuma bakın, yeter.
......................
BEŞİKTAŞLILARIN da aynı duyguları yaşaması çok güzel olur.
Türkiye’nin şu zor süreçte böyle “tarihin ve talihin eliyle okşanmasına” ihtiyacı var.
Zaten çeyrek tura kondu Kartal...
Buraya yükseldikten sonra neden dorukta da olmasın...
Bir anıyla noktayı koyayım.
Galatasaray çeyrek finale yükseldiğinde Fatih Hoca’yla laflıyorduk.
“Buraya kadar geldikten sonra, bırakmayız artık” demişti.
