Feyzi Hepşenkal

Yüzlerce belde için “kepenk indirme” veya adının yanında “... Belediyesi” yazma dönemi sona erdi.
İlk yerel seçimde onlar, artık yoklar.
Yakın tarihte kurulmuş veya nüfusu az beldeler, yaşayacakları hüznü daha çabuk atlatacaklar belki.
Ya 100 yıllık çınarlar gibi, kendilerini bildiklerinden beri belediye olan beldeler?
Örneğin Aydın Sultanhisar’da Atça Belediyesi 1879’da...
İzmir Ödemiş’te Birgi Belediyesi 1898’de...

İbrahim Tatlıses direksiyonda, “Çekişte Fatih, Rampada Fatih... Servisleri yakın hemen gapı gomşunuz... Yedek parçası üüüüf... Bunlar her yolun, her yükün fatihi... Daha söylim mi?” derdi önce.
Ardından “İyisi mi bırakalım erbabı söylesin... Söylim mi?” diye eklerdi ve:
“Bence BMC...”
HHH
Bence de BMC, her şey bir yana, İzmir için önemliydi.

Elimi vicdanıma koyuyor ve “iktidarı” ya da “Hükümeti” veya “Başbakan Erdoğan’ı” kutluyorum.
Manisa’ya öyle bir Vali atamışlar ki, darısı tüm illerin başına.
Her şey bir yana...
Yeni büyükşehir yasası uygulanmaya başlandığında, özellikle muhalefet partilerinin belediye başkanı olduğu illerde; valilerin kimliği, kişiliği, tavrı, tarzı, yaklaşımı çok daha önem kazanacak.
Eğer bir Vali, dengeyi iyi sağlayamıyorsa orada; kavga, gürültü yaşanması kaçınılmaz olacak.

Ahmed Hani, 17’nci yüzyılda yazmış Mem-u ZÓn’i. Ama ondan çok önceden beri halkın ağzından düşmezmiş bu aşk hikayesi.
“Mem” Mecnun’un...
“ZÓn” de Leyla’nın adeta birer sureti.
Ahmed Hani, Kürtçenin Kurmanci lehçesi ile yazınca bu manzum eseri; Mem ile ZÓn kurtulmuş günün birinde kaybolmaktan.
Uzun yıllar sonra Muğla Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Namık Açıkgöz’ün dikkatini çekmiş Mem-u ZÓn.
20 yıl çalışmış üzerinde.
Ne zaman ki Cumhurbaşkanı Gül 2009 yılının Ağustos ayında Doğu illerine yaptığı bir gezi sırasında, “Ahlat, Malazgirt bizim mirasımız. Bizans da bizim mirasımız. Kutadgu Bilig ve Dede Korkut gibi Mem u Zin de bizim mirasımız” deyince; devletin en tepesinden yapılan bu açıklamadan cesaret almış Namık Açıkgöz.

Sözüm sadece İzmir milletvekillerine değil. Aydın, Balıkesir, Denizli, Manisa ve Muğla milletvekilleri de “kıssadan hisse” çıkarsınlar kendilerine.
Sorun “ortak” çünkü.
Dert aynı.
Sorabilirsiniz:
- Dert çok. Dediğin hangisi?
Bakıyorum da, CHP İzmir İl Başkanı Ali Engin bile, İzmir’in 13 CHP’li milletvekili ile “aynı masa çevresinde buluşamamaktan” dertli.
Yine bakıyorum, örneğin Ak Parti’nin “tam kadro” toplandığı Kızılcahamam kampına. Binali Yıldırım, diğer İzmir milletvekilleri ile bir araya gelmiş orada.

Ah Mustafa, kardeşim. Neler yaşıyorsun, neler duyuyorsun, neler görüyorsun o mahkemede?
Vah Balbay, kardeşim. Bitmiyor çilen, her gün yeni bir tuhaflık dikiliyor önüne.
“Bu ülkenin yurtseverlerini, aydınlarını, gazetecilerini, milletvekillerini PKK’lıların gizli tanık olarak verdikleri ifadelerle yargılıyorlar” diyen, CHP Yalova Milletvekili Muharrem İnce’ye; gel de “Haksızsın” de.
Kod adı “Deniz” olan gizli tanığın, Şemdin Sakık olduğu ortaya çıkmışsa hele!
Önce hatırlamak gerekli.
Şemdin Sakık kim?
“Devletin hakimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya yönelik eylemler yapmak” suçundan yargılanan...

Çok yer için çok normal olan bir görüntü, İzmir’in Kordon boyuna yansıyınca, herkesi şaşırtıyor.
Üzerlerinde cüppe.
Başlarında sarık.
Sakallar “alâmeti farika” cinsinden, tam bir çember.
Elde baston, dolaşıyor iki kişi.
Öncelikle haberi yapan ve görüntüyü yakalayan Gazete 9 Eylül muhabirleri Figen Bican ile Mehmet Emin Al’ı kutlarım.

Ege’yi gezdim, dolaştım, şehirlerimizi yöneten insanlarla konuştum ve izlenimlerimi “sayfalar dolusu” yazdım.
Gündemimde tek konu vardı aslında:
Büyükşehir belediyelerini yeniden düzenleyen yasa...
Yola çıkarken TBMM İçişleri Komisyonu’nda görüşülüyordu.
Gezim sürerken Komisyon’da kabul edildi.