12 Eylül’de ölülere dikkat!

AKILLARA mukayyet, sinirlere hâkim olmak şart. Çünkü halkı zıvanadan çıkarmak için her şeyi yapanlar, belli ki daha çok şey yapacaklar.
Adamlar kararlı.
Gözü fena karartmışlar.
İktidardan nemalanan her çatı altında bir “Pireyi Deve Yapma Enstitüsü” kurulmuş sanki!
Dakika başı veriyorlar gazı, çakıyorlar manşeti.
Neymiş?
“EVET cephesine en güçlü destek”
Gel de merak etme.
Bu “en güçlü desteği” veren, acaba kimmiş?
Memur-Sen Genel Başkanı Ahmet Gündoğdu...
Tanımayanlar için arkadaşın yaşam öyküsünü kısacık aktaralım:
“Gümüşhane’nin Kürtün İlçesi’ne bağlı Söğüteli Köyü’nde dünyaya gelen Ahmet Gündoğdu, ilköğrenimini köyünde, Erdemli İmam Hatip Lisesi’nde başladığı ortaöğrenimini de Giresun İmam Hatip Lisesi’nde tamamladı. 1987 yılında Konya Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nden mezun olan Gündoğdu, uzun yıllar Bakırköy Ticaret Meslek Lisesi’nde öğretmenlik yaptı.”
Sakın kimse yanlış anlamasın ama...
Bu öyküden “hayır” çıkmaz zaten!
* * *
Desteğin babası, Atlantik’in öte yanından geldi aslında.
Hem de ne destek!
Ucu bucağı yok.
Dünyadaki hiçbir mesafe ölçüsü ile verilen desteğin çapını, çerçevesini hesaplamaya; imkân da yok, ihtimal de yok.
Zira destek, yaşadığımız dünya ile sınırlı değil.
Öbür tarafı da kapsıyor!
Ahirete göç edenlere de “Evet” oyu verme çağrısı yapılıyor.
Şaka yapmıyorum.
F. Gülen’in sözlerini aynen aktarıyorum:
“Değil sadece kadını erkeğiyle, çoluğu çocuğuyla ve dünyanın dört bir yanına dağılmışıyla hayatta olan insanları, imkan olsa mezardakileri bile kaldırarak o referandumda ‘evet’ oyu kullandırmak lazım. Mezardakiler bile kalksın. Ben zannediyorum kalkarlar da...”
Hiç merak buyurmasınlar.
Kalkamasalar da, hemen her seçimde mezar taşlarından seçmen kütüğü yazanlar; bu kez de ölülere oy kullandırmanın bir çaresini mutlaka bulurlar!
O nedenle YSK çok dikkatli olmalı.
Yüksek Seçim Kurulu, il ve ilçe seçim kurulları üyeleri öbür tarafta hesap vermek istemiyorlarsa; en ufak bir hilekârlığın hesabını önce bu süreçte kendileri sormalı.
Ve tabii halk da, seçim kurullarını “yakın takibe” almalı.



Foça’da bir efsane
ROCK müziğe sevdalı gençler kaldırımlara, parklara, boş bulduklara her yere sere serpe yayılmışlardı geçen sene Foça’da.
Siyah rengin hâkimiyeti, kayıtsız ve şartsızdı.
Bu yıl ilçe merkezinde benzer görüntüler yoktu.
Ama İngiliz Burunu yıkılıyordu yine.
Oğullarım da, beş gün oradaydı.
“En çok kimi beğendiniz?” diye sordum.
Bir efsanenin adını söylediler:
Erkin Koray.
Mest etmiş herkesi Erkin Baba.
Pişman oldum.
Keşke o kalabalığın arasına karışmayı göze alıp, ben de gitseydim.
Kendimi müziğin ritmine kaptırsaydım.
Hoplasaydım.
Zıplasaydım.
Boş verseydim her şeye.
Olmadı işte.
Kısmetse, seneye.


Tek karelik karizma!