Cem Yılmaz, 60’ar dakikalık iki filmi bir araya getirdiği ‘Karakomik Filmler’de, hikâye anlatıcılığını ön plana çıkarmak istiyor. ‘İki Arada’ ve ‘Kaçamak’ adlı öyküleri, farklı iki damardan besleniyor. İlkinde ‘Hokkabaz’ türü, kaybeden sınıfından bir karakteri, Ayzek’i odaklıyor öyküsüne. İkincisinde ise komik ve sıkışık durumlara düşürmeyi sevdiği lümpen tipleri ele alıyor. Cem Yılmaz, 60’ar dakikalık iki filmi bir araya getirdiği ‘Karakomik Filmler’de, hikâye anlatıcılığını ön plana çıkarmak istiyor. ‘İki Arada’ ve ‘Kaçamak’ adlı öyküleri, farklı iki damardan besleniyor. İlkinde ‘Hokkabaz’ türü, kaybeden sınıfından bir karakteri, Ayzek’i odaklıyor öyküsüne. İkincisinde ise komik ve sıkışık durumlara düşürmeyi sevdiği lümpen tipleri ele alıyor.
Arabalı vapur seferlerinde çaycı olarak çalışan Ayzek, el değiştiren vapur şirketi nedeniyle işini kaybetmekten korkmaktadır. Diğer taraftan geminin düzenli yolcularından Songül’e (Cemre Ebüziyya) yanıktır. Onun yolunu gözler, tostuna el altından daha fazla peynir koyar, para almaz. En büyük kompleksi, ön iki dişinin olmamasıdır. Biriktirdiği parayla dişleri yaptırmak üzere randevuya hazırlanmaktadır. Gemide çekilen bir filmde garson olarak oynaması, hayatındaki eğreti taşları hepten oynatır.
Karakomik Filmler
Yönetmen, senaryo: Cem Yılmaz
Oyuncular: Cem Yılmaz, Özkan Uğur, Ozan Güven, Zafer Algöz
İlginçliğini yitirdi
Cem Yılmaz, Ayzek karakterini ‘Aşk Gemisi’ dizisindeki barmen Isaac’tan esinlenmiş. Ayzek’ın kamarasında her yer Isaac posterleriyle donatılmış. Ezik bir karakterin, eline fırsat geçince çıkarları için çevresindekileri nasıl harcayabileceğine karanlık bir pencereden bakan öykü, finale doğru gergin, sayko bir biçim alıyor. Öyküyü güçlendiren bir dönüşüm olmuş. Sonuçta başarılı bir kara komik hikâye.‘Kaçamak’ ise hikâye anlatıcılığına içerik olarak yeni bir şey eklemeyen, bol karakterli bir güldürü. Parayla her şeyi halledeceğini zanneden lümpen 4 karakteri, hafta sonu kaçamağı şeklinde spa merkezine toplayan hikâye, fantastik bir mecraya akıyor.
Bir uzay gemisinin bahçede belirmesiyle her şey değişiyor. Uyanık Türkün uzaylılarla imtihanı başlıyor. Şark kurnazlığı, çıkarcılık ve yalancılık damarlarından beslenen karakterler, ‘Arrival’ esintili bir maceraya bulaşıyor. Mizah dergisi kıvamında güldürünün olduğu öykü, ilkiyle farklı dokuda.‘İki Arada’ daha ağır basan, daha incelikli bir öykü. Cem Yılmaz filmlerinin aynı oyuncu kadrosu formülü de artık ilginçliğini yitirdi. Farklı oyuncular, yeni sinerjiler gerekli.
Almadovar sinemasının kodları
Görsellik: Pedro Almadovar’ın görsel dünyasını anlayabilmek, Camp estetiğini bilmekle yakın alakalıdır. Camp kavramını 1964 yılında yazdığı bir makalede ortaya atan yazar Susan Sontag, alt ve üst kültürün bir araya gelerek doğal olanın, olmayanla ortaya çıkardığı bir estetik olarak tanımladı. Abartıya, gösterişe duyulan ilginin, tutkuyla ortaya konması olarak tarif edilebilecek bu aşk, Almadovar sinemasının en belirgin öğesidir. Özellikle kadın karakterler için özenle seçilmiş şatafatlı kostümler, koyu kırmızı rujlar, yüksek ökçeli ayakkabılar, kocaman sallanan küpeler, mekânların rengârenk desenli duvar kâğıtları, koltuklarıyla uyum veya uyumsuzluk içinde görünür. Görsel hazzı teatral ortamlarla besleyerek, hikâyesinin bile önüne geçer. Sanat yönetmeni Antxon Gomez, tüm filmlerinin değişmeyen tek ismidir.
Kadınlar: Almadovar, kadın hikâyelerini toplumsal cinsiyet kavramı üzerine kurmayı çok sever. Diktatör Franco rejiminde büyüyen Almadovar, böyle bir yönetimin kadınları metalaştırmasına karşı duran bir tavır içindedir. İspanya toplumunda kadınlar bir dönem ne kadar silikse, Almadovar filmlerinde bir o kadar tutkulu, güçlü, kararlı ve dimdik durur. Trans bireyleri, drag queen karakterleri, diktatörlük sonrası başlayan toplumsal dönüşümün bir yansımasıdır.
Melodram: Öyküleri seyirciyle samimi bir bağ kurar. Seyircinin duygu dünyasına, görsel ve işitsel araçlar yoluyla hâkimiyet kurar. Yer yer komedi gevezeliğine sapan koyu kara dramatik öyküleri, melodramın yapısını hafifletir. Gözyaşlarını çoklukla içe akıtır. Gerçek ağlamaları karakterleri tiyatro sahnelerinde rol icabı yapar.
Oyunculuk Performansları: Almadovar dünyasında sinema ve tiyatrodaki oyunculuk performansları çoğunlukla gerçek hayattan daha gerçektir. Karakterler acılarını, arzularını, aşklarını sahnede veya kamera önünde paylaşır. ‘Yüksek Topuklar da şarkıcı/oyuncu annesine hayran kadının hayranlığını dolaylı yoldan gerçekleştirmesinin hikâyesidir, ‘Annem Hakkında Her Şey’ Almadovar’ın kendi annesine adadığı bir karakteri tiyatro oyuncusu Manuela kimliğinde anlatır, ‘Konuş Onunla’ biri dansçı ve diğeri matador iki kadın arasındaki bedensel iletişime odaklanır. ‘Kötü Eğitim’ bir yönetmenin entrika dolu geçmişinin, bir oyunculuk performansıyla hafızasında canlanmasını, ‘Kırık Kucaklaşmalar’ oyuncu ve yönetmeni arasındaki gizli ilişkiyi, oyuncunun gerçeği oynamasıyla bağdaştırır.
Beden: Arızalı aşklar, cinsel enerji, karşılıksız arzular, tutkulu bağlılıklar ve suçluluk duyguları; hepsi kefaretlerini taşıyan bedene ödetirler. Hastane odaları ve ameliyathaneler en çok ziyaret ettiğimiz yerlerdir onun filmlerinde. ‘Konuş Onunla’ da iki cesedin canlanmasını bekletir seyirciye, ‘Arzunun Kanunu’nda Carmen Maura cinsiyet değişimi ameliyatı olur, ‘Annem Hakkında Her Şey’de bu kez organ nakli ve yine cinsiyet değiştirme ameliyatı vardır. ‘İçinde Yaşadığım Deri’ ise onun cerrahi saplantı üzerine en uç örneğidir. İntikam için kaçırdığı erkeği parça parça ameliyatla kadın bedenine dönüştüren bir estetik cerrahın, sonunda yarattığına âşık olmasını anlatır.
