Dilek Gappi

İzmir’in harıl harıl tartıştığı konudan sözediyorum. Alsancak’ın ortasına, liman bölgesine AVM kurulma çabasından.
Stadın yerine düşünülen AVM henüz tartışılıyor ancak burası Ulaştırma Bakanımız Binali Yıldırım’ın “Geçti Bor’un pazarı” diye anlattığı kadar net...
Bu proje netleştiğinde ilk defa Milliyet Ege olarak, Ankara’dan gelen planları yayınlamıştık. Perspektifler yayınlanıncaya kadar proje şöyle biliniyordu; kruvaziyer liman yapılacak etrafında birkaç tesis yer alacak. Ancak görüldü ki, otel ve AVM ağırlıklı olacak, arkasında küçük bir kruvaziyer liman yer alacak. Turistleri rahat ettirmek için büyütmek zorunda olduğumuz kruvaziyer liman, bambaşka bir projeye dönüşmüştü.
En iyisi, bir yıl öncesine gidelim...
* * *
Genel seçimler sürecinde İzmir’in sorunlarına hakim olma fırsatı bulan Bakan Yıldırım, limanda yaşanan sıkıntılara üst üste çözümler yarattı, limanı genişletme kararı aldı, bütçe çıkarttı, kruvaziyer için de iskele ve etrafta modern freeshop ve gümrük binaları düşündü, bunu da açıkladı.

Yılları tam anımsamıyorum, tahmini 2003-2004 olmalı.
2002 krizinin sert etkileri sürerken Hükümet ekonomiye kaynak sağlamak adına bir karar almıştı. Devlete ait lojman ve sosyal tesislerin satışına başladılar.
Özellikle turistik tesisler biraz da içler acıyarak satıldı. Tesislerin satılmaması için savaşanlar, alıcı çıkmaması için uğraşanlar oldu.
Krizin etkileri silindikçe, lojmanlar, sosyal tesislerin satışı azaldı ve bu tasarruf unutuldu gitti.
Kamuya ait 158 bin araç ve 240 bin lojman ile sosyal tesis bulunuyor. Kamuya ait taşıt sayısı Japonya’da 10 bin, Almanya’da 11 bin, İngiltere’de ise 12 bin. Kamuda bu israfın önüne nasıl geçilebilir diye yıllardır yazılıp çiziliyor ve görülüyor ki zor....
Şimdi İzmir’de ise farklı bir örnek olacak. Uzun yıllar lokal olarak kullanılan geçmişteki adıyla ‘SSK’ bugünkü Sosyal Güvenlik Kurumu’nun (SGK) Kordon’da muhteşem bir binası var.
Burası yıllardır atıl kalıyor, doğru dürüst kullanılmıyordu.

Türkiye’nin sayılı örneklerinden birini, kökleri yaklaşık bir asıra dayanan markayı İzmir’de Sakıpağa Ailesi yaşatıyor. Yeni kuşak, “Babalarımızın hayallerini gerçeğe dönüştürmek için sürekli hesap yapıyoruz” diyor...

Yoğurtçuluk geçmişi neredeyse 100 yıla dayanan köklü şirketlerde olduğu gibi, Sakıpağa’nın da müthiş bir mücadele öyküsü var. Biz elbette bugüne, hatta geleceğe bakmaya çalışacağız ama bu öykü değinilmeyecek gibi değil.

Osmanlının çeşitli nedenlerle Rumeli’ye gönderdiği Anadolu Türklerinden, Arnavutluk kökenli Sakıpağa yola 1923 mübadelesiyle çıkıyor. Önce 1909’da Sakıpağa Selanik’e geliyor, yoğurtçuluk mesleğine orada başlıyor. 1923 yılında da Türkiye’ye geldiğinde bildiği mesleği yapıyor.
Sakıpağa, şimdi bizlerin hayal meyal hatıralarında kalan,genç kuşağın ise hiç bilmediği şekilde sırtında tablayla mahalle aralarında yoğurt satıyor.

1939 senesinde Sakıpağa oğlu Tevfik’le Karşıyaka Çarşısı’ndaki dükkanı açıyor.

Türkiye’de en çok tartışılan sorulardan biri şudur, “Siyaset meslek midir?”. Bu tartışmaya girmeden şu açıdan bakalım. Siyaset bir yönetim sanatıdır. İdare etmektir. İdare edilemeyeni de idare etmek için politika üreten bir koldur. Bizde çoğu zaman bu gerçek gözardı edilir.
Siyasette görev almak için sempatizan olmak yeterli sayılır.
Tam da bu ayrım kadınlar açısından daha da önemli.
Hayatlarında çocuktan mutfağa yüzlerce detayı çözmek zorunda olan kadınlar siyasette kendilerine zor yer bulurken, bir süre sonra da özellikle tecrübesizliğin kurbanı olurlar. Çoğu zaman siyasetin vitrin süsü olarak kalırlar.
* * *
Alanlarında uzman olsalar da üç kelimeyi bir araya getirip, kitleleri sürükleyemezler. Çıtayı aşıp milletvekili olanların verdikleri soru önergeleri duyunca inanamazsınız. Bu kadar mı toplumdan uzak kalınır. Aralarında başarılı olanlar da var ama sayı az...
Kadının siyasetteki yerini tam olarak görebilmenin gerçeği şudur; yetki kullanabileceğiniz, bütçe yönetebileceğiniz, karar mekanizmalarına doğrudan hükmedebileceğiniz alanlarda kadınlar neredeyse yoktur. Rakamlar bazı şeyleri açıkça ortaya koyuyor...

Bazı gündem konuları var ki, siz isteseniz de peşinizi bırakmıyor. Örneğin, İzmir için EXPO
Başka bir konuya dalayım kentin, ekonominin sorunlarını öne çıkarayım diyorum ki, EXPO ile ilgili bir başka gelişme yüzünü göstermekte gecikmiyor.

İzmir’in bu ‘dünya fuarı’. anlamına gelen yolculuğu heyecanla sürüyor. Malumunuz üzre EXPO gemisi, Yürütme Komitesi’ndeki istifaların ardından kaptansız da olsa şimdilik gidiyor.
Vali Cahit Kıraç, Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu ile önce AB Bakanı Egemen Bağış’la İstanbul’da bir görüşme yaptı, ardından Güney Kore’nin Yeosu şehrinde düzenlenen Expo 2012 Uluslararası Sergisi’ne birlikte uçtular.

Güney Kore’nin Yeosu şehrinde düzenlenen Expo 2012 Uluslararası Sergisi, Vali ve Başkan’ın önünde iyi bir model olacak.

Yaklaşık bir yıl öncesi, İzmir görülmemiş bir tempo ile genel seçimlere hazırlanıyordu. Özellikle AK Parti çin, İzmir’deki oyları yükseltmek çok önemliydi. Süreci doğrudan Başbakan Erdoğan, kendisi yönlendiriyordu. 2014 yerel seçimlerinde İzmir’i alma yolunda en büyük viraj aşılmalıydı.

İzmirlileri şaşırtacak, hayran bırakacak projeler bulunmalıydı. Özellikle Bakan Binali Yıldırım, kendisine bağlı çalışan bürokratlardan öneriler getirmelerini istedi. İzmir-İstanbul otoyolu, İzmir Ankara hızlı tren ve Çandarlı limanı gibi dev projelerin arkasına takılacak, İzmirlileri hayran bırakacak projeler ortaya atılmalıydı.

O dönemde işi en zor olanlardan biri Karayolları Bölge Müdürü Erol Altun oldu. Kendisi de bir yandan AK Partiden siyasete atılmayı denerken, partisinin ondan bürokrat olarak yararlanmak istediğini gördü. Siyasi beklentilerden vazgeçti. Çarpıcı proje için tozlu arşivler tarandı. Yıllar önce yapılmış bir tünel projesi buldu. Araştırınca zeminde yaşanacak olası sıkıntılar nedeniyle daha çabuk bitecek şekilde güzergah değiştirildi. Bakan Yıldırım bu projeye bayıldı.

Bu proje tam da istendiği gibi, hem İzmirlileri mest edecek hem de hemen başlandığı takdirde

Hollywood filmlerinin tasarımcısı olarak ünlenen Emrah Yücel ve ekibi altı ay çalıştı ve İzmir için yeni bir logo ile slogan ortaya koydu. Şimdi İzmir günlerdir bu logoyu tartışıyor. Kimi sevimli buldu ve sevdi kimi ‘gittiğim lokantanın logosu gibi’ diyerek yerdi. Zevkler başka olsa da kararlar verildi.
İzmir’i yurtdışında tanıtacak broşürler, afiş ve bilboardlar olmak üzre, tüm yayınlarda İzmir’in İ’sinin üzerine gelen nazarboncuğu maviş maviş parıldayacak. Kim sevdi kim sevmedi tartışıladursun, en çok sevinenler belli...
İzmir’in 25 km. uzağında Kemalpaşa ‘Nazarköy’ün köylüleri...
Hem sevindiler hem meraklandılar ve bize de sordular, “bizim nazarboncuğu”nun önü bundan sonra açılır mı gazteci kardeş, ne dersin?”

Mısır’dan geldiler
Cam üretiminde kullanılan kum ve yakıldığında yüksek bir enerjisi olan çıralı çam odununun bir sihri olarak doğuyor nazarboncuğu.

Her sektör birçok zorlukla mücadele ederken, su ürünleri sektörü binbir zorlukla boğuşan bir sektör oldu. Su Ürünlerinin tümü bir yandan turizmin düşmanı gösterildi. Öte yandan sırtları sıvazlanarak, “geleceğin sektörü” ilan edildi.

Devlet yeterli fizibiliteyi yapmadan ruhsatları dağıttı, izinleri verdi. Bu arada doğru yerlerde işini yapanlarla, turizm bölgelerine sıçramaya çalışanlar birbirine karıştı. Sektör kimi zaman kendi içinde kabul etmediği gelişmelerin de müsebbibi olarak göründü. Oysa sektörün önde gelenleri ise özellikle şukonunun altını çizdi: Dört beş bakanlık bir araya gelip akua kültür alanları belirleniyor. Alanlar doğru saptansın ve değiştirilmesin. İki sektör karşı karşıya getirilmesin.
Örneğin gelen yatırımcılardan Orhan Kılıç, havuzları gerekirse 10 km. uzağa taşımaya da razı...
Sektörün sorunlarına bir girdik mi kolay kolay çözülmez. O nedenle biz İzmir’de açılan Future Fish Eurasia- Fuarı’nın güzelliklerinden söz edelim.

Zorlukları yendikçe dirayetini artıran Su Ürünleri bugün örnek bir birliktelik sergiliyor. Fuarda İhracatçılar Birliği Başkanı Sinan Kızıltan, Ege Su Ürünleri Derneği Başkanı Hasan Hasan Girenes, Tanıtım Grubu Başkanı