Cemal Ersen

Herkes Video Yardımcı Hakemliği’ni (VAR) konuşuyor ya...
Meselenin aslı çok net. Merkez Hakem Kurulu önce kendi hakemlerine VAR’ı doğru dürüst anlatıp IFAB ile yapılan protokolü yerleştiremedi ki zihinlerine, medyaya futbolun diğer paydaşlarına benimsetsin.
Hâl böyle olunca elbette her kafadan bir ses çıkar. Tabii ki her hafta hakemler gündeme gelir.
Aslına bakarsanız VAR uygulaması Rusya’daki Dünya Kupası’nda yüzde 90’ın üzerinde başarı sağlayınca bizim MHK Başkanı ve proje sorumlusunun içi kıpır kıpır olmuştu. Belki de karşılıklı “çak” bile yapmışlardı.
Nihayet yıllardır tartışılan hakem hataları sona erecek, beyler koltuklarını daha bir sağlamlaştıracaktı. Anlayamadıkları ise Rusya’daki organizasyonda dünyanın en elit hakemlerinin düdük çalmasıydı. Aralarında husumet yoktu. Ego ve kapris yoktu. Hepsi işini yapmaya çalıştı. Sahadakiler de, VAR’ın başındakiler de.
Ya bizde? MHK Başkanı Yusuf Namoğlu dahil tüm kurul üyeleri, adım gibi biliyorum, hakemler arasında yıllardır devam eden çekişmeyi önlemek bir yana, adaletsiz uygulamalarıyla adeta ateşe körükle gidiyorlar.
Bir defa, içeride “barış” olmazsa VAR’dan nasıl sağlıklı sonuç almayı bekleyeceksiniz ki? Hakemlikte kıdemi

Trabzonspor’un son bir kaç sezondur en büyük sıkıntısı, seri yakalayıp lige tutunacağı dönemlerde anormal yenilgiler alarak konsantrasyonunu yitirmesiydi. Geçen sezon kendi sahasında kaybettiği Alanya maçı özelinde, dün akşamki sınav bu anlamda çok önemliydi. Lakin gelenek bozulmadı. Trabzonspor ne yaptıysa bu kaderi değiştirecek duruşu gösteremedi.

Maç Trabzonspor’un yumuşak karnından vurulmasıyla başladı. Henüz 4. dakikada bir duran top organizasyonunda savunmadaki yerleşme hatasını Merih affetmedi. Ki, benzeri pozisyonların bir süre daha Trabzonspor’un başını ağrıtacağı kesin gibi.

Elindeki kadro ne olursa olsun Mesut Bakkal’ın teknik direktörlüğüne inancım tamdır. Trabzonspor’u çok iyi analiz etmiş ve kilit isimlerini etkisiz hale getirmeyi planlamıştı. Ve bu düşüncesinde de başarılı oldu. Tebrikler usta deneyime.

Ceyhun orta alanda Sosa’yı sürekli rahatsız etti. İki beki Pereira ve Novak’ın çıkışlarını frenledi. Olcay ve Yusuf arasındaki pas trafiği aksayınca, takım olarak geriye çok çabuk geri dönen Alanyaspor, rakibi frenledi. Ev sahibi ilk bölümde ikinci golü de bulabilirdi, kaleci Onur’un müthiş kurtarışı, maçın kopmasını önledi.

Sıcağa ve neme karşın son derece tempolu bir

Trabzonspor Yönetimi’nin hafta içinde yaptığı “bilgilendirme” açıklaması ve golcü oyuncunun kaptanlığının geri alınması şunu gösteriyor. Alacaklarını tahsil için Futbol Federasyonu’na başvuran Burak Yılmaz ile ipler kopma noktasına geldi. Son günlerde yapılan ılımlı açıklamalara kanmayın. Biri özür diledi, diğer taraf yumuşadı. Peki tüm bunlar niye yaşandı?
Başkan Ahmet Ağaoğlu kuşkusuz büyük hayal kırıklığı içinde. Yoksa, Burak’ın kulübü adeta teslim alan sözleşme detaylarının kamuoyu ile paylaşılmasına asla izin vermezdi. Bu konular hep mahremdir.
Ağaoğlu’nun Burak konusunda günahı yok. Gerçek suçlu, o sözleşme koşullarını kabul edip, medya önünde poz vererek Trabzonspor’un idam fermanına imza atan eski başkan Muharrem Usta!
İdam fermanı da nereden çıktı diyenler, kulüp açıklamasını iyi okusunlar. Burak Yılmaz’ın üç yıl için bugünkü döviz kuru üzerinden toplam maliyeti (bonuslar hariç) 80 milyon Türk lirası!
Bu ne demek biliyor musunuz? Kulübün gelirlerinin yüzde 25’i Trabzon’dan kaçmak için bahane arayan Burak’a verilecek. Valla helal olsun menajerine. 1 milyon 50 bin euro aracılık parasını cebine koyup, bir de kapı gibi kontrat yapmış oyuncusuna... Satsan satılmaz,

Haber ajanslara düştüğünde aklıma Ahmet Ağaoğlu geldi. Ne demişti Trabzonspor kulübü başkanı? “Burak Yılmaz’ı alacak para basılmadı...”
Hâlâ aynı fikirde mi bilemem ama, yere göğe sığdıramadığı o Burak, transfer döneminde yaşadığı hayal kırıklığının intikamını kulübünü Futbol Federasyonu’na şikayet ederek aldı.
Aslında son güne dek İstanbul’a gitmeyi planlıyor ve Çin dönüşü basamak olarak kullandığı Trabzonspor’dan kurtulmanın hesaplarını yapıyordu. Olmadı, tutmadı. Başkanı büyük konuşmuştu ya! Al sana Burak’ı satın alacak para. Geçen yılki maaşının toplamı 850 bin eurocuk bir talebi varmış milli oyuncunun. Adam haklı ve profesyonel! Siyah-beyaz bir aşk hikayesi onun ki...
Açık söyleyeyim, bu şalvar yama tutmaz. Burak gemileri yakmış, devre arası transferi iple çekiyor belli ki. Ona methiyeler yağdıranlara inat “ben yokum” diyor.
Yeniden anlaşma, uzlaşma gibi alternatifler boş laflar. Burak için Trabzonspor, Trabzonspor adına Burak Yılmaz defteri kapanmıştır artık.
Bu arada Ünal Karaman’ın da yüreği ferahlamıştır. Tribün baskısı ile Burak üzerine kurulu sistem mi, dört haftadır oturtmaya çalıştığı Rodallega’lı tarz mı ikileminden kurtulup, boş işlere kafa yormayacaktır artık!

S

Sezona fiyakalı başlamış, Şampiyonlar Ligi’nde hocalarının deyimiyle “dengeli” bir kura çekmiş, moralli bir Galatasaray. Rakibi aydınlık bir gelecek için çırpınan, sıkıntılı bir süreçten geçen mütevazı kadrosu ile Trabzonspor. O vakit kağıt üzerinde favori, sarı-kırmızı ekipti değil mi?

Futbolun güzelliği bu. Kağıda, favoriye, plaseye bakmıyor. Gerçek gücünü sergiler, rakibi gözünde büyütmezsen, hak ettiğini koparır alırsın. Tıpkı dün sahada terlerinin son damlasına kadar mücadele eden Trabzonspor gibi.

Maç öncesi Burak ve Toure’nin sakatlığı değil de, Abdülkadir’in yokluğu dezavantaj gibi görünüyordu. Ama şu bir gerçek, kimse vazgeçilmez değil ve ayağını denk almalı. Özellikle genç oyuncular!

Ünal Karaman alternatif olarak Nwakaeme’yi sürdü sahaya. İyi ki de bu tercihi yapmış. Yeni transfer Onazi ile birlikte gecenin yıldızı oldular. Sadece attığı gollerle değil, kalitesi ile de göz kamaştırdı. Demek ki, on milyonlarca euro para vermeden de doğru oyuncu bulunuyormuş!

Trabzonspor’un işini kolaylaştıran henüz 3. dakikada gelen Onazi golü oldu. Galatasaray’ın karşısında dirençli, kora kor mücadele eden, rakibin etkili silahlarını durdurmayı beceren bir takım vardı.

Fatih Terim şikayet

Ne diyordu beyler?.. “VAR gelecek dertler bitecek.”
Bitti mi? Bitmedi, bitmez. İnsan unsurunun olduğu her yerde hata yapılacaktır, kaçınılmaz.
Açıkçası Video Asistan Hakemliği devreye girince, hakem yorumcularının işleri kesat gidecek diye düşünmüştüm. Yanılmışım; şimdi eskisinden daha çok malzeme çıkıyor insanlara. Hem hakem konuşuluyor, hem VAR’ın varlığı tartışılıyor.
Hayatında hakem yazmamış meslektaşlarımız büyük bir iştahla konuya müdahil oluyor. Garipsemiyorum, çok normal. Konu cazip, herkes fikir beyan edecek elbette.
Aylardır söylüyorum. Teknoloji sayesinde hakem hatalarının asgari düzeye indirilmesi fikrine karşı değilim. Ancak esas olan hakemin eğitimi, donanımı. Güncel bilgilere sahip olması. Bu konularda büyük eksiklik olduğunu düşünüyorum.
Merkez Hakem Kurulu Başkanı Yusuf Namoğlu ve VAR uzmanı kurul üyesi, yaklaşık bir yıldır işi gücü bıraktı tüm mesailerini Video Asistan Hakemliği’ne harcadı. Asli görevleri sadece bu imiş gibi.
İyi de daha üçüncü haftada bariz kural hatası konuşuluyorsa, yolunda gitmeyen bir şeyler, ciddi eksikler var demektir. Ofsaytlar atlandı, penaltılar çözülemedi, kırmızı kartlar doğru süzülemedi.

Sezona iyi bir başlangıç yapmasa da, Sivasspor galibiyetiyle morallenen Trabzonspor’un yarışın içinde olabilmesi için bir seri yakalaması gerekiyordu. Geçen haftaki maçın ilk yarısındaki oyununu doksan dakikaya yayması şartıyla. Ama olmadı. Hakem bahane değil, üç haftada 5 puan kaybı hedefi bozar!
Öncelikle şunun altını çizelim. FIFA yasağının kalkmasından sonra ciddi sayıda transfer yapan Ankaragücü’nde işlerin yoluna girmesi ve oyuncuların birbirine alışması için zamana ihtiyacın olduğu ortada. Dün akşam gördük. Son derece iyi niyetli, istekli bir oyuncu topluluğu oluşturmuş. Kesinlikle asansör takım olmamalı.
Başkent ekibi ilk 15 dakika rakibin oyununu bozmanın yanı sıra ofansif anlamda etkili olmaya çalıştı. Bordo-mavili ekibin zorlandığı anlardı bu bölüm. Abdülkadir ve Yusuf yakın markajda etkisiz kalırken, Rodallega’nın orta sahaya kadar gelerek alan boşaltma çabasını değerlendiremedi Trabzonspor. Çeyrek saatten sonra önce oyunda dengeyi sağladı Karadeniz temsilcisi, ardından 28. dakikada çalışıldığı belli bir duran top organizasyonunda Sosa-Yusuf-Novak işbirliği ile skor avantajını yakaladı.
Geriye yaslanan Ankaragücü’nün gözünü açtı bu şok. Korkunun elece faydası yok

Geçen hafta bu sütunlarda Medipol Başakşehir’in şampiyonluk adayları arasında favorim olduğunu yazmıştım.
Vay efendim sen misin fikrini beyan eden?.. Öngörüye bile tahammül edemeyenler varmış meğer! Önemli değil.
Aynı gün Başakşehirspor Kulübü Başkanı Göksel Gümüşdağ aradı, teşekkür etti. Laf lafı açtı, epey sohbet ettik.
Konu Galatasaray ile Fenerbahçe arasında krize yol açan Emre Akbaba transferine geldi. Gümüşdağ futbolun deneyimli yöneticilerinden biri... Yıllardır işin içinde. Kulüpler Birliği Vakfı Başkanlığı döneminde sorunları bizzat yaşayan ve çözüm üretmeye çalışmış bir kişilik.
Geçen yıl devre arasında Emre ve Alanyaspor Kulübü ile anlaştıklarını, yarım sezon kiralık oynadıktan sonra Başakşehir’e imza atma konusunda uzlaştıklarını söyledi.
Gümüşdağ milli oyuncunun 750 bin euro ücreti kabul ettiğini, hemen ardından menajerinin devreye girip rakamı yükselttiğini anlattı. Mali fair play kriterlerine en sadık kulüplerden biri olan Başakşehir’in, etik olmayan bu tavır karşısında transferden vazgeçtiğini ifade etti. Buraya kadar her şey normal.
Anormal olan, aynı oyuncu için 8 ay sonra 4 milyon bonservis, 1 milyon 750 bin euro yıllık maaş ödenmesi.