Şiddete hayır!

ABD’de 13 öğrencinin ölümüyle sonuçlanan katliamdan sonra, yeni bir katliama hazırlanan başka bir öğrenci grubu daha tespit edildi. Bu tür çılgınlıklar şimdilik Türkiye’den uzak gibi gözükse de ne zaman kapımızı çalacağı belli değil. Bu yüzden her türlü soruna karşı hazırlıklı olmamızda sonsuz yarar var.
Okul katliamından sonra Amerika’da şu soru gündeme geldi. Saldırganlar, öğrenci ler mi; yoksa internette bomba yapmayı öğreten, filmlerle vahşeti evlere taşıyanlar mı?..
Yapılan anketler halkın yüzde 79’unun "Okuldaki terör hareketleri Amerika’daki sistem bozukluğundan kaynaklanıyor" görüşünde olduğunu gösterdi. Halk bu olaylardan yüzde 60 silah ruhsatını kolaylaştıran kanunları, yüzde 51 sorumsuz aileleri, yüzde 49 televizyon, sinema ve vahşet çağrısı yapan müzik gruplarını, yüzde 34 interneti, yüzde 34 gazeteleri ve yüzde 11 de okul yönetimlerini sorumlu tuttu.
Hitler’in doğum gününde 13 kişinin ölümüyle sonuçlanan katliamı gerçekleştirenlerden Eric Harris’in tam bir bilgisayar kurdu olduğu ve katliamda kullandığı boru bombaların yapımını internetteki bir siteden öğrendiği ileri sürülüyor. Henüz 18 yaşındaki Eric’in saldırıyı gerçekleştireceği sabah saat 08.41’de American Online chat sitesine gönderdiği mesaj tüyler ürpertici: "Bugün benim yeryüzündeki son günüm"
ABD her türlü çılgınlığın olduğu kadar, her türlü denetimin çok sıkı yapıldığı ülkelerden biri. Ama sonuç ortada. İlgisiz kalan çocuk ve gençler, dış etkilerin de yönlendirmesiyle adeta canavara dönüşebiliyorlar.
Pek çok ülke, çocuk ve gençlerin ayakta olduğu saatlerde şiddet içeren filmlerin televizyonda yayınlanmasını yasakladı. Oysa bizde bu konuda hemen hemen hiçbir denetim yok. Yine bir çok ülke dünyanın en değerli bilgi ve değişim hazinesi olması gereken internetin çirkin amaçlar doğrultusunda kullanılmaması için önlemler alıyor. Öğrencileri boşluğa sürükleyen hareketlerden uzak tutmaya çalışıyor. Ne kadar etkili oluyorlar? O ayrı bir konu ama, samimi çalışmalar söz konusu... Hatırlayacaksınız Ankara’da bir okulda peş peşe intiharlar oldu. Sonuçta unutuldu gitti. Ne ciddi bir önlem alındı, ne de ileriye yönelik pedagojik ve pisikolojik yaptırımlar geldi. Taa ki, yeni bir felakete kadar boşvermişliğimize devam edeceğiz... Pek çok konu gibi çocuklarımızı şiddetten de uzak tutmalıyız. Yoksa sonunda üzülen yine bizler oluruz!...


Yazara E-Posta: a.guclu@milliyet.com.tr