Umacı şiiri - Tevfik Fikret
Tevfik Fikret , şiirlerinde “biçim”e önem vermiştir ve eserlerini ortaya koyarken “parnasizm” akımından etkilenmiştir. “Manzum hikâye” türünde şiirleri vardır: Balıkçılar, Nesrin, Ramazan Sadakası, Hasta Çocuk. Şiirlerinde karamsarlık hâkimdir. Şiirlerinde yabancı sözcük ve tamlamalara çok yer vermiştir.
UMACI
Şermin umacıdan korkar
Zannedenler yanılırlar.
Hayır, Şermin’de doğrusu
Yoktur umacı korkusu.
Eskiden o da korkarmış.
Onu da korkuturlarmış:
“Umacı geliyor!” diye;
Çocuk, aldanır her şeye.
Ona her şeyi öğreten
Ağabeyi, bilmem nerden,
Bir gün bir kutu getirir,
Kutuyu Şermin’e verir:
“Oynat şu mandalı biraz.”
Mandal oynar oynamaz
Kutu çocuğun elinden
Fırlar, korktuğunu gören
Ağabeyi der ki: “Şermin,
“Seni titreten şu hâin,
“Şu korkunç şey, ki kutudan
“Çıkıverdi, bir kuzudan
“Koparılmış bir avuç yün,
“Bir kağıt, biraz da dün,
“Sana verdiğim tel yok mu,
“İşte ondan ibaret… Bu,
“Seni titretti, çünkü sen,
“Yazık, böyle boş şeylerden
“Titreyecek kadar boşsun!
“Tekmil cadın, koncolozun
“İşte böyle boştur.”
Şermin O gün korkmamaya
Yemin etti artık yalan dolan
Çarşamba karılarından,
Cadılardan titremiyor.
“Hep kutuda onlar!” diyor.
Aklı başında inşanlar
Yalnız fenalıktan korkar.
TEVFİK FİKRET
