Yeşilçam yıldızlarının değerini ne zaman anlayacağız?
Bizim Aile, Gülen Gözler, Neşeli Günler, Hababam Sınıfı... Yeşilçam filmlerinin adını söylemek bile insana huzur veriyor. Masumiyetin dibine vuran, göbek adı naiflik olan bu filmleri akıldan geçirmek bile başlı başına bir meditasyon yöntemi. Özellikle de Yeşilçam'a emek vermiş bir oyuncunun ölüm haberini duyduğumuzda bu filmlere daha da sıkı sıkı sarılıyoruz...
Tayfun Akalın'ı kaybettik
İşte son haber... Hababam Sınıfı'nın oyuncularından Tayfun Akalın ne yazık ki hayatını kaybetti. Yani Hababam Sınıfı'ndan, Yeşilçam'dan bir yıldız daha kaydı.
Geçirdiği kaza sonrasında hastaneye kaldırılan ve yoğun bakıma alınan Akalın, bütün müdahalelere rağmen hayatını kaybetti.
Google'a ne zaman Yeşilçam sorusu sorduk?
Tayfun Akalın deyince hemen çıkaramamış olabilirsiniz. Ama Hababam Sınıfı izleyicilerinin mutlaka aklında kalan bir isim.
Birçoklarımız gibi ben de onun bugüne kadar 'Hababam Sınıfı' serisi haricinde hangi filmlerde rol aldığını merak etmedim.
Google'a Tayfun Akalın hakkında tek bir soru sormuşluğum, Google'ı hiçbir şekilde köşeye sıkıştırmışlığım yok!
Eğri oturup doğru konuşalım
Tam olarak bu kısma Molatik olmuş durumdayım işte... Yeşilçam benim için Hababam Sınıfı demek. Ve Kemal Sunal'dan Tarık Akan'a, Adile Naşit'ten Münir Özkul ve Halit Akçatepe'ye her bir isim efsane, her biri üstad. Ama sadece bu kadar.
Rutin koşturma içinde "Eve gitsem de bir çay eşliğinde Hababam Sınıfı bölümü izlesem" diyor muyum; evet. Ama beni böylesine motive eden bir filmde rol alan hangi oyuncunun biyografisini okuma hevesim var mı?
Eğri oturuyor, doğru konuşuyorum: Hiç yok!
Lafta tapıyor, bayılıyoruz
Hüzün ve öfkenin oyuncusu Münir Özkul, merhamet denilince akla gelen ilk aktris Adile Naşit, Yeşilçam'ın iyilik yüzü Halit Akçatepe...
Sorsanız "Ohooo, tapıyorum onlara!" deriz. Ama değerlerini ne yazık ki hayatlarını kaybettiğinde anlıyoruz.
Yeşilçam'ın kaderi mi bu peki? Yeşilçam'a emek verenler bir gün hak ettikleri değere kavuşur mu? Biz her şeyi fazla değersizleştirmiş olabilir miyiz?
Muazzam bir kopukluk var
Bir yandan çılgınlar gibi bir temponun içinde sürükleniyoruz. Diğer taraftan da "İnşallah rüyamda kendimi bir Yeşilçam filminde bulurum" gibi ütopik dilekler içindeyiz. Yani muazzam bir kopukluk var. Yeşilçam'a yaklaşmak istiyoruz.
Ancak daha Google'a "Adile Naşit ne zaman hayatını kaybetti?" gibi bir soruyu sormaktan aciziz, imtina ediyoruz.
Onlar sadece çocukluk hatırası mı?
Şöyle bir sandalye çekip masaya oturmanın vakti geldi. Yola çocukluğumuzun en şahane kahramanlarıyla devam etmek istiyor muyuz? Yoksa onları bir çocukluk hatırası olarak kodlamaya devam mı edeceğiz?
Yeşilçam'ın yıldızlarına sahip çıkmak elimizde. Mutluluğu mobil oyunlarda, meydan okuma videolarında filan ararken kaybolmamız şart. Belki de ancak o zaman kıymetini bileceğiz Yeşilçam yıldızlarının...
can.sisman@milliyet.com.tr
