Neden ayarımız yok?
Türkiye'de sanata ve sanatçıya verilen değeri tartışmaya lüzum var mı bilmiyorum. İçi boş özgüveniyle İngilizce şarkı söylemeye çalışıp kendini rezil edenleri 'geleceğin starı' olarak lanse edip baş tacı ederiz. Tek bir enstrüman çalamayan, canlı performanslarda hep 'biraz hasta' olan sözde sanatçılar parayı gırla götürür.
Ama 9 yaşındaki dünya keman şampiyonu Defne Güngör'ü, Mozart ödüllü 13 yaşındaki Ali İnsan'ı ya da şimdiye kadar saf yeteneklerine rağmen sefalet içinde ölmüş birçok değerli müzisyeni bilmeyiz.
Sanatı ve sanatçıyı en gerekli zamanda korumayıp öksüz bırakırken, en gereksiz zamanda; toplu taşımada insanları rahatsız ederken korumaya çalışmak nasıl bir ayarsızlık?