Sevmek bir ömür sürer, boşanmak 4 yıl kadar
Sevmek tamam, evlenmek harika, ama ya işler yolunda gitmezse? Eh işte, o noktada yolları ayırmak her iki taraf için de en iyisi oluyor. Ailenin birliğini korumaya çalışmak makul tabii ama anlaşmakta güçlük çektiğiniz bir kişiyle boşanmanın gereksiz uzaması pek de hoş değil sanki...
Sevmek bir ömür sürer, boşanmak 4 yıl kadar
Sevmek tamam, evlenmek harika, ama ya işler yolunda gitmezse? Eh işte, o noktada yolları ayırmak her iki taraf için de en iyisi oluyor. Ailenin birliğini korumaya çalışmak makul tabii ama anlaşmakta güçlük çektiğiniz bir kişiyle boşanmanın gereksiz uzaması pek de hoş değil sanki...
Kiminle evleniyoruz?
Sanırım mutlu olabileceğimizi, uzun bir hayatı birlikte geçirebileceğimizi düşündüğümüz, iyi dilekleri ve hayalleri bizimle ortak olan kişilerle...
Ufukta birlikte 'yürünecek' bir yol varsa, o ilişkiden bir evlilik kurmak mümkündür.
Ancak işte, insanız ve yanılıyoruz.
Hayallerimiz her zaman gerçekleşmiyor.
Bu kadar öneml bir adım
Evlilik, hayatınızı derinden etkileyen bir adım olduğu için, gerçekten iyi düşünerek karar vermeniz gerek...
Yani kiminle evleneceğiniz kadar neler yaşayabileceğinizi de tartmalı, potansiyel sorunları gözden geçirmeli ve bilinçli bir şekilde adım atmalısınız.
Evliliğin sorumluluğu alınmalı ama...
Sorumluluğu üstlenerek evlenme kararı almalı ve aldığınız kararın da arkasında durmalısınız.
Bu kararı işlerin yolunda gideceğini umarak ve inanarak alıyorsunuz.
Sorumluluğunu almak önemli tabii fakat tek başına yeterli değil.
Zira başınıza gelebilecek her şeyi öngöremezsiniz.
Yine de hesaplandığı gibi gitmiyor
Yani nihayetinde beklemediğiniz şeylerle karşılaşabilirsiniz.
Beklenmedik anlaşmazlıklar, daha önce karşınıza çıkmamış ve çıkmasını tahmin edemeyeceğiniz anlaşmazlıklar ve dahası...
Evlenmeyi düşünecek kadar yakından tanıdığınız kişiyi, aslında hiç tanımadığınızı fark edebilirsiniz.
Bu, büyük bir kabus.
Boşanmak son çare olduğunda...
Nitekim boşanmak son çare olarak karşınıza çıktığında, yapılacak hiçbir şey kalmadığında yolları ayırmanın vakti geliyor.
Boşanmak aslında; iki tarafın birbirini ve kendisini yıpratmak istememesinin, mücadele edecek gücünün kalmamasının bir sonucu.
Kolay değil, ancak oluyor
Boşanmak, kolay alınabilecek bir karar değil.
Bir evliliği ve evli geçirilen zamanı çöpe atmak da kolay değil.
İşin tuhaf tarafı; 1-2 yıllık evlilikler de 20-30 yıllık köklü aileler de boşanma eşiğine bir anda geliveriyor.
Dava süreci de yıpratıyor
Zorlu durumlar tarafları yıprattığı için boşanma kararı alınıyor.
Ne var ki, boşanma süreci de duruma göre yıpratıcı olabiliyor.
Belki de yüzünü bile görmek istemeyeceğiniz kişiyle, mahkeme salonunda karşılaşmak hoş değil elbette...
İrlanda'da 4 yıl sürüyormuş
Evlilik kurumunun korunabilmesi ve sorunların çözülerek boşanmanın sağlanabilmesi için İrlanda'da davalar epey uzun sürüyor.
Fakat bu, her iki taraf için de yıpratıcı bir şey.
Mesela 10 yıl evli kaldığınız bir kişiyle 4 yıl da boşanmaya uğraştığınızı düşünün...
Ne hissederdiniz sahi?
Aile kurumunu, evlilik müessesesini sürdürebilmek için atılacak adımlar, ancak gerçekten işlevsel olduğunda atılmalı.
İttirmenin anlamı var mı?
Yani bir ilişkiyi, evliliği bitme eşiğine gelmişken yokuş yukarı itmeye çalışmanın, taraflara zarar vermekten başka ne gibi bir getirisi olabilir ki?
Kabul edelim, sadece çiftler yıpranıyor.
