Nazım Hikmet: 'Ne ölümden korkmak ayıp ne de düşünmek ölümü'
Yaşamı boyunca birçok zorlukla karşılaşan usta şair Nazım Hikmet'in kitapları, günümüzde bütün dünyada hayranlıkla okunuyor. Gelin Nazım Hikmet'in hayatına Molatik olalım...
Nazım Hikmet: 'Ne ölümden korkmak ayıp ne de düşünmek ölümü'
Yaşamı boyunca birçok zorlukla karşılaşan usta şair Nazım Hikmet'in kitapları, günümüzde bütün dünyada hayranlıkla okunuyor. Gelin Nazım Hikmet'in hayatına Molatik olalım...
İlk şiirini 11 yaşında yazdı
Nazım Hikmet, ilk eğitimini annesi ve sıkça şiirli toplantılar düzenleyen, kendisi de bir mevlevi şairi olan büyükbabası Nazım Paşa’dan aldı ve ilk şiirini 11 yaşındayken yazdı.
İstanbul’un işgaliyle birlikte yurtsever nitelikte şiirler yazmaya başladı
Orta öğrenimini Galatasaray ve Nişantaşı Sultanilerinde gören Nazım, 1915 yılında Bahriye Mektebi’ne girdi. 1918 yılında ise ilk kez bir dergide şiiri yayınlandı. Bu bir aşk şiiriydi. Fakat İstanbul’un işgali, Nazım Hikmet’i yurtsever nitelikte şiirler yazdırmaya yöneltti.
Bolu'da öğretmenlik yaptı...
Mezuniyetine üç ay kala geçirdiği bir hastalık nedeniyle Bahriye’den ayrılan Nazım Hikmet, bir grup arkadaşıyla Anadolu’ya geçti ve Ankara Hükümeti’nin görevlendirmesiyle arkadaşı Vâlâ Nurettin ile birlikte Bolu’da öğretmenlik yaptı.
Ekim Devrimi'ne tanıklık etti
Sonrasında Rusya’ya giden Nazım Hikmet, Rusya’da gerçekleştirilen devrime tanıklık etti. Doğu Emekçileri Komünist Üniversitesi KTUV’da ekonomi-politik öğrenimi gördü.
17 senesini hapiste geçirdi
Çeşitli gazete ve dergilerde yazıları, şiirleri yayınlanan Nazım Hikmet, siyasal ve entelektüel yaşamda aktif bir rol üstlenen ünlü bir şairdi. Öyle ki şiirleri ders kitaplarına girdi ve oyunları devlet tiyatrolarında oynandı ama kovuşturmalardan hiçbir zaman kurtulamadı ve yaşamının 17 senesini hapiste geçirmek zorunda kaldı. (Solda Nazım Hikmet, sağda Orhan Kemal)
'Ben içeri düştüğümden beri...'
Nazım Hikmet, yazdığı her şeyde, insana umudu gösteren ve hapiste geçen onca sene içinde bile ne olursa olsun yaşama sarılan bir şair. Gözlem yeteneği, meselelere baktığı yeri, derinliği ve coşkusu, Nazım Hikmet okurken beni hep başka bir hayatın içine götürmüştür.
'Yaşamak ümitli bir iştir...'
Fakat çektiği zorluklar öyle günümüz zorlukları gibi de değil. Bugünün insanları yani bizler, sorunları abartmaya alıştırıldık. Yaşamak, daha mı kolay daha mı zorlaştı bilmiyorum fakat, şu izolasyonda geçirdiğimiz günler bile nasıl sıkıntıya soktu bizi. Nazım Hikmet, 17 yıl hapiste geçirdi oysa ve üretmeye her koşulda devam etti. Çünkü yaşamak ümitli bir işti onun için. Yaşamak, Piraye’yi sevmek kadar ciddi bir işti.
'Yazılarım otuz kırk dilde basılır, Türkiye'mde Türkçemle yasak'
Piraye’ye, Memed’e, İstanbul’a büyük bir hasret duyan ve ölene kadar bu özlemle yaşayan Nazım Hikmet, Türkiye’ye bir daha dönemedi. Fakat Anadolu’ya ve Türkçeye o kadar bağlıydı ki yazdıklarında her zaman bunu hissettirdi.
Hala daha güncel, hala daha gerçek...
3 Haziran 1963 günü, Moskova’da hayatını kaybetti Nazım Hikmet. Yıllar boyunca hapis yatan ama asla yüreğini karartmayan ‘Mavi Gözlü Dev’in hayatı ve yazdıkları, hala daha güncel, hala daha gerçek. 
'Nazım, bir dağın zirvesi ise biz etekleriyiz.'
Nazım Hikmet’in yakın arkadaşı olan Şilili şair ve yazar Pablo Neruda’ya ‘10 kişilik bir şair listesi yapsanız Nazım’ı içine alır mıydınız?’ diye soru sorulmuş. Neruda ise, “1 kişilik liste yapsam bile alırdım. Nazım, bir dağın zirvesi ise biz etekleriyiz.” şeklinde cevap vermiş. Neruda’nın bu sözleri belki de en yalın haliyle Nazım’ın değerini açıklıyor.
twitter.com/deniz_tasdelen
instagram.com/deniz.i.tasdelen
deniz.tasdelen@milliyet.com.tr
