MasterChef'e veda eden ilk isim kim oldu?

MasterChef’in yeni bağımlılıklarımızdan biri olduğu aşikâr. Ama kaptanlık ve takım oyunlarına daha çok ilgi duyduğumuz da ortada bence. İlk haftayı geride bıraktıktan sonra benim çıkarttığım sonuç şeflerin yarışmacılara verdiği MasterClass’ın kıymeti ve önemi çok büyük olmasına rağmen izleyiciyi ekran başında tutmak için yeterli olmadığı… Bence yarışmayı rekabeti izlemeye ve ekran başından kimin daha başarılı olacağına dair yorumlar yapmaya bayıldığımız için bu kadar seviyoruz. Kaptanlık oyunu ve iki takım oyunundan sonra MasterClass bölümü biraz tempoyu düşürdü ama aslında yarışmacılar için acayip önemli ve yararlı bir şey olduğunu da göz ardı etmemek lazım. MasterClass’tan sonraki gün oynanan kadınlar/erkekler kapışması bizleri yarışmanın içine yeniden çektiği için çok da sorun olmadı zaten. Yarışmacılar için daha öğretici, bizler için de daha dinlenmeceli geçen iki bölüm izledik kısacası. Öyle ki, bir yandan belki bir adım geri çekildik ama bir yandan da “Ne zaman üçüncü kaptanlık oyunu ya” deyip yine de ekrana kilitlenmekten vazgeçmedik. Yani aslında üçüncü takım oyununun oynanacağı bölüme ve eleme potasına girecek son iki kişinin kim olacağına dair merakımız demlenerek arttı. Sıra nihayet üçüncü kaptanlık oyununa geldiğindeyse daha da bir keyiflendik. MasterChef yarışmacıları bu sefer sunacakları yemekleri şeflere değil, bir hastane çalışanları için hazırladı. Böyle zorlu ve can sıkıcı bir dönemde hepimizin hastanede çalışan, ter döken insanlara binlerce teşekkür borcu var. Hastanede, ailelerinden uzak hayat kurtarmaya ve dur durak bilmeden bir sistem oturtmaya çabalayan çalışanların hakkını ödememiz mümkün değil. Ama MasterChef yarışmacıları bir nevi bizim yerimize de ufak bir teşekkür etmiş oldu bu jest sayesinde ve çok anlamlıydı bence. Şefler yerine hastanenin bir grup çalışanının takım oyununun galibine karar verecek olması ise yarışmacılar için ekstra avantajlıydı. Çünkü şeflerin çok daha profesyonel bir bakış açısıyla değerlendirecekleri, tekniğe, sunuma her şeye dikkat edeceği yemekler aslında sadece lezzet bazında değerlendirmeye tabi tutulmuş oldu. Biliyorsunuz ilk takım oyununu Mavi takım, ikinci takım oyununu da Kırmızı takım kazanmıştı yani durum berabereydi. Takım oyunu sonrasındaki analizde Mehmet Şef’in de altını çizdiği üzere Kırmızı takım arasında bir koordinasyon sorunu kendini yarışma boyunca belli etmişti zaten. Her kafadan bir ses çıkıyor, herkes kendi bildiğini okumakta ısrar ediyordu. En başından beri Kırmızı takımın sorunu bu zaten, başlarında dominant bir kaptan yok, Ayyüce gibi daha sessiz ve bir şekilde yönetmeye çalışmasına rağmen arkadaşlarının yüksek ego duvarını aşamayan biri var. Bunun yanında takımdaki herkes takım ruhuna göre davranmaktan çok bireysel yarışıyormuş gibi takılıyor, e dolayısıyla bu da sürekli takım içinde gerginliklere sebep oluyor. Mavi takım ise birbirini tanımaya çalışıyor ve analiz ederek “En iyisini nasıl çıkarabiliriz?” sorusuna beraberce odaklanıyor dolayısıyla da daha sistematik ilerliyor. Neyse, dönelim konumuza. Bu oyuna damgasını vuran olay Furkan ve Duygu arasında yaşanan gerilimdi kesinlikle. Takımın dağınıklığı yetmezmişçesine ‘tatlıcılar’ diye adlandırılan ikili arasında sürtüşme yaşandı. Tezgahta başlayan ve servis sırasında da devam eden tartışma Duygu ve Furkan’ın beraber hazırlamayı üstlendikleri tatlı yüzünden çıktı. Furkan, hazırlık sürecinde kendisini uyaran Duygu’ya “Sen bir sus” tarzında, terbiyesiz kaçan bir şekilde konuşunca ikili gerildi. Bir de üstüne yemekler bittiğinde şefler “Bu nasıl Creme Brulee, çorba gibi” deyince işler iyice karıştı. Ekrana yansıyan şey çok netti bence, Furkan haftanın başından beri üst üste tatlılarıyla övüldü ve parladı, çok başarılı olduğu da tabii ki ortada. Ama bu övgüler Furkan’ın tamamen “Ben en iyisini biliyorum, bana karışmayın” demesine ve herhangi bir eleştiride agresifleşmesine sebep oldu. Furkan’ın şunu acilen anlaması lazım; bu bir takım oyunu ve takımda pastacılık eğitimi olan iki kişi var. Yani öyle Duygu’ya “Sen sus, sen karışma” deme hakkı yok aslında. Sadece Duygu’ya değil, onu uyarmak isteyen, eleştiri getiren kimseye bunu yapma hakkı yok. O yüzden Sezar’ın hakkı Sezar’a, bu tartışmada hem Furkan saygısız tavrı yüzünden, hem de kendi doğruları dışında doğru kabul etmediği için haksızdı. Epey de bir yükseldiler birbirlerine… Gerginliğin ve her iki tarafında açıklamasının ardından konu kısmen kapandı ama bence bu haftadan sonra Duygu ve Furkan’ın aynı takımda yarışmaması gerekiyor. Adil de olmuyor ayrıca. İki pastacıyı aynı takıma koymak birinin parlamasına sebep olabilecekken diğerinin de sönük kalmasına sebep olacak yüzde yüz. Hem bir daha böyle tartışmalarla yorulmamaları adına, hem de bizim kimin hangi konuda daha başarılı olduğunu net bir şekilde görebilmemiz adına ikisinin ayrı takımlarda olması daha iyi olacak gibi duruyor. Hastane çalışanlarının verdiği oylamalar doğrultusunda Mavi takım açık ara farkla kazandı günün sonunda. Mavi takımın kazanması zaten daha olasıydı dolayısıyla sonuç çok şaşırtmadı ama asıl enteresan olan şey, sadece tatlıda Kırmızı takımın daha çok puan alması oldu. Duygu ve Furkan’ın tartışmasından, üstüne şeflerin de tatlıya eleştirisinden sonra mutlaka Mavi takımın tatlısının daha iyi çıkacağını düşünmüştüm. Ama gördük ki her ne kadar burnu çok havada takılsa da Furkan yine yeteneğini konuşturmuş ve aslında şeflerin teknik olarak beğenmediği yemeği lezzetiyle öne çıkartmayı başarmış… Yine de bu sefer gidişatı tatlı değiştiremedi çünkü dediğim gibi diğer tüm yemeklerde Mavi takım büyük fark attı Kırmızı takıma. Gayet hak ettiler de bence. Beraberce yarışıp arka kollamak belki her zaman değil ama çoğunlukla galibiyet getirir çünkü… Artık Mavi takımdan kimsenin eleme potasına yazılmayacağı kesinleşince şöyle bir oh çekip kenara çekildiler. Morali bozuk Kırmızı takımın bireysel dokunulmazlık için oynadığı oyunda ise gerçekten hepsi çok başarılıydı. Şefler “Yarışmada en sona kalmış 6 kişiyle oynuyormuşuz gibi oldu” dedi hatta ve tebrik ettiler. Buradan da ne anlıyoruz? Bu takımdaki yarışmacıların olayı bu. Takım olmayı beceremiyorlar ama bireysel olarak yarıştıklarında gerçekten çok başarılılar... Dokunulmazlık oyununu Serhat aldı ve ilk eleme adayını seçme şansını da o elde etti tabii. Serhat alırsa kimi söyler diye sorsanız cevabım ta en başından Ayyüce olurdu çünkü Serhat’ın tamamen mantığı ve analizleri doğrultusunda hareket ettiğini aşağı yukarı hepimiz anladık artık. Kırmızı takımdan 4 kişinin, 6 kişilik eleme potasına girmesi demek takım başarısızlığı demek. E takım kaptanının nasıl hareket edeceği, planlamayı ne kadar sistemli tutacağı da en önemli şey takım oyunlarında. Serhat, tamamen tüm başarısızlığı Ayyüce’nin üzerine yıkmasa da, böyle bir durumda mutlaka sorumlu tutulması gerektiğini düşündüğünden Ayyüce’yi 5'inci eleme adayı olarak potaya soktu tabii ki. Kırmızı takımın oy birliğiyle karar vereceği sonuncu eleme adayı aşamasına gelindiğindeyse yine takımın her üyesinin ne kadar hırslı olduğu gözler önüne serildi. Yarışmacıların verdiği oylar sonucunda Uğur ve Duygu berabere kaldı. Takımın oylarından sonra eğer ki iki kişi arasında beraberlik olursa, kimin eleme potasına çıkacağına takım kaptanının karar vereceğini biliyorduk. Aynı oyu alan iki isim Uğur ve Duygu olunca, kararı verecek kişi de Ayyüce olunca sonuç şimdiden belli diye düşündük bence hepimiz. Çünkü ilk günden beri bir gruplaşma var Ayyüce ve Duygu arasında, kısa sürede yakın arkadaş olmalarıyla gündemdeler bir süredir. Bu yüzden Uğur dahil tüm yarışmacılar Ayyüce’nin kolay olanı seçip Uğur’un adını yazacağını düşünüyordu ama olaylar hiç de öyle gelişmedi… Ayyüce çok zorda kaldı, Uğur ve Duygu’ya sürekli “Hanginiz gelmek istiyorsunuz?” diye sormaya başladı ve aslında tam da orada kararının direkt Uğur’dan yana olmayabileceğinin sinyallerini yaktı. Kimsenin beklemediği şeyi yaptı ve Duygu’nun adını verdi eleme potasına. Bence biraz takım arkadaşlarının tepkisinden korktuğu için, biraz da kendini düşünmesi ve doğru kararı vermesi gerektiğini algıladığı için Duygu dedi Ayyüce. “Duygu’nun başarısına ve kendi başarıma güvenerek, herkese tekrar kanıtlamak için ben potaya Duygu’yla giriyorum. Geri dönüşümüzü bekleyin” dedi. Tamam kabul, Ayyüce’nin kararı herkesi şaşırttı çünkü eğer bir gün biri Duygu diyecekse bunu en son Ayyüce der düşünüyorduk. E bize yansıtılan sıkı fıkı bir dostluktu çünkü. Öte yandan bence Ayyüce beklenmeyeni yaptı ama adil olanı yaptı aslında. Eğer Duygu’nun ismini vermeseydi, yarışma performansa dayalı olmaktan çıkıp arkadaşlığa dayalı hale gelecekti. Ve bu her ikisi için de tehlikeli olurdu çünkü bu kadar erken ikili olmaları ve sürekli birbirlerinin arkalarını kollamaları, ileride diğer yarışmacıların onları yargılamasına sebep olacaktı. Günün sonunda bunun bir yarışma olduğunu ve Ayyüce’nin kimseyi sırtından falan bıçaklamadığını anlamamız lazım bence. Duygu’nun tepkisi epey ağır oldu tabii. Başından beri yarışmadaki en sinsi karakteri Duygu olarak görüyorum ben. Hoşuna gitmeyen bir hareket olduğunda direkt terslenecek ve kişiselleştirip olgunluk gösteremeyecek biri gibi geliyor bana. Öyleymiş de zaten, Ayyüce’nin ismini vermesinin ardından “Ayyüce artık benim hiçbir şeyim” diyerek kapattı konuyu. Bence çok gereksiz ve çocukça bir hareketti. Çünkü kim kiminle yakınlık kurarsa kursun, elbet bir gün herkes birbirinin adını yazacak. Çok acayip, içerlenilmesi gereken bir durum göremiyorum ben. Kaldı ki Ayyüce, Duygu’nun elenme ihtimali olursa yarışmadan çekilmek istediğini söyleyeceğini falan bile dile getirmişti, amacı kimseyi sırtından bıçaklamak değildi sadece takım adına adil bir karar vermek ve tepki toplamamaktı bence. Stratejiyse strateji, Duygu yerinde başka biri olsa bu konuyu bu kadar büyütmez ve yarışmada oldukları için gayet de doğal karşılardı bu arada… Duygu’nun da eleme adayları arasına girmesiyle beraber eleme potasındaki altı isim netleşmiş oldu. Sedat, Celal, Esra, Eray, Ayyüce ve Duygu arasında bir oyun oynandı ama bu eleme oyunu geçen senenin eleme oyunu formatından daha farklıydı. Bu sene, eleme oyunlarının iki etaplı olacağını, önce ilk oyunla üç kişinin potadan kurtulacağını, sonra oynanacak ikinci oyunda da kalan üç kişinin rekabet edeceğini öğrendik. İlk etapta en başarılı tabakları çıkartarak potadan kurtulan üç isim Eray, Ayyüce ve Duygu oldu. Eray’ın potadan çıkacağından hiç şüphem yoktu zaten… Ayyüce ve Duygu’nun risk altında olabileceğini düşünüyordum ama ikisi de paçayı kurtardı ve aslında eğer Duygu aşırı tepki vermeseydi aynı Ayyüce’nin dediği gibi başarılı olduklarını kanıtlayarak omuz omuza çıkacaklardı potadan. Yaşanan gerginlik yüzünden ayrı ayrı ve küs olarak çıktılar ama olsun. Kaldı geriye Celal, Sedat ve Esra... Açıkçası Esra’nın daha en başında potaya girmesi tamamen şans eseriydi, durduk yere kurban gitti yani. Herhangi bir başarısızlığı, uyumsuzluğu olmamıştı, boş oylar sonucunda birden kendini potada bulmuştu. Ama Sedat ve Celal’in potaya girmesinin sebepleri vardı. Sedat çok başarılı olmasına rağmen kendi bildiğini okumakta ısrarcı olduğu ve başarısız tabaklar çıkarttığı, Celal de aşırı pasif olduğu için potadaydı. Ben kesinlikle elenen kişinin Celal olacağını düşünüyordum, “Sonuç zaten belli” diyordum hatta. Ama Celal herkesi şaşırttı. Ciğer sarma kadar zorlayıcı bir yemeği en iyi yapan kişi Celal seçildi bir anda. İlk etapta Mehmet Şef’e “Ben bu etabı geçemezsem çekilmek istediğimi söyleyeceğim. Çok iyiler, ben yapamıyorum” demişti üstelik. Mehmet Şef, “Ben senin yerinde olsam sonuna kadar giderdim” deyince bir gaza geldi ve kalmaya karar verdi kendisi. E hakikaten de isteyince oluyormuş ki en iyi tabağı Celal çıkarttı. Esra veya Sedat’ın elenecek olması tahmin edilebilecek son senaryoydu herhalde. Eğer sundukları yemek ciğer sarma değil de daha başka bir şey olsaydı belki de sonuç tamamen farklı olacaktı ama Esra yemeğinde gayet başarılıydı. Sedat da yemeği beklendiği gibi çıkartamamıştı zaten. Böylelikle Sedat, MasterChef’e veda eden ilk isim oldu. Sedat yeteneği, azmi ve başarısı diğer yarışmacılardan daha az olduğu için değil burnunun dikine gitmekten vazgeçmediği için eleme potasına girdi tamamen. E Masterchef de böyle bir yarışma, işler sadece bir an için lehinde gitmezse tüm çabana ve geçmiş başarılarına rağmen elenen kişi oluveriyorsun. Her şey bir yana yarışmadaki belki de en pozitif karaktere erkenden veda etmiş olduk. Kalsa, iyi yerlere gelebileceğine kesin gözüyle bakıyordum ben. Hiçbir arkadaşına sitem etmeden, çok mütevazı bir tavırla “Dostluklar kazandım, en önemlisi de bu benim için” diyerek ayrıldı Sedat. Sanırım ilk ve son kez tatlı tatlı, samimiyetiyle ayrılan bir yarışmacı gördük zira bundan sonra elenecek hiçbir yarışmacının gönül koymadan gideceğine inanmıyorum ben. Dilerim Celal, bundan sonra yarışacağı her gün, eleme oyununda gösterdiği azmi ve çabayı göstermeye devam eder ve dişli rakip diyebileceğimiz yarışmacılardan biri olur. Yeni bölüm fragmanından anlaşıldığı üzere daha haftanın başından herkes defterlerini çıkartmış, birbirini sorguya çekmeye hazır bekliyor… Bu arada elenen yarışmacı yerine yenisi de geliyor biliyorsunuz. İlk kadro için yapılan elemelerden rahatlıkla hatırlayacağınız Sefa, MasterChef'e dahil oluyor. E hadi o zaman karışsın ortalık, biz de izleyip görelim bakalım hangi yarışmacılar öne çıkacak ve kimler birbirinden hesap soracak?