İzlanda maçını kaybetmemizin olumlu tarafı var mı?

A Milli Takım'ın ikinci yarıdaki baskısına rağmen İzlanda maçından 2-1 mağlup ayrıldık. İzlanda'daki havalimanında yaşanan olaydan sonra galibiyeti çok istemiştik. Ama olmadı. Fakat yine de üzülmeyelim derim ben. Neden mi? İzlanda maçını öncesi ve sonrasıyla kolay kolay unutamayacağız gibi görünüyor. Herkes gayet iyi biliyor mevzuyu ama yine de kısacık özetleyelim: A Milli Takım, İzlanda'ya gittiğinde havaalanında uzun bir süre bekletildi. Bu yetmezmiş gibi bir Belçikalı, Emre Belözoğlu'na fırça uzattı... Olay büyük tepki geçti. Yer gök inledi, sosyal medya yıkıldı. Çok abartıldı diyenlere katılmıyorum. Söz konusu bir milli maçtı sonuçta. Anlamsız bir havalimanı bekletilmesinin üzerine yine fantastik bir şekilde (münferit bir tavır ya da 'mizah' adı altında yapılmış bir şuursuzuk bile olsa) 'fırça' uzatılması tabii ki tepki çeker. Böyle bir mizah anlayışı olabilir mi yahu? Olana bitene şaşıranlara daha çok şaşırıyorum. Milli Takım ve futbol gibi meseleler bizim kırmızı çizgimiz. Duygusal yaklaştığımız konular. Şöyle düşünün, hangimiz damarımıza basıldığında tepki göstermiyoruz? Hangimiz karşı çıkmıyoruz? Hangimiz Bir dakika ama ya! demiyoruz? Kimse kibarı, jantiyi, sütten çıkmış ak kaşığı filan oynamasın. İster istemez sinirleniyor, sakinliğimizi kaybediyoruz. Gönül isterdi ki havalimanındaki olayların üzerine bir zafer elde edelim. Beraberlik bile güzel bir avantaj sağlayabilirdi. İzlanda maçı önemli bir deplasmandı. Ama kaybetsek de her şey bitmiş değil. Dünyanın sonu gibi gelmesin. Belli ki H grubunda Fransa-Türkiye-İzlanda çekişmesi yaşanacak. Bekleyelim. Gruptaki avantajımız devam ediyor. Elemelerde ezelden beri zorlanıyoruz zaten. 2002'de Dünya Kupası'na katılırken Avusturya ile play-off oynamış, sonra aslanlar gibi Dünya Kupası'na katılmıştık. Burada aldığımız dünya üçüncülüğü, kolay kolay unutulabilecek bir başarı değil. 2008 Avrupa Futbol Şampiyonası da enteresan geçmişti bizler için. Hırvatistan ve Çek Cumhuriyeti maçlarını hatırlıyor musunuz? Finale kalamamıştık ama turnuvanın en mücadeleci takımı açık ara bizdik... A Milli Takım'ın bu sürprizlerine bayılıyorum. Futbolda bizim kadar sürprizler yapan başka bir ülke var mı? Bence yok. İzlanda maçında deplasmandaydık. 1 puan bile aslında ekstraydı. Bu maçı kaybettiğimiz için eksiye düşmedik. Sadece avantajı değerlendiremedik. Ama 5-0 da yenilmedik! O kadar da üzüleceğimiz bir skor yok bence. İlk yarıda bekleneni veremedik belki ama golümüz de sürprizdi. İkinci yarıda baskı kurmamız yeterli olmadı. Yine de olumlu bakmak gerek tabloya. Mağlubiyete rağmen kimsenin çileden çıkmaması, skoru muazzam bir olgunlukla, tam da bize yakışır bir şekilde kabullenmesi güzel bir şey. İzlanda maçını kaybetmemizin olumlu tarafı, kendimizi görmemiz oldu. Hepimiz benzer tepkiler gösterdik, benzer davrandık. Tepkimizi de ortaya koyduk. Yenilgiyi de kabullendik. Futbolun saha içi ve dışındaki birleştirici gücünü hatırlatması bakımından İzlanda maçı önemli bir viraj oldu. Olaya artık negatif tarafından değil de olumlu kısmından bakalım derim ben. can.sisman@milliyet.com.tr - Türk futbolunda yabancı kuralı ve yurt dışına transfer olan Türk futbolcular