Game of Thrones 8. sezon 3. bölüm incelemesi: Bugün olmaz!

Bu geceyi çok uzun zamandır bekliyordum. Bir şey için ne kadar heyecanlanırsanız, beklentileriniz de o kadar artıyor haliyle. Bu hislerle ekran başına geçtiğim daha ilk saniyede içimi gerginlik kapladı. Sam’in korku dolu nefes alıp verişleri ve titremesiyle “İşte” dedim, “Bugün o gün”… Hayatım boyunca izlediğim binlerce dizi bölümünün arasında kesinlikle en fazla gerildiğim ve umutsuzluk duygusuna kapıldığım bölüm bu oldu: Game of Thrones 8. sezon 3. bölüm... Bundaki en büyük etken, kuşkusuz son iki bölümdür hazırlanan altyapı ve 1 saat 20 dakikalık gösterinin tamamının karanlıkta geçmesiydi. Öyle böyle bir karanlık değil! Bir ara daha net görebilmek için ekranın içine giriyordum neredeyse. Hemen hemen herkes karanlık kısmından şikayet etmiş gördüğüm kadarıyla. Çok gereksiz buldum bu eleştirileri. Zira bölümün ismi ‘Uzun Gece’… Ayrıca bu ortam diziyi daha etkileyici hale getiriyor. Tüm bölüm boyunca karakterlerin yüzlerinden korku ve endişe ifadesi gitmedi. En güçlülerin bile… Gri Solucan’dan tutun Jorah Mormont’a kadar… Hepsinde bir çaresizlik, hayata son bakışlar gördüm. O duyguyu çok iyi geçirdiler. Bu bölümü ‘az diyalog, bol dövüş ve kan’ diye düşünmüştüm hep… Ama Game of Thrones farkını unutmuşum. Böyle bir bölümde bile mesajını çok net verdi. Çok özeldi bana göre… Birçok karakterin hayatı, bazılarının hikayesi, birinin ise görevi tamamlandı. Dothrakilerin alevli kılıçlarıyla adeta bir kara deliğe girip kaybolmaları yürek burktu açıkçası. Önce çığlıklar kesildi, ardından ışıkları söndü. O destansı sahne savaş alanındaki Kuzey’in koruyucularının yanı sıra bizleri de umutsuzluğa gömdü. Eddison Toilett, Sam’i korumak isterken öldü. Hayatını, gece nöbetçilerinin ettiği yemine uygun olarak feda etmiş oldu. Jorah Mormont… Ona nasıl ölmek isteğini sorsalar sanırım böyle bir son dilerdi. Platonik aşkı Daenerys’i savunarak… Peki ya Lyanna Mormont’a ne demeli? Kendisi ufak, yüreği kocaman aksi kızımız…Giderken devlerden birini de yanında götürdü. Melisandre… Bölüm boyunca üç defa göründü, hepsinde de iz bıraktı. Dothrakilerin kılıçlarını ve siperleri alevlendirmesi, ardından Gri Solucan’a Valar Morghulis selamı… Sir Davos’a rahat rahat gün doğmadan öleceğim sözü… Ve hepsinden önemlisi bölümün finali için bizlere ipucu vermesi… Arya’ya “Sonsuza kadar kapatacağın gözler olacak, kahverengi gözler, yeşil gözler ve mavi gözler…” Bu planın bir parçası da Beric Dondarrion… Birçok defa ölüp dirilen alev kılıçlı adam Arya’yı kurtarmak pahasına son defa öldü. O da görevini yerine getirmiş oldu. Ve Theon Greyjoy… Resmen günahlarını affettirmek için her fırsatı kullandı. Kanının son damlasına kadar Bran’ı korudu. Onun da sonu dizinin ruhuna uygun oldu kanımca. Night King, karşı konulamaz ordusuyla önüne gelen ne varsa sildi süpürdü. Çıkardığı fırtınayla ejderhaların görüşünü kısıtlayarak savaş stratejisi bile kurmuştu. Ama unuttuğu ufak bir ayrıntı hikayesine son verdi. Arya Stark… Viserion… Öldüğünde birçok karakterin sonundan daha fazla üzülmüştüm o yağız ejderhaya. Bu bölümde bir an evvel sonsuzluğu uğurlamak içinse sabırsızlandım. Dizinin en çok gelişim gösteren karakterlerinden biri hiç kuşkusuz Arya. Hep tahmin ediyorduk ama tüm eğitimi Night King’i öldürmek için aldığı gerçeğini suratımıza çarptı bir şekilde. Evet o intikam listesini temizlemek için çalıştı, eziyet çekti fakat asıl sebebi hep dünyayı kurtarmaktı aslında. Önemli karakterler ona yol arkadaşlığı yapmıştı sadece. Melisandre ve Beric Dondarrion son bölümde bunu gösterdi. Ben Arya’nın hep finalde Cersei’yi öldüreceğini düşünürdüm. Night King’i buz küplerine çevirdikten sonra sırasını savdığını anladık. Gerçekleşirse o şeref başkasının olacak belli ki… Benim adayım Jamie Lannister. Bölümün savaş sahnelerine gelirsek; özellikle ejderhaların gökyüzünde kapışmaları muhteşemdi. Tam anlamıyla bir görsel şölen izledik. Ölülerin hızlıca Winterfell’i kuşatmaları ise umutsuzluğun resmini çizdi. Arada ufak tefek itirazlarım elbette var ama hiçbiri bu bölüme gölge düşüremez. Yine de daha üst düzey bir karakterin ölümünü izleyeceğimi tahmin ediyordum. En ünlüsü sanırım Jorah Mormont oldu. Sansa ve Tyrion'un sohbeti ise oldukça duygusaldı. Fakat ölüler saldırdığında bir an umutsuzluğa kapılıp intihar edeceklerini düşünmedim değil. O savaş kaosundan da aklımızda birçok soru işaretiyle çıkmamız doğal. Mesela ejderhalardan biri yaralanmıştı. Ama kayıp vermediğimizi düşünüyorum. Ghost en son gördüğümüzde Dothrakilerle saldırıya geçmişti. Geriye döndüğünü göremedik. Ona ne oldu? Bran kuzgunların yerine geçerek savaşı en ön sıralardan izledi fakat asıl yaptığının bu olmadığını düşünüyorum. Son üç bölümde sis perdesi aralanır ve sorularımızın cevaplarını alırız. Haftaya tahminimce daha sakin bir bölüm bizi bekliyor. Kalanların bir envanteri çıkarılıp, nefeslendikten sonra asıl amaç için Cersei’nin üzerine yürüyecekler. Son iki bölüm yüzüne hasret (!) kaldığımız Cersei’yi de görmüş olacağız. Cersei’ye de söyleyecek bir çift sözümüz var elbette. Ölüm Tanrısı’na cevabımızı verdik: “Bugün olmaz.” Nevzat Akdere nevzatakdere1975@gmail.com

Game of Thrones 8. sezon 3. bölüm incelemesi: Bugün olmaz!