Fiziksel temastan hoşlanmamanın sebebi ne?

ABD'de yapılan bir araştırmada bu konu mercek altına alındı. Northern Illinois Üniversitesi tarafından yürütülen araştırmada, neden sarılmak söz konusu olduğunda her insanın aynı tepkiyi vermediği araştırıldı. Sonuçlar enteresan. Eğer geçmişinizde 'dokunmaya aç' kalmışsanız, o zaman büyüdüğünüzde fiziksel temasta bulunma ihtiyacı içerisinde oluyorsunuz. Tam tersini düşünelim. Geçmişte fazlasıyla kucaklanan, herkesin mutlaka makas aldığı, yanakları öpülen çocuklarda da bıkma yaşanıyor ve büyüdüklerinde fiziksel temastan uzak duruyorlar. Aile ilişkilerine dair yazdığı kitaplarla tanınan ve aynı zamanda Northern Illinois Üniversitesi'nde eğitim veren Suzanne Degges-White da fiziksel temas ile çocukluk arasında önemli bir bağ olduğunu söylüyor. White, yetişkin bireylerin sarılmak, kucaklamak gibi fiziksel temaslarla ilgili tavırlarının kökeninde çocukluk döneminin olduğunu vurguluyor. Ki zaten bugüne kadar çocukluk döneminin, kişilerin yetişkinlik dönemlerini şekillendirdiğine dair pek çok haber okuduk. Evet, pek çok davranışımızın kökeninde çocukluk döneminde yaşadıklarımız var. Palyaço korkumuz varsa muhtemelen küçük yaşta izlediğimiz korkutucu bir film sahnesi yüzünden. Gibi gibi... Evlenip çocuk sahibi olmak kolay. Ama asıl mesele şahane anne-baba olmak ve çocuklarınızın özellikle 0-6 yaş aralığında takibi doğru yapmak. Başıboş bırakılan bir çocuk çevresindekilere Sessiz, sakin, aa ne uslu çocuk gibi gelse de, aslında bir o kadar da problemli olabilir. Özetle, çocukluk dönemlerini fazla hafife almamak lazım. twitter.com/mayksisman instagram.com/mayksisman youtube.com/mayksisman can.sisman@milliyet.com.tr