“İnsan içinde çevrilen çıkrığın sesini unutur mu?”
Didem Madak, 24 Temmuz 2011 tarihinde kolon kanser nedeniyle 41 yaşında hayatını kaybettiğinde, geriye ‘İnsan içinde çevrilen çıkrığın sesini unutur mu?’ diye bize sorular sordurtan ‘Grapon Kağıtları’nı, “Muhabbet kuşumuz öldü. Arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak. Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman…” diye iç çektiğimiz ‘Ah’lar Ağacı’nı, “Zamanın başı, bacaklarımın arasından çıkmıştı. Eski eski kokuyordum. Büyüyordum, büyüdüğümden emindim, biliyordum.” diyerek farklı bir geçmişin izlerini sorgulatan ‘Pulbiber Mahallesi’ni bıraktı. 2002 yılında Varlık Dergisi’ne verdiği röportajdaki sözleriyle bitirelim:
“Susmam için bir bedel ödemem gerekseydi susardım. Ama gerekmez. Susmanın sağlayacağı rahatlığı çok özlüyorum, ama rahat batar bana biliyorum. Tam olarak susamıyorum. Bu yüzden mutlaka ‘Ah’lar Ağacı’nı gömeceğim bir yer bulacağım.
Bu kadar çok ah dediğim için okurdan af dilerim. Vesselam.”
twitter.com/deniz_tasdelen
instagram.com/deniz.i.tasdelen
deniz.tasdelen@milliyet.com.tr