Darren Aronofsky'nin en iyi 7 filmi

21 sene önce Darren Aronofsky, 'Pi' ile 'bağımsız filmlerin harika çocuğu' olarak tanındı. Diğer yönetmenler kadar üretken olmamasına rağmen, diskografisindeki yapımların tamamının övgüyle karşılandığını söyleyebiliriz. Filmlerinde insanın her halini cesurca ortaya koyan, bağımlılık ve takıntı temalarını sarsıcı bir şekilde işleyen Aronofsky, ustası Martin Scorsese'in de beğenisi kazanmış bir yönetmen. Tuhaftır ki; hiçbir zaman kötü ya da ortalamanın altında bir film yapmadı. İmzası olan her yapım, mutlaka görülmeli. Peki bir karşılaştırma yapsak nasıl sıralarız? İşte en iyiyi, iyilerden ayırma çabamız... Bu filmde, Darren Aronofsky'nin takıntılı olduğu konulardan olan Nuh'un Gemisi'nin hikayesi anlatılıyor. İncil'deki bir öyküyü anlatıp da sanki hiç İncil'le ilgisi yokmuş gibi olan bir film bu. Nuh Peygamber rolünde Akademi Ödüllü Russell Crowe'u izlediğimiz filmde, Crowe'a Jennifer Connelly, Emma Watson ve Anthony Hopkins gibi isimler eşlik ediyor. Film, epik öğlerin yanı sıra fantastik unsurları da barındırıyor. Vizyona girdiği 2014 yılında, tam 125 milyon dolar gişe elde etmişti. Darren Aronofsky efsanesini başlatan ve yalnızca 68 bin dolara çekilen bir şaheser... Aronofsky bu acımasız paranoyak gerilim filmini, arkadaşları ve ailelerinden 100'er dolarlık bağış toplayarak finanse etti. Neyse ki bütçe sınırlamaları lehine işledi; kahramanıyla bir olarak doğasını güçlendirdi. Filmde matematikçi Max’in hayatı çökerken, Darren Aronofsky görsel ve işitsel yoğunluğu artırıyor. Bir 'ilk film'e göre ciddi bir başarı sağlayan Aronofsky, bu yapımıyla 1998 Sundance Film Festivali'nde En İyi Yönetmen ödülü aldı. Darren Aronofsky’nin bir balerinin beden korkusunu anlattığı filmde, başroldeki Natalie Portman’ı, sanatsal üstünlüğün peşinde koşarken, fiziksel ve zihinsel aşırılıklara sürüklenmiş, yetenekli bir dansçı olarak görüyoruz. Yani klasik bir Aronofsky kahramanı olarak: Zeki, sert ve bedenini aşmaya kararlı! Filmin hikâyesi, Pyotr İlyiç Çaykovski'nin Kuğu Gölü balesi etrafında dönüyor. Seyirci bugüne kadar, bir bale grubunun çirkin fiziksel taleplerini hiç bu kadar acımasızca ve net bir şekilde izlememişti. Aronofsky, Portman'ı kelimenin tam anlamıyla Siyah Kuğu'ya dönüştürüyor. Genellikle kamerayı Portman'a yakın tutuyor. Kendisiyle ilgili her detayı görmemizi sağlıyor. En İyi Kadın Oyuncu Oscar'ını kazanmasına vesile olan Portman'ın bu performansı, kariyerinin en iyisiydi. Aronofsky’nin teknik ustalığına ise diyecek söz yok. Oyuncularına fiziksel / psikolojik açıdan tehlikeli rollerde rehberlik etmekte usta olduğunu gösterdi. Tabii bu yönetmen ve oyuncu arasında çok büyük bir güven gerektiriyor... Bu filmden sonra Hollywood'un en iyi oyuncuları Darren Aronofsky ile çalışmak için sıraya girmeye başladı. Hayatının 6 yılını stüdyo destekli ilk filmi 'Kaynak' için harcadıktan sonra Darren Aronofsky, vücudu ve ruhu daha fazla hırpalanmaya dayanamayan profesyonel bir güreşçinin (Mickey Rourke) hikayesini anlattı. Filmdeki kan gerçek, kırılan kemikler gerçek, bir sahnede kafaya zımbalanan tel gerçek... Şampiyon'un Darren Aronofsky'nin diskografisi arasında ayrı bir yeri var. Kahraman elini bir şarküteri dilimleyicisine sokarken bile, 'Pi' ya da 'Requiem'deki gibi bir olağanüstülük hissetmiyoruz. Mickey Rourke’un canlandırdığı antikarakter mutsuzluğunu kendi yaratmış olmasına rağmen onu anlıyoruz. Darren Aronofsky'nin pek huyu değildir ama bu filmde resmen hümanist bir jest yapıyor. Şahane bir yapım! Hubert Selby Jr'ın kitabından uyarlanan bu kasvetli filmde, Darren Aronofsky’nin karakterleri birer bağımlıydı. Kimi uyuşturucuya, kimi televizyona... İzleyen herkesin zihninde mutlaka yer edinen Bir Rüya İçin Ağıt'ın umutsuzluğu ve Yeter bitsin artık! hissi; David Cronenberg’in 'Ölü İkizler'ini, Pier Paolo Pasolini’nin 'Salo ya da Sodom'un 120 Günü'nü ya da Gaspar Noé’nun 'Dönüş Yok' filminin ilk 40 dakikasını anımsatıyor. 'Pi' ilk film olsa da (özellikle bütçesine bakıldığında), 'Bir Rüya için Ağıt'ta Darren Aronofsky'yi ilk kez yapımcı olarak görüyoruz. Film çok güzel ama 'Pi' de olduğu gibi bittikten sonra tekrar izlemek için heyecanlanmıyorsunuz. Zaten buna gerek de yok. Görüntüler sonsuza kadar hafızanızda kalıyor. Darren Aronofsky'nin artık sınır tanımadığını gösteren bu film, bir stüdyodan çıkarılan en cesur bağımsız yapım olma özelliğini taşıyor. Sembolik olarak 'anne', 'erkek', 'kadın' ve 'o' gibi arketip isimler taşıyan karakterlerin deliliği hemen fark ediliyor. Konuyu tam anladığınızı düşündüğünüzde, birden sıfırlayıp tekrar raydan çıkıyor. Senaryoyu 5 günde yazan Darren Aronofsky, filmin 'açıklanmaması' gereken 'psikolojik bir çılgınlık' olduğunu söylüyor. Yapımcı şirket Paramount ise, filmi 'Rosemary'nin Bebeği'nin damarında psikolojik gerilim filmi olarak lanse etti. Eleştirmenlerden de çok iyi notlar aldı. Filme hayran olduğunu söyleyen Martin Scorsese, yapımcıyı tebrik edip, “Yalnızca gerçek ve tutkulu bir yapımcının bu filmi çekebileceğini” söyledi. Başrol oyuncularından Jennifer Lawrence ise bir röportajında, çekimler sırasında hiperventilasyon sendromuna girdiğini ve kaburga kemiğinin yerinden çıkardığını belirtti. Kısacası “anne!” Aronofsky’nin bugüne kadarki en güçlü filmlerinden biri... Darren Aronofsky'nin üzerinde 6 yıl çalıştığı 'Kaynak', Brad Pitt ve Cate Blanchett'in başrolde olduğu, neredeyse 70 milyon dolarlık bir bilimkurgu destanıydı... Film, her biri aşka dair sonsuzluğun peşinde olan erkekler hakkında, geçmiş, bugün ve gelecekten üç ayrı hikâye anlatıyordu. Mayalı bir kâşif, esir düşmüş kraliçesini kurtarmak için hayat ağacını ararken; ağaçlar üzerine çalışan bir tıp araştırmacısı, ölmek üzere olan karısını kurtaracak bir ilaç arıyordu. Bir uzay yolcusu ise yaşlı bir ağaçla, ölmek üzere olan bir yıldıza doğru gidiyordu. Sahip olduklarımıza şükretme ve kaderi kabul etme hakkında olan bu film, Hayat çok kısa ve kayıp kaçınılmaz. Bu konuda yapabileceğimiz hiçbir şey yok diyor. .