Aslızen'in ayrılık sebebi kulağımıza küpe olmalı

Ferhat Göçer'in 'Cennet' şarkısını bilmeyen yoktur. Evet, evet, nakaratı "Dünyaya bir daha gelsem, sevgilim"le başlıyor. Sizden, 'Cennet' klibinin aslında Şebnem Ferah'ın çöpe atılan 'Hoşçakal' klibiyle aynı dekora ve kurguya sahip olduğunu filan bilmenizi beklemiyorum. Aşırı detaylarda kaybolmayalım. Ama mesela 'Cennet' şarkısının söz yazarının Aslızen olduğunu da artık bilelim... Ona sıklıkla 'Aslı Zen' denilse de sahne adı 'Aslızen'. Şarkıcı, yıllardır müzik sektörünün içinde. Oldukça enteresan, oldukça nevi şahsına münhasır bir kadın. Kimilerinin 'hükümet gibi kadın' dediği, kimilerinin çok doğal bulduğu Aslızen, Demet Akalın'ın 'Çalkala'sına da Ferhat Göçer'in 'Cennet'ine de imza atmış biri. Bence sırf bu detay bile onu özetliyor. Potansiyelinin çok azını yansıtsa da kendi kitlesini yaratmış bir şarkı sözü yazarı, besteci ve yorumcu. İşte Benim Stilim'in Ünlüler versiyonuna da katılan Aslızen, kim ne derse desin bence sağlam bir karaktere sahip. Kırıp dökmekten korkmadan diyeceğini diyen birinden ürkmemek lazım. Aslızen, programda hiç Canım, cicim yapmadı. Zorlu hayat hikâyesini paylaşırken ajitasyon sularında gezmedi, kendini acındırmak yerine güçlü kadın imajını vurguladı. Ki doğru yaptı. Dolayısıyla o bir şey dediğinde, kafadan dikkate değer buluyorum. Başkalarına çok fazla şarkı veren Aslızen bana göre solo olarak başarılı olamadı. Yıllar önce 'Şerefe' diye bir şarkı söylemişti. Kyriakos Papadopoulos imzalı bir Yunan bestesinin Türkçe versiyonu olan bu şarkı buram buram Ege kokuyordu. Ve Aslızen de Yunan besteyi öyle güzel sözlerle Türkçe müziğe kazandırmıştı ki, bir dinleyici olarak mest olmuştum. Şarkının doğal ve buram buram Ege kokan sözleri ve özellikle sonlardaki Elaaa kısmı hâlâ aklımda. Solo müzik kariyerinde üretimini sürdürse de başarı anlamında pek de devamını getiremedi Aslızen. Olsun. Kalem onda. Elbet bir gün yine 'Cennet' gibi iyi bir şarkıya imza atacak. Geçtiğimiz günlerde bir televizyon programına katılan Aslızen, enteresan şeyler söyleyerek gündeme de imza atmış oldu. Molatik olmamak imkânsızdı. Öyle bir laf etti ki şöyle bir Hmm çekmeyen kişi pek tanımıyorum: Eşim bana 'Sen artık hiç eğlenceli değilsin' dedi ve beni terk etti... Bana sorarsanız birçok ilişkinin sona erme sebebini özetledi Aslızen. Bence dünya genelinde ilişkiler tam da bu sebeple bitiyor. Bir insan, kendi kanından canından olmayan, arasında en ufak bir bağ bulunmayan birini neden benimser? Neden 'muck' diye yanağından öper? Neden bir yastıkta kocar? Sadece bir neslin devamını getirme misyonunu yerine getirmek için mi? Beni güldürmeyin, rica ediyorum. Bence iki insan arasında sevgiden ve ten uyumundan ziyade eğlenebilmek daha önemli. İşler aşırı ciddileştiğinde, işte o zaman bir Tarkan feat. Ozan Çolakoğlu şarkısı olan 'Aşk Gitti Bizden' çalmaya başlıyor. Erkeklerin 'imza' korkusunun kökeninde de bu ciddileşme, eskisi kadar komik kalamama durumu olduğunu düşünüyorum. Kadın, editör; erkek ise muhabir gibi. Erkek sahada, kadın 'işin kalbi' manasında mutfakta, merkez üssünde. Kadın ciddileşip sistematikleşirken, anaç ve yapıcı duygularla düzen peşinde koşarken, erkek tarafı bunları sıkıcı buluyor. Çünkü erkekler, kadınlar karşısında çocuk ruhlu. 'Sevdiği kadınla annesi arasında kalan erkek sendromu' sadece dizilerde yok ki. Birçok erkeğin başına geliyor. Sonra konu, Ana gibi yar olmazlara gidiyor. Kadınların aşırı ciddileşmesinden bunalan erkek de büyük bir yanlışa imza atıp eğlenceyi dışarda arıyor. Ama aslında kadının ciddiyetinden kaynaklanıyor bence sorun. Kadınlar ilişkiyi sağlam temellere oturtma dönemlerinde ciddiyet dozunu ayarlayamazlar ve erkeklere eskisi kadar eğlenceli gelmezlerse, Aslızen'in dediği şey oluyor. Kadın açısından da farklı okumalar yapılabilir tabii ki. Empatimin eksikliğinin, sadece erkek tarafından baktığımın farkındayım. Ama Aslızen'e söylenilen o lafı -doğru ya da yanlış bulmak değil konu- en azından algılayabiliyorum. Sadece Aslızen'in ilişkisinden bahsetmiyorum. Evet, Aslızen, tüm bu beyin jimnastiğini yapmamı sağladı. Söylediği şey damardan, nokta atışı. İlişkilerin sırrı cidden eğlencede, iki tarafın da birbirini eğlenceli bulabilmesinde. Bir yerden sonra cinsellik sekteye uğruyor belki 'teknik sıkıntılar'dan ötürü. Ama bakınız anneanne-babanne-dede-büyükbaba'lara. 50 yıllık eş olmuşlar birbirlerine ama hâlâ Edi-Büdü gibi takılabiliyorlar. Neden? Sadece aşk mı? Tabii ki değil. Çünkü o tontişler, birbirleriyle eğlenebiliyor, birbirlerini eğlenceli buluyor. Eğlenceyi hafife almamak lazım işte bu yüzden. Hatta tam da bu yüzden! twitter.com/mayksisman instagram.com/mayksisman youtube.com/mayksisman can.sisman@milliyet.com.tr