'Aşkitoşum Aşkitoşum' videosu neden bu kadar güldürdü?

"Eğlenceli videolar olmasaydı hayatımızı nasıl devam ettirirdik?" diye oturup ciddi ciddi düşünüyor musunuz bilemiyorum. Fakat şakalı komiklikli videolar olmadan her şey çok boş. Teknoloji çağındayız, video yüzyılındayız ve haliyle hayatı yaşamaktan daha çok izliyoruz. X'inci sezon, Y'inci bölümler bizim gerçeğimiz. Ve bir de tabii tıpkı son döneme damga vuran 'Aşkitoşum Aşkitoşum'daki gibi videolar... Bir anda ortalığı kasıp kavuran yeni fenomen videomuz çok ama çok kısa. Etkisi ise büyük. Bir erkek videoyu çekiyor, karşısında 'Aşkitoş'u olduğunu düşündüğümüz bir kadın. Aşkitoşum, aşkitoşum, iyi ki senle tanışmışım diyor erkek. Kadın da elleriyle enteresan figürler yapıyor. Ve ta-ta-ta-ta. Video viral oluyor, izlemeyeni adeta dövüyorlar. Birçoklarının bilmediği bir detay ise bu videonun aslında bir cover olması. Bir annenin kızı Eliz için Eliztoşum, Eliztoşum. İyi ki seni doğurmuşum adlı videosunun cover'ı. Eliztoşda yakalanamayan popülerlik Aşkitoşumda yakalanıyor. Orijinalinden iyi cover diye buna denir işte. Bu cover'ı bile cover'layan çıktı, giderek enteresan yerlere gidiyor muhabbet. Peki biz acaba çıldırdık mı? Üretimimiz nedir? Bir anda fenomen olabilecek bir video çekerek kitlelere ulaşabilmek ve aynı hızla unutulabilmek ne kadar da kolay öyle değil mi? Eliztoş'u da Aşkitoş'u da popüler olma hızlarıyla aynı doğrultuda unutacağız. Yayınlamak öylesine uçsuz bucaksızlaştı ki artık herkesin resmi x hesabı var. Video daha direkt olduğu için daha çok etkili oluyor elbette. Bize ne? dersiniz, izlemezsiniz diyelim Eliztoş'un annesinin çekip Youtube'a yüklediği videoyu, olur biter. Asıl problem ise şu: Herkes kendini çok ama çok fazla önemsiyor. Herkes kendinden bir şeyler sunuyor. Facebook'la başlayan süreç daha da büyüdü ve videolarla daha da komplike bir hale geçildi. Herkesin kendini bu kadar çok önemsemesi aslında korkunç bir aşağılık kompleksini de net bir şekilde gözler önüne sürüyor çünkü... Kimse kimseyi ö-nem-se-mi-yor. O kadar çok uyaran var ki... Dış etkenlere karşı bilinçaltımızda geliştirdiğimiz istemsiz savunma mekanizmasıyla farkında olmadan 'ben' odaklı düşünüyoruz. Kimseye ayıracak pek de vaktimiz yok. Bir anı yaşamak yerine o anı aktarmayı seçiyoruz. Yaşamıyor, yaşıyormuş gibi yapıyoruz. Aşkitoşum gibi videolar ise tamamen kompleksimizden ötürü bizi güldürüyor; aslında ortada komik olan hiçbir şey yok. Hepimiz benzer şekilde dans ediyoruz ama bir çift arasında özel bir bilgi sandığımız, halbuki aslında 'Eliztoş' cover'ı olan bir videoyu görmemiz ilk etapta bizi 'üstün' hissettiriyor. Ne saçma çiftler var, iyi ki sevgilimle bu kadar saçma şeyler yapmıyoruz havası atıyoruz belki de. Yanılıyoruz, kandırıyoruz, kendimizi iyi ve farklı hissetmek hissediyoruz; çünkü ne iyi ne de farklı hissediyoruz. Dünyanın gittiği yer sizce de biraz fazla 'geri dönüşsüz' değil mi? twitter.com/mayksisman instagram.com/mayksisman youtube.com/mayksisman can.sisman@milliyet.com.tr

'Aşkitoşum Aşkitoşum' videosu neden bu kadar güldürdü?