2018'in en iyi 15 albümü
Biz uslanmaz listecilerin en sevdiği, 11 ayın sultanı aralık ayından herkese merhaba! Koca bir seneden geriye, en hatırda kalan ne varsa önem sırasına koyulduğu, adına da 'senenin en x’leri' dediğimiz, bir yılı gözlediğimiz an geldi çattı.
Yeni yıldızlar çıktı
Genel olarak çokça beklenen albümlerin hayalkırıklığı yarattığı bir sene oldu 2018. Drake, Arctic Monkeys, Kanye West, Muse gibi dünya starları, standartlarının altında kaldılar. 2017’nin bereketinin ve bolluğunun yanında daha sönük bir sene geçirsek de Channel Tres, Buddy, Kali Uchis gibi yeni yıldızlarla tanışmak harikaydı. Fazla uzatmıyorum ve senenin en iyi 15 albümünü paylaşıyorum.
15. The 1975 - A Brief Inquiry Into Online Relationships
Pop rock’ın en yaratıcı grubu olma yolunda ilginç bir şekilde ilerliyor Matthew Healy ve arkadaşları. 'Somebody Else' şarkısıyla iyiden iyiye süperstar statüsüne yükselen grup, en çeşitli ve olgun albümüyle karşımızda bu kez. Siri de (evet bildiğiniz Siri) albümün en özel şarkılarından birine sesiyle eşlik ediyor.
Öne çıkan parça: How to Draw / Petrichor
14. Against All Logic – 2012 – 2017
Aslında onu çok iyi tanıyoruz. House müziğin dünyadaki en önemli temsilcilerinden Nicholas Jaar’dan başkası değil. Albümün isminden de anlaşılacağı gibi, yıllarca biriktirdiği eserlerini A.A.L. rumuzu altında sürpriz bir şekilde piyasaya sürdüğünde, müzik dünyası ne olduğunu anlamadı. Kim olduğunun anlaşılması bile zaman aldı hatta. İyi ki de yaptı. Senenin en iyi albümlerinden biri.
Öne çıkan parça: This Old House is All I Have
13. Grouper – Grid of Points
Liz Harris’in dünyası birçoğumuzdan farklı. Orada zaman, mekan, hatıra gibi kavramların varlıkları belirsiz. O dünyaya girdiğinizde asla çıkmak istemeyeceğiniz cinsten bir belirsizlik.
Meditasyon böyle bir şey olmalı.
Öne çıkan parça: Parking Lot
12. Blood Orange – Negro Swan
2016’nın en iyi albümlerinden birini yaptıktan sonra Dev Hynes’ın yeni albümünü iple çekiyordum. Akranlarının fersah fersah önünde bir müzik ve söz yazarının gençlik dönemine bakıp yaşadığı acıları anlattığı bir albümün kötü olma ihtimali de kalmıyor haliyle. İlk günkü gibi zamanının ötesinde, şaşırtıcı derecede dinlenebilir ve bir o kadar da kişisel olmaya devam ediyor Hynes.
Öne çıkan parça: Orlando
11. U.S. Girls – In a Poem Unlimited
Kanadalı Meghan Remy dünyanın en ünlü müzik şirketlerinden, indie müziğin kalesi 4AD ile anlaştıktan sonra yaptığı ilk albümle bir anda karşımıza çıktı. Yüksek prodüksiyon kalitesinin nelere kadir olabileceğinin göstergesi bir albümle karşı karşıyayız. Meghan kendinden oldukça emin ve müzikal olarak da senenin en doyurucu albümlerinden birine imzayı atıyor.
Öne çıkan parça: Pearly Gates
10. Mac Miller – Swimming
Ne denebilir bilmiyorum. Müzik ve sinema sektörünün uyuşturucu ile olan kompleks ve çarpık bağının son kurbanı oldu Mac Miller. Hem de daha 26 yaşındayken ve müziğini mucizevi bir şekilde yetişkin bir hale getirmişken. Ariana Grande’den ayrıldıktan sonra bir nevi ona adadığı ve en iyi şarkılarını yaptığı albümünün konser turuna çıkamadan aramızdan ayrıldı. Her şey bir yana, muhteşem bir albüm.
Öne çıkan parça: What’s The Use?
9. ODIE – Analogue
Bu senenin müzik dünyasına kazandırdığı en önemli değerlerden biri ODIE. Blood Orange ve Frank Ocean’ın başını çektiği akımın son temsilcisi diyebiliriz onun için. İlk albümü Analogue ile Afrika tınılarını kendi stili ile birleştiriyor, üstüne Little Lies diye bir “şeye” imza atıyor.
Öne çıkan parça: Little Lies
8. Khruangbin – Con Todo El Mundo
Senenin en iyi albümleri listelerinde onları görmek ne mutlu. Teksas’ın en havalı 3 insanının yaptığı işler hepimizi tavlamaya kaldığı yerden devam ediyor. Her gün daha da büyüyor, uçaklarına daha çok yolcu alıyorlar.
Öne çıkan parça: Cómo Me Quieres
7. Mr Twin Sister – Salt
Solo bir projedir diye dinlemeye başlayıp, 5 kişilik bir gruptan oluştuğunu fark ettiğimden beri saygım ve hayranlığım daha da arttı Mr Twin Sister’a. Özellikle Jaipur’a dikkat.
Öne çıkan parça: Jaipur
6. Buddy – Harlan & Alondra
Albümü dinlemeye başladığım anı hala hatırlıyorum. İster istemez işyerindeki koltuğumda kimseye çaktırmadan dans etmeye çoktan başlamıştım. Snoop Dogg, Khalid, TY Dolla Sign gibi isimlerin de eşlik ettiği albüm, tam bir 2018 klasiği.
Öne çıkan parça: Trouble On a Central
5. Let’s Eat Grandma – I’m All Ears
Öncelikle senenin en iyi grup ve albüm ismi ödülünü şimdiden verelim. İngiltereli iki çocukluk arkadaşı Rosa Walton ve Jenny Hollingworth’in beraber kurduğu grubun ikinci albümü I’m All Ears, geleceğin pop müziğinin nasıl olacağı hakkında önemli ipuçları veriyor. Dinledikçe keşfedilen albümlerden biri olmakla beraber, özellikle Grimes’ı dinliyorsanız bu albümü kesinlikle kaçırmamalısınız.
Öne çıkan parça: Falling Into Me
4. Channel Tres – Channel Tres
Sadece 5 şarkıdan oluşan bir EP’nin listenin bu kadar tepesinde olmasının sebebi ne? Çünkü fazla iyi. Çünkü karakteristik ve bir o kadar evrensel. Channel Tres minimal bas eşliğinde sanki tüm insanların ortak bir dilini bulmuş gibi. Bu albümü dinleyip dans etmeyen herkesi esefle kınıyorum.
Öne çıkan parça: Jet Black
3. Beach House – 7
Bırakın kötü bir albümü, bir tane kötü şarkıları olacak mı merak ediyorum. '7 yıl önce' ilk kez onları dinlediğimde ne hissediyorsam hala aynısını hissediyorum. Nice 7 senelere!
Öne çıkan parça: Drunk in L.A.
2. Kali Uchis – Isolation
Bu sene yeni yıldızların senesi demiştik. 2015’teki albümüyle müzik dünyasına girse de, aslında nasıl bir yetenek olduğunu bu sene keşfedebildik Kali Uchis’in. Isolation, hiçbir vasat şarkı bulundurmayan, her şarkının özene bezene aranje edildiği bir yapıt. Kesinlikle ama kesinlikle senenin en iyi pop albümü.
Öne çıkan parça: Just A Stranger
1. Low – Double Negative
25 yıl. Rejimlerin 3 saniyede değiştiği, Britney Spears’ın hayatımıza girip çıktığı, cep telefonu diye bir aletin dünyanın en büyük ekonomisine dönüştüğü, savaşların artık silahlarla ya da kalemlerle değil de klavyelerle, virüslerle yapıldığı, yerel televizyonlarda isim hakkını verdiği bifteklerini satarken bir anda dünyanın en güçlü devletinin başkanı olabildiğin, insanlık tarihindeki en düşük savaş ve açlık yüzünden ölüm oranının olduğu fakat kimsenin mutlu hissetmediği, kimsenin kimseye kapısını açmadığı, yaşamak için bütün paranı verip Akdeniz'in kıyılarına cesedinin vurduğu, herkesin her şeyden haberi varken kimsenin hiçbir şey yapmadığı, protesto olarak sosyal medya hesaplarından birini kullanıp değişim ve dönüşüm beklediğin, hep göz önünde olmak isterken yapayalnız kaldığın bir 25 yıl...
İki çocuk sahibi Alan Sparhawk ve Mimi Parker, 25 yıl sonunda dünyanın ne hale geldiğini anlatmak için yapımcı BJ Burton eşliğinde Double Negative’le karşımızdalar.
Çocuklarının iyi bir dünyada yaşaması için, yaptıkları en iyi şeyi, 'müziklerini' kullanarak belki de ebeveyn olarak sorumluluklarını yerine getiriyorlar. Biz zavallılara bir öğüt. Belki de bir ağıt...
Öne çıkan parça: Poor Sucker
- Buddy
- Kali Uchis
- 2018'İn En İyi Albümleri
- Anıl Demirhan
- Molatik
- The 1975
- A Brief Inquiry Into Online Relationships
- Matthew Healy
- Somebody Else
- Against All Logic
- Nicholas Jaar
- Grouper
- Grid Of Points
- Liz Harris
- Blood Orange
- Negro Swan
- Dev Hynes
- U.S. Girls
- In A Poem Unlimited
- Meghan Remy
- Mac Miller
- Swimming
- Odıe
- Analogue
- Khruangbin
- Con Todo El Mundo
- Mr Twin Sister
- Salt
- Harlan & Alondra
- Let’S Eat Grandma
- I’M All Ears
- Beach House
- Isolation
- Low
- Double Negative
