Robbie adam oldu!

Robbie Williams büyümüş. Bir kere o tıfıl, muzır, uçana kaçana konan böcek imajı gitmiş; ciddi, dozunda sırıtkan ve zaman zaman düşünen (evet hakikaten) adam pozuna bürünmüş. Müziği de öyle. ABD’li New Kids On The Block’a Britanya’nın rakip olarak çıkardığı Take That’ten koptuktan bir yıl sonra yaptığı "Life Thru A Lensöten, 2001’deki "Swing When You’re Winning"e dek sulandırılmış Elton John baladları ile idare edip asıl gözünü diktiği ABD pazarında bir türlü istediği karizmayı tesis edememişti. Nicole Kidman’lı, Formula - 1’li videoları da işe yaramamış, neredeyse ABD dışındaki tüm pazarlarda altın üstü platin plakları üçer beşer toplarken Amerikalı çıtır kızlar Enrique Iglesias’ı rüyalarında görmeyi ısrarla tercih etmişti.
Muhtemelen yeni bir formül ihtiyacı sonucu, yeni albümü "Escapologyöde bilhassa rock’n roll’a fena halde meyletmiş görünüyor. Fazla titizlenilmemiş swingvari ritimler ve iç bayıltan ‘boyband’ melodileri yerine artık en azından enstrümantasyonuna özen gösterilmiş, çokça Britrock esintili, bol gitarlı ve üstelik daha hissedilerek okunmuş yetişkin vokallerle sıkı bir stüdyo çalışması olmuş. Performans, kompozisyon, mastering vs. itibarıyla kendisinin arzuladığı ‘konser’ havası genelde yakalanmış. Olgunluk dönemine ani bir geçişin kız çocuklarında yaratabileceği kafa karışıklığını önlemek üzere birkaç parça önceki çizgisinde kotarılmış. Hatta albümden ilk çıkarılan single "Feel" da bu sınıfta. Ancak diğer on küsur şarkı Britrock’tan (Blur, Oasis, Suede vs) çokça etkilenen, blues gitarları ile davulların synthesizerların önüne geçtiği, vokal ve sözlerin ‘seksi’ olmaktan ziyade müzikal olmasına çalışıldığı şarkılar. Girişteki "How Peculiar" ile değişimi koklamaya başlayıp izleyen Feel ve kaliteli bir Elton John bestesine benzeyen "Something Beautiful"u aştıktan sonra Monsoon ile Britpop sularına dalıyoruz. Çocuğun vokalindeki ani gelişim "Love Somebodyöde kendini gösteriyor. Parça kanımızca sıkı düzenlemesi, (Eurovision şarkılarını anımsatsa da) yakalayıcı melodisi ve bilhassa öne çıkmayan ama parçaya çok şey katan geri vokalleri ile albümün en başarılı çalışması. Country sularında gezinen (ama nakaratları feci şekilde Oasis’imsi) "Handsome Man", "Me and My Monkey", "Hot Fudge", Amerikan pazarını hedeflediği bariz olan gayet temiz ve zevkli pop - rock şarkıları. Robbie ve uzatmalı prodüktörü Guy Chambers’ın becerileri "Song 3öte yine şaşırtıyor. Zira bol cazırtılı gitar, gürültülü davul ve hakikaten usta bir vokalle mütevazı rock tadı taşıyan heyecanlı bir yeni - Beatles şarkısı. İtiraf edelim ki Robbie’den böylesi bir vokal marifet beklemezdik. Sonda gizlenmiş bir şarkı dahil toplam 15 parçanın yer aldığı "Escapology", R&B, Britpop, punk ve country’den kararında beslenen, nihayetinde gayet ciddiye alınmış ve görsel imgeden çok şarkıların gücüne dayanan usta işi bir albüm. Ben dahil Robbie’ye şu zamana dek gıcık kapan hasis ve zor beğenen müzikseverler bile zevk alabiliyor ki hakikaten ilginç. Üstelik hedeflediği ABD pazarını fethetmekle kalmayıp çıtırlar yerine daha olgun hatunlara hitaben belli bir uluslararası karizmayı da tesis edecek gibi. Bakalım ne yapacak! Beklentilerimiz arttı nitekim.

Robbie Williams
EMI