26.01.2023 - 00:00 | Son Güncellenme:
Nevra Uçkaç DHA
İzmir’de yaşayan Hafize Kovan (40), son 7 yılı evde olmak üzere 27 yıldır diyalize giriyor. Haftada 3 gün uykuda diyaliz tedavisi gören Kovan, gündüz laboratuvarda diş teknisyenliği yapıyor. İş dışındaki zamanlarda da çok sayıda yardımseverlik koşusuna katılıyor. 3.5 yaşındayken albümin adlı proteinin vücuttan idrara çok fazla miktarda geçmesi ile oluşan ve 1 veya 2 böbreğin de hasar görmesi anlamına gelen nefrotik sendrom teşhisi konulan Kovan’a 12 yaşında babasından böbrek nakli yapıldı. 1.5 yıl sonra hastalığı tekrarladı. 27 yıl önce diyalizle tanışan Kovan, hastalığına rağmen diş teknisyenliği yaptığı laboratuvardaki yoğun mesaisinin ardından haftada 3 gün koşu antrenmanlarına katılıyor. Çok sayıda madalyanın sahibi olan Kovan, 12 Mart’ta yapılacak Uluslararası Maratonİzmir yarışı için hazırlık yapıyor.
‘Kendimi buldum’
Diyalizle yaşamayı öğrendiğini ancak sağlıklı kalmaya büyük özen gösterdiğini kaydeden Kovan, “Ev diyalizi çok rahat, makinem bozulduğunda merkeze gitmem gerekiyor. Ama bu artık bana işkence gibi geliyor. İlk zamanlarda yanlış bir şey yapmaktan korkuyordum ama tahmin ettiğimden çabuk öğrendim. İşten çıkıp eve gidiyor, makinemi hazırlıyorum. Yemek yemem gerekiyorsa yiyorum. Haftada 3 gün 8 saat diyalize giriyorum. Haftada 6 gün yoğun çalışıyorum. Ancak çok mutluyum” dedi. Bisiklet kullanmayı çok sevdiğini, sakatlık yaşayınca koşuya başladığını anlatan Kovan, “Amatör olarak koşuyorum. Koşmak bana çok fazla şey kattı. Kaybolmuştum, kendimi buldum. Amacım, benim gibi diyalize girenlere diyalizin hiçbir şeye engel olmadığını göstermek. Kendime iyi baktığım sürece spora hep devam edeceğim” diye konuştu.