Yavuz Kocaömer

Son zamanlarda okuyucularımızdan ve dostlarımızdan hep aynı soru ile karşılaşıyoruz: “2020 İstanbul Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nı neden artık yazmıyorsun?”
Yazacak bir şey kalmadı ki... Türkiye Cumhuriyeti Devleti, tarihinde hiçbir zaman Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’na bu kadar yürekten, içten ve somut, olaylara bağlı destek vermedi. Eğer oyunları bu kez de alamazsak, bir daha ne zaman alınır gerçekten bilemiyorum.
Eksik taraflar var mıydı? Tabii ki vardı. Ama her yerde olan eksikler... Üzerine Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi’nin anlamsız ayrımcılığı, kişisel kaprislerin ön plana çıktığı tartışmalar da oldu. Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi’nin Yönetim Kurulu’nda boy gösterenlerin hiçbiri, başkanları Uğur Erdener’e “Siz ne diyorsunuz Başkan? Nasıl, insanlar arasında ayrımcılık yaparsınız?” diyemedi. Aynı başkan da meydanı boş bulunca, hem bir gazeteci arkadaşımıza, hem de Sayın Spor Bakanı Suat Kılıç’a, “Canım Paralimpikler o kadar önemli değil, zaten bir tane oyları var, o da Uluslararası Paralimpik Komitesi Başkanına ait” demedi mi? “Demedim” diyorsa şahitler var.
Hasan Arat başkanlığındaki 2020 Adaylık Komitesi, 6 Ocak 2013 de Lozan’da, “adaylık kitabını”

16 Ağustos 1999’da Sakarya’da dördüncüsü yapılan Tekerlekli Sandalye Basketbol Antrenör Semineri’ni yöneten, Oldenburg Üniversitesi’nde kürsü sahibi ve dünyanın en iyi tekerlekli sandalye basketbol antrenör hocalarından biri olan Dr. Johann Trawinski , 17 Ağustos’ta sabaha karşı meydana gelen o büyük depremde hayatını kaybetmişti.
Aradan 14 sene geçti. Ve ülkemizde bugün görev yapan antrenörlerimizin bir kısmı, Dr. Trawinski’nin yetiştirdiği kardeşlerimiz.
Bundan 5 sene evveline kadar, 2 yılda bir İstanbul’da , yabancı milli takımların da davet edildiği , Uluslararası Dr. Trawinski Tekerlekli Sandalye Basketbol Turnuvaları yapılıyor idi. Sonra birden vazgeçildi. Dr. Trawinski‘nin, Türkiye’nin bugün tekerlekli sandalye basketbolunda uluslararası geldiği noktada, emeklerinin inkar edilmeyeceğinin unutulmaması gerekir.
Bu bakımdan Bedensel Engelliler Spor Federasyonu önümüzdeki sene, Dünya Şampiyonası’ndan önce, böyle uluslararası bir Dr. Trawinski Turnuvası’nı herhalde artık yeniden organize etmeye başlayacaktır.
Dr. Trawinski yalnız hocalığı ile değil, insanlığı, Türkiye’deki engelli sporuna bakış açısı ile de hepimizin kalplerindeki yerini almıştır. Ailesi ile ilgili

Bu haftaki konuğumuz, yine bir engelli milli masa tenisçi sporcumuz. Kezban Çakır. Kezban, 1989 yılında Afyon’da dünyaya geliyor. 4 yaşında geçirdiği bir kaza dolayısıyla, Parapleji sonucunda, tekerlekli sandalyede yaşamını devam ettiriyor. Anne ve babasının ayrı olması dolayısıyla, Ankara’da Saray Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu’na bırakılıyor. Uzun süre hastanede tedavi görmek zorunda kaldığı için 9 yaşında Doğan Çağlar Ortopedik Engelliler Meslek Lisesi’ne başlıyor.
2007 yılında okulu ziyarete gelen, yeni sporcular arayan o zamanki Masa Tenisi Milli Takım antrenörü İlhami Kılınçkaya ile tanışıyor. Hocası ve kardeşi Yusuf Kılınçkaya’nın da desteği ile milli takıma kadar yükseliyor. Başlangıçta sağlık problemleri dolayısıyla, bireysel olarak pek başarı kazanamayan Kezban, takım arkadaşı Nergis Altıntaş’ın desteği ile bu güne kadar birçok açık turnuvada takım olarak bronz ve gümüş madalyalar kazanıyor.
2009 Avrupa Şampiyonası, 2010 Dünya Şampiyonası ve 2011 Dünya Şampiyonası’nda madalyaları hep çok az farkla kaçırıyor. Şu anda, haftanın 6 günü 3 saat antrenman yapıyor. Eylül ayında İtalya’da yapılacak Avrupa Şampiyonası’nda artık ülkemize bir madalya getirmek

Kübra, 1994 yılında Yozgat’ta dünyaya geldi. 4 yaşındayken elektrik çarpması sonuç iki bacağını ve bir kolunu kaybetti. 8 yaşında, Doğan Çağlar Özel Eğitim Engelliler Okulu’na başladı. 12 yaşında ise masa tenisi ile tanıştı.
Şimdi bir düşünün. iki ayağı ve bir kolu olmayan bir insan, masa tenisine merak salıyor. Protezleri ile masa tenisi oynamaya başlıyor, yoğun şekilde yaptığı antrenmanlar sonucunda birçok ulusal ve uluslararası şampiyonalarda derecelere sahip oluyor.
Örneğin; 2009 Avrupa Şampiyonası’nda kendi sınıfında Avrupa 2.’si. 2010 Dünya Şampiyonası’nda Dünya 2’ncisi. Takım yarışmalarında ise arkadaşları Neslihan Kavas, Ümran Ertiş ve Ebru Can ile Dünya 2’ncisi oluyor.
Daha sonra 2011 yılındaki Avrupa Şampiyonası’nda yine 2. oluyor ve takım halinde bu kez Avrupa’nın zirvesine çıkıyor.
2012 yılında Londra Paralimpik Oyunları’nda 4’üncülüğe ulaşıyor. Ve takım arkadaşları ile birlikte 2. olup gümüş madalya sahibi oluyorlar.
Kübra, bir süre önce, kendisi de masa tenisi antrenörü olan Fatih Korkut’la evleniyor. Ve şu anda oturduğu evin alt bölümüne konan bir masa tenisi masasında eşi ile birlikte önümüzdeki 29 Eylül-5 Ekim tarihleri arasında İtalya’da yapılacak

3 hafta önce Almanya’nın Frankfurt kentinde düzenlenen Avrupa Tekerlekli Sandalye Basketbol Şampiyonası’na katılan en iyi 12 Milli Takım içinde, Erkek Basketbol Milli Takımımız Avrupa 2’ncisi olmuştu.
Araştırdık, ilgili Devlet Kurumlarından ve ya Devlet Büyüklerimizden Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’na Milli Takımımızın bu başarısı için tebrik mesajı gönderen olmuş mu? Evet! Bir tane! O da her zamanki gibi, Türk insanını ve muhtelif konulardaki başarılı Türk ekiplerini hiçbir zaman unutmayan Sayın Egemen Bağış’tan. Gençlik ve Spor Bakanı, Başbakan, Cumhurbaşkanımız’dan hiç ses yok. Onların hatası mı? Hayır! Hiçbir zaman bir Bakan, Başbakan veya Cumhurbaşkanı her şeyi bizzat ayrı ayrı takip edemez. Onun için de yanında danışmanları, müsteşarları, genel müdürleri vardır. Onlara hatırlatmak, yurt dışında başarı sağlayan sporcu ve ekiplerimizi motive etmek için sadece bir mesaj göndermeyi organize etmek bu insanların görevidir.
Ne kadar üzüntü vericidir ki, 2 yıl önce Federal Almanya Devlet Liyakat Nişanı’na layık görüldüğümüz zaman yapılan törenin medyada da yer bulunmasından sonra, yine sadece Sayın Egemen Bağış’tan bir kutlama mesajı almıştık. Bir de zamanın Gençlik

10 Haziran 2013 tarihinde Gençlik Merkezi’nde yapılan toplantıda Eskişehir Engelliler Spor Kulübü olarak sorunlar ve öneriler masaya yatırılıp aşağıdaki noktaların ilgililerle paylaşmasına karar verilmiş. Adı geçen kulübümüze teşekkürlerimizi sunarak, ilgimizi çeken önerileri aşağıda sizlere sunuyoruz:
1- Motivasyon ve moral spor engelli bireyler için çok önemlidir. Ama spora teşvik edilmediği gibi, önünde pek çok engeller var.
2- Kurumlar, engelliler spor kulüplerinin sorunlarıyla gerçek anlamda yeterince ilgilenmiyor.
3- Spor kulüpleri hep isteyici konumda. Nedeni, spor kulüplerinin ekonomik girdisi yok. Deplasmanda aldığı az bir harcırahla ayakta durmaya çalışıyorlar.
Önerimiz, harcırahlar kaldırılmalı. Deplasman, ulaşım ve her türlü giderleri Belediyeler, Özel İdare ya da her hangi bir devlet kurumu tarafından karşılanmalı. Bu konuda yasal düzenleme yapılmalı.
4- Eskişehir’de yerel medya engelli spora gereken değeri veriyor. Sayın Yavuz Kocaömer dışında, ulusal medya engellilerle ilgili gerekli çalışma yapmıyor.
Medya desteği arttıkça, engelliler sporuna ilgi artacaktır.

Geçtiğimiz hafta sonu Frankfurt’ta Avrupa Tekerlekli Sandalye Basketbol Şampiyonası finalinde Erkek Milli Takımımızın sadece 1 basket farkla İngiltere’ye yenilerek Avrupa ikincisi olduğunu ilgilenen okurlarımız duymuşlardır.
Şampiyonanın açılışını Almanya Cumhurbaşkanı Joachim Gauck yaptı. Hessen Eyaleti Başbakanı, İçişleri Bakanı, Anakent Belediye Başkanı ve diğer protokolün arasında maalesef davetli listesinde adı olmasına rağmen, Frankfurt Başkonsolosumuz görülmedi. Turnuvanın bitmesine 2 gün kala, herhalde aklına Milli Takımımızı ziyaret etmek geldi ki, bu görevini yerine getirdi. Geçen süre içinde Frankfurt Başkonsolosluğundan hiç bir yetkili Milli Takımımızı ziyaret edip veya arayıp, bir sıkıntıları, bir ihtiyaçları olup olmadığını sormadı. Ama, biz her kurumumuzda olduğu gibi, Dışişleri Bakanlığında da böyle duyarsızlıklara zaman zaman yıllardır rastlıyoruz. Aynı Frankfurt Başkonsolosluk yetkilileri Milli Takımımızın Final Maçında da ortalıkta gözükmediler. Herhalde daha önemli işleri vardı.

Tarih yazdılar
Milli Takımımız, engelliler sporunu bilenler için bir tarih yazdı. Grup maçlarında peş peşe yendikleri Fransa, İspanya, İsveç, İsrail, Polonya ve daha sonra

Birkaç sene önce Birleşmiş Milletler’ in aldığı bir karara göre, engelli insanların tüm Dünya’da yaşama dahil edilmeleri konusunda çalışmalar yapılması şart koşuldu.
Daha önceleri, engelli insanların toplumla entegrasyonu, yani bütünleşmelerinin sağlanması söz konusu idi. O devirler çoktan geri de kaldı. Ama ülkemizde hâlâ inclusion, yani “dahil etme “ konusunda bir şey yapılmıyor.
Geçtiğimiz haftalarda Federal Alman Engelliler Spor Federasyonu Başkanı, dahil etme konusunda, genel kurulda şunları söyledi: “Bizler, spor yolunda dahil etme ile ilgili önemli mesafeler kaydettik. 60 yıldan beri uğraştığımız bu konularda, federasyonumuzun ilgi alanları, değişen dünya koşullarına uygulandı. Paralimpik Oyunlar’daki dereceye giren süper atletlerimiz, medyanın ve halkımızın büyük ilgisini çekti. Ve böylece engelliler sporu, bugün neredeyse engelsiz sporu ile aynı ilgiyi görüyor. Bu çalışmaların çoğu devlet desteği ile ama gönüllü insanlarımızla yapıldı. Sadece performans sporunda değil, rehabilitasyon sporunda da aynı evrelerden geçtik. Birleşmiş Milletler, Engelli Hakları konvansiyonunun verdiği talimat üzerine, engelli insanların yalnız topluma dahil olmasına değil, spor