ABD ve Fransa’dan ‘nefret’ edip, Almanya’yı ıskalamak…
Türkiye-Almanya ilişkilerine “Osman Gazi Köprüsü açıldı, Merkel çıldırdı”, “Almanya bizi kıskanıyor” gibi söylemlerle bakmadım hiç.
Buna karşın Almanya’nın Türkiye siyasetini “insan hakları” ve “hukukun üstünlüğü” ilkesine dayandırmadığının da farkındayım.
Cümle iddialı, içini doldurayım:
Almanya çatışma bölgelerine silah yollamamak, satmamak gibi bir ilkesi olduğunu iddia ediyor.
Stockholm Barış Anlaşmaları Enstitüsü’ne göre, 2021’de, Libya ve Yemen’deki çatışmalara taraf olan Mısır’a 4,35 milyar Euro tutarında silah sattılar.
Bitti mi derseniz bitmedi elbette:
Almanya, Yemen Savaşı’na askeri müdahalede bulunan Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’ne de aynı dönemde silah sattı.
Yani Berlin iddia ettiği gibi bir ilke üzerinden hareket etmiyor, aksine Rusya’dan enerji ithal edemediği zamanlarda, Başbakan Scholz koşa koşa Suudi Arabistan’a gidip, silah ambargosu falan yok, dükkân sizin ne isterseniz verelim siyaseti yürütüyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Almanya Başbakanı Olaf Scholz
Berlin ve iki yüzlü siyaset adına başka örnekler de var:
1982 ile 1993 yılları arasında Almanya’dan 391 adet Leopard 1 model tank ithal ettik.
Berlin bu tankları Türkiye’ye “Sadece savunma durumunda” kullanılması şartıyla satmıştı, o zamanın hükümetleri de bu şartı kabul etmişti.
Aynı Almanya, Irak’ın kuzeyindeki peşmergelere on binlerce piyade tüfeği ve tabanca verdi, bu silahları sadece DEAŞ’a karşı kullanılması şartıyla verdiklerini söylediler. Sonradan gördük ki bu silahlar Süleymaniye ve Erbil’deki silah pazarında satışta.
Silahların üzerindeki üretici Heckler&Koch kısaltması HK ile Bw diye basılmış (Bundeswehr-Alman Ordusu) ibaresi büyük bir skandalı ortaya çıkardı. Türkiye’nin kendi sınırları içerisinde terörle mücadele için Almanya’dan aldığı tankları kullanmasına karşı çıkan Berlin’in, Irak’ın kuzeyine yolladığı silahları takip dahi etmediği ortaya çıktı.
Almanya, 2019’dan beri Türkiye’ye örtülü bir silah ambargosu uyguluyor. Madrid’deki NATO Zirvesi sırasında Scholz “ambargo uygulamıyoruz” dedi ama bir önceki Dışişleri Bakanı Maas zaten bu ambargoyu açık açık itiraf etmişti.
ABD’nin F-16 satışına onay verdiği, İsveç ve Kanada’nın silah ambargolarını kaldırdığı bir ortamda Almanya’nın durumu mutlaka ele alınmalı.
Almanya, Irak’ın kuzeyine binlerce silah yolladı.
Almanya, müttefik ama Türkiye’ye silah ambargosu uyguluyor.
Almanya, müttefik ama FETÖ’nün ağa babalarını Alman Gizli Servisi koruyor.
Almanya’da, PKK terör örgütü olarak kabul ediliyor ama 200’den fazla PKK ilintili örgüt Almanya’da at oynatıyor.
Türkiye’den insan kaynağı sağlayamayan PKK; en çok Almanya’dan dağa adam götürüyor.
Türkiye’nin Eurofighter almasını engelleyen Almanya, şimdi Suudi Arabistan’a 40 Eurofighter satışına onay verdi.
Bize karşı düşmanca ve iki yüzlü siyaset izleyen ABD ve Fransa’dan ‘nefret’ ediyoruz ama kamuoyunda Almanya bir şekilde sıyırıyor.
ABD ve Fransa’nın Almanya’ya karşı en azından daha dürüst olduğunu fark etme zamanımız geldi de geçiyor bile.
Fark etmemiz gereken bir diğer gerçek, AB’nin lider ülkesi artık Almanya değil Fransa.
Almanya, bir kez daha faşizme teslim olmak üzere, ülkedeki yabancıları göndermek konusunda aşırı sağcı AfD ile pazarlık yapıyorlar.
Almanya bir taraftan Rusya ile savaştan korkuyor, diğer yandan böyle bir savaş çıksa kurtarıcısı olacak “müttefiki” Türkiye’ye askeri ambargo uygulayan tek ülke konumunda bulunuyor.
Alman Ordusu içerisinde yuvalanan aşırı sağ, iki günlük cephane stoğu, işlemeyen hava kuvvetleri ve zırhlı birlikleri artık tüm dünyanın bildiği gerçekler. Türkiye, NATO üyesi olarak bu pespaye durumun da askeri sorumluluğunu alacak ama Almanya, Türkiye’ye silah ambargosu uygulayacak öyle mi?
Bu şartlar altında tıpkı ABD ve Fransa gibi Almanya da Türkiye’de sokağı kaybedebileceğini, kamuoyunda artık “düşman ülke” olarak konumlanacağını hissetmeli.
Türkiye-Almanya ilişkileri önemli ve değerli ilişkilerdir ama bu tek taraflı olarak sürdürülebilir bir ilişki değil.
Berlin, müttefik çizgisine dönmüyorsa, biz de o çizgide durmayalım…
