Cumhur-başkanı Erdoğan ile birlikte Türkmenis-tan’dayız. Cuma öğleden sonra 4’e doğru İstanbul’dan havalandık. 3.5 saatlik uçuştan sonra başkent Aşkabat’a vardık. Hava buz. Eksi 2 derece. Alanda uzun bir bekleyişin ardından otele doğru yola çıktık. Çıkar çıkmaz da kendimizi bir ışık huzmesinin içinde bulduk. Geceyi gündüz gibi aydınlatan, binaları tamamen ışıkla giydirilmiş caddelerden geçerek kalacağımız yere vardık.
Türkmenistan dünyanın en zengin doğal gaz yataklarına sahip ülkelerden biri. Ancak mevcut kaynaklarının bir kısmını çıkarabiliyor. Rusya’nın hegemonyası nedeniyle gazını özgürce satamıyor. Altyapısı olsa, gazı çıkarabilse birçok denge değişecek... O nedenle ülkedeki en bol şey gaz ve ondan üretilen elektrik. Adeta elektrikle yıkanmış bir şehir Aşkabat.
Bomboş ve apaydınlık yollardan geçerek otelimize ulaştık. Kaldığımız otelin ismi Olimpia ve neredeyse ilk misafirleri biziz. 2017 Asya olimpiyatları Türkmenistan’da yapılacak. Bu nedenle ülkede büyük bir çalışma var. Aşkabat’ın ortasına bir ‘Olimpiyat Köyü’ inşa etmişler. Bu otel de olimpiyatlar hedeflenerek yapılmış. Yapan da burada 20 yıldır iş yapan ve aynı zamanda Türkmenbaşı’nda ülkenin en havalı oteli olan ‘Yat Kulübü’nün sahibi Türk şirketi Polimeks. Her şey öyle yeni ki... Bana verdikleri oda benim için açılmış olmalı ki televizyonu açıp kapama ayarını dahi henüz yapmamışlardı.
Bakmak serbest dokunmak yasak
Ancak dışarıdan ışıl ışıl görünen Aşkabat adeta bir hayalet şehir. Bomboş sokaklardan geçerek otele varıp, karşımızdaki ışıklı binaları keşfe çıkmak istediğimizde bizi durduranlardan o korkunç gerçeği duyduk: Gece 11’den sonra ülkede yabancılar için sokağa çıkmak yasak! Yalnızca karşıya geçsek? Yok! Bakkaldan sakız alsak? İmkânsız! Peki ya Türkmenler? Onlar isterlerse çıkabilirler ama pek kimse çıkmaz buralarda…
Mecbur dağılıp, etrafı görme planlarını sabaha ertelerken bir bomba daha patladı: 12 Aralık Türkmenistan Tarafsızlık Günü olduğu için (BM’ye tarafsızlık taahhüdü verdikleri günü kutluyorlar, tabii Rusya’nın hegemonik etkisine gözlerinizi sıkıca kapadığınız sürece siz de kutlayabilirsiniz - N.A.) tüm yollar kapalı olacakmış ve otelden dışarı çıkılmayacakmış. (Bu yazıyı yazdığım dakikalarda hâlâ çıkmak için bir takım çareler üretme çabaları sürüyordu.)
Kısacası, bol ışıklı bir hayalet şehirle karşılaştık Aşkabat’ta. Sabah olup gün ışıyınca ise o ışıkların altında dümdüz ve oldukça kurak bir alanda yükselen beyaz yüzlerce bina ve ardındaki tepeleri gördük.
Türkmenistan için iki önemli tarih var: 27 Ekim Bağımsızlık Günü ve 12 Aralık Tarafsızlık Bayramı. Bu iki kavramın içini ne kadar doldurdukları ayrı bir tartışma konusu ancak şu kadarını söyleyebilirim ki ülkenin haftalardır en önemli konusu 20. yıla denk gelen bu günkü kutlamalar. Aylardır bu gün için hazırlanıyorlar. 80’den fazla ülke ve 30’a yakın uluslararası kuruluşun katılması bekleniyor. En önemli konukların başında Cumhurbaşkanımız Tayyip Erdoğan var.
Esasen bu gezi Ankara saldırısından sonra yapılacaktı ancak maalesef yaşananlar nedeniyle birkaç kez ertelendi ve bu güne denk getirildi. Yani Rusya ile yaşanan krizin ardından planlanmış bir gezi değil. Zaten Türkmen gazını Türkiye’ye ulaştırmak da öyle hemen olacak bir iş değil. Gündelik sıkıntıların ötesinde bakmak gerek iki ülke ilişkilerine. Zira bu gezi de geniş katılımlı ve yoğun programlı bir gezi. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve beraberindeki heyet bu gün Türkmenistan Devlet Başkanı Gurbanguli Berdimuhammedov’un yanı sıra Gürcistan Cumhurbaşkanı Giorgi Margvelashvili ve Pakistan Başbakanı Navaz Şerif ile de görüşecek. Bu temasların ardından da akşam İstanbul’a dönüşe geçeceğiz. Cumhurbaşkanı ile uçakta yapacağımız mülakatın ayrıntıları yarına...
