Ah şu Mülkiye...

"Mülkiye ve Harbiyeyi sivilleştirmeden Türkiyeyi kurtarmamız mümkün değildir."Durup dururken böyle laflar nereden çıkar? Türkiyeyi bugünkü ekonomik ve sosyal bataklığa Mülkiyeliler mi soktu? Elbette değil. Elbette bugünkü sefaletin baş sorumlusu Türkiyenin son 20 yılına damgasını vuran ANAPtır. Emre Kocaoğlu da ANAP içinde yer alan ve lideri Mesut Yılmazın yolsuzluklarını oyuyla savunan bir siyasetçi. Koltuk yolsuzluğu dahil bütün yolsuzlukların soruşturulma - ması yönünde oy kullanmıştır Kocaoğlu...Peki Mülkiyeyle derdi mi?Türkiyenin bugünkü sefalete sürüklenmesinde payı olanlar kendi dışlarında suçlu aramak, gerçek suçluları gözden kaçırmak çabasındadırlar.O yüzden kâh "eski solcu" lar taşlanıyor, kâh "Mülkiye" liler, kâh "Kemalist"ler... Bugünkü soygun düzenine kim dur demeye çalışmışsa onu suçlamak, en iyi müdafaa hücumdur taktiğinin son uygulamasıdır.Mülkiyeliler.. Eski solcular... Kemalistler... Son 50 yılda hiç iktidar olmadılar. Son 50 yılın iktidarları, kendilerini liberal, muhafazakâr, milliyetçi gibi kimliklerle tanımlayan yağmacı, talancı, hortumculardır... Hedef şaşırtarak milleti enayi yerine koymayalım... ANAP İstanbul milletvekili Emre Kocaoğlunun vecizesi: "Mutlu olmak istiyorsan, kendini başkalarıyla karşılaştırma." James F. Cooper Tango Argentina... "Türkiyeden farklı olarak Arjantin bireysel geleneğin önde olduğu bir ülkedir. Bakın, tangonun orada doğması tesadüf değildir. Duygularını sokaklarda dans ederek gösteren bir toplumun, şiddeti de, kızgınlığını da sokaklarda göstermesi doğaldır." Türkiye Arjantin olur mu? Klasik geyik sorusu İş Bankası Genel Müdürü Ersin Özinceye geçenlerde bir sohbette yöneltildi. Özince, Arjantin ile Türkiye arasında önemli farklar bulunduğunu anlattı. Sonuna da şu zarif yorumu ekledi: Tahsil terbiye... - Uzun yıllar konservatuvarda okumuşsunuz ama sahne veya perdede bir mektepli gibi değil, alaylı gibi oynuyorsunuz.. Bir tuluat oyuncusu gibi... Doğal, kendiliğinden, rahat...- Evet öyle, dedi ve ekledi, zaten mektepleri de sahnede alaylı gibi oynayabilmek için bitirdim... Gecenin bir saatinde değerli sanatçı Şener Şen ile aynı masayı paylaştık.. Sağdan soldan sinemadan sanattan konuşurken dedik ki: Irak anaforu... Bu arada CIA, Türk kamuoyunu dolmuşa bindirmek, ülkeyi ucuzundan ABDnin peşine takmak (hatta mümkün olursa ön saflarda Iraka sürmek) için iştah açıcı senaryolar düzüyor. Kâh bize altın tabak içinde Musul - Kerkük petrolünü sunuyor, kâh Saddamın Türkiyeye kimyasal silah fırlatacağı palavrasını işliyor. Bu bağlamda Washington un en yakın dostu "bir kısım" Türk basınıdır...Amerikan basınının doldurma haberleri iki büyük gazetenin birinci sayfalarında şaşmaz doğrular gibi (ünlem işareti bile konulmadan) yer alıyor. Amerikalı yazarların Iraka açılacak savaşın yanlışlığını anlatan yazıları ise bizim basına (Radikal hariç) nedense pek uğramıyor.Türkiye şu sırada Körfez Savaşından çok daha tehlikeli bir uçurumun kenarında. Körfez Savaşında ABDyi bütün dünya destekliyordu.Ve Türkiyenin ABD isteklerine direnme gücü vardı.Bu defa ABDye ne Avrupa ülkeleri, ne Rusya, ne Arap ülkeleri omuz veriyor.Ve ekonomik kriz Türkiyenin ABD isteklerine direniş gücünü kırmakta.Dış kredi hesapları içindeki hükümet Irak konusunda kararlı ve net tavır izlemekte zorlanıyor. Basın da meseleye Amerikalı gibi baktığından Türkiyenin çıkarlarını savunma görevi kâh Cumhurbaşkanına kâh Genelkurmay Başkanına düşüyor. Türkiye için bu aşağılık politikanın peşinde sürüklenip sonunda haklı ve kârlı çıkmak mümkün değil. Dibe vurmuş ekonomimizle Irak serüvenine yuvarlanmak bizim için yıkımın son perdesi olacaktır. Bir dostun deyimiyle Türkiye, "Cumhuriyet tarihinin en tehlikeli noktasında" duruyor... Türkiye, Irak serüvenine karşı olduğunu, daha da çok ağızdan ve yüksek sesle açıklamak zorundadır. ABD hâlâ Irakın işgali için geçerli bir yalan bulamadı. Buna rağmen Bushun senaristleri konu üzerinde canla başla çalışmaya devam ediyor. Arjantin de yağmalandı, Türkiye de yağmalandı. Tek fark orada yağmayı halk yaptı. Burada üç beş tane vurguncu... Mustafa Taş m.asik@milliyet.com.tr