7 Haziran ilaç gibi geldi.. Toplumun sinirini aldı götürdü.. Sadece toplumu değil, siyasileri de yufka yaptı.. Gergin, öfkeli halleri gitti.. Kin dolu bakışlar görünmez oldu..
Zorla da olsa yüzlere gülücükler yapıştı..
Ses tonları normale döndü.. Bağırarak değil, konuşarak anlatmaya başladılar..
Toplumdaki huzurlu hava siyasete yansıdı.. Veya tam tersi..
Siyasetin rahatlaması topluma huzur getirdi..
Toplum huzurlu dedim ya.. Sandıktan iktidar çıkmamasına rağmen.. Koalisyon kurulup kurulmayacağının belli olmamasına rağmen.. Seçimin tekrarlanma olasılığının kuvvetli olmasına rağmen..
Nedenine gelince..
Toplum amacına ulaştı.. Dört ana damar Meclis’te.. Toplumun Meclis’teki temsil oranı yüzde 95.. Meclis dışında kalan Saadet Partisi’ne oy verenleri de muhafazakâr damara ilave edersek, temsil oranı yüzde 97’ye çıkıyor..
Muhafazakârlar orada..
Seküler kesim orada..
Türk milliyetçileri orada..
Kürt milliyetçileri orada..
Toplumun bütün kesimleri sandıktan beklediğini aldı..
Ve en önemlisi, seçimin kaybedeni yok..
(Hemen itiraz edilecektir.. İktidar partisi kaybetti diye.. Doğru, gücünü yitirdi ama henüz iktidar olma şansını kaybetmedi.. Dikkat! En yakın rakibine 16 puan fark attı..)
Kısa bir ufuk turu yapalım..
Muhafazakâr seçmen istediğini elde etti.. Keyfiliğe, hoyratlılığa, kibre, şımarıklığa tepkisini gösterdi.. Partisinin oylarını indirdi ama al aşağı etmedi..
Sarı kart gösterdi!.
Hükümeti kurma vizesi verdi ama tek başına kurma, yanına ortak al mesajı verdi.. Al ki sevmediğim huylarından kurtul, kibrini törpüle, şımarıklığını dizginle mesajı verdi..
Seküler kesim amacına ulaştı.. Gerçi oy verdikleri parti yerinde saydı ama bu kesimin amacı iktidar partisinin önünü kesmekti.. Tek adam rejimine giden yolları tıkamaktı.. Başkanlık sistemini gündemden düşürmekti..
Başardılar.. Bir ara 20’lere fırlayan tansiyonları 12’ye düştü.. 7 Haziran’da beri küçük tansiyon 7.5, büyük 12..
Milliyetçi Türkler çok mutlu.. Barış sürecinin ülkeyi böleceğinden endişe ediyorlardı.. Ellerinden bir şey gelmediğinden yakınıyorlardı.. Partilerini güçlendirerek sürece müdahil oldular. Bizsiz olmaz dediler.. Masaya yumruğu vurdular..
Milliyetçi Kürtler coşkulu.. Her şeyden önce artık seçime giren, oy verebilecekleri partileri var.. Ayrıca, partileri Güneydoğu’ya tıkılıp kalmadı, Türkiye’nin her yerinden oy aldı.. Baraj sorununu ortadan kaldırdı..
Daha da önemlisi, muhafazakâr Kürtlerle saf tuttular.. Batıda, solcularla, endişeli Türklerle, partisini arayan gençlerle kol kola girdiler..
Yalnız olmadıklarını hissettiler.. 7 Haziran’dan bu yana bayram havası var..
Toplum bu sebeple huzurlu.. Gerçi aşırı politize olan küçük gruplar dışında birbirine yan bakan, birbiriyle didişen, çatışan yoktu ama gerginlik vardı..
Seçim, gerginliği sıfırladı.. İnsanları hayatla yüzleştirdi..
Geçen gün tanık oldum.. Ortaköy Dereboyu’nda gittiğim genç berber MHP’li.. Dükkânın önünden geçerken ‘hayırlı işler’ diye bağıran kişiyle karşılıklı laf atarak şakalaştılar.. Gülüştüler..
Sonra bana döndü dedi ki;
Abi; ben MHP’li, o HDP’li.. Hükümeti o kurmuş bu kurmuş, sonunda o poğaça satmaya devam edecek, ben saç kesmeye..
Toplumun ruh hali bu.. İyi pazarlar..
