Pazarlama tabiri çok şık olmadı ama durumu anlatan en iyi kelime de bu..
Kendini iyi anlatamıyor da diyebiliriz...
Ne bileyim, iyi ifade edemiyor da denilebilir..
Veya iyi sunamıyor..
Ne derseniz deyin.. Sonuçta bir partinin yapması gereken işlerden biri de (hatta en önemlisi) bu.. Fikrini satacak ki alıcı bulsun..
Yaptıklarını iyi pazarlayacak ki alıcı çıksın..
Oya dönüşsün..
AKP ile CHP arasındaki en önemli farklardan biri bu.. AKP yaptıklarını öyle bir pazarlıyor ki her seferinde ‘vay be’ dedirtiyor..
*
Örnek ver diyeceksiniz..
CHP’nin bugün kurultayı var.. Genel başkan yarışı var, parti meclisine girme mücadelesi var..
Mevcut yönetim CHP’ye yeni isimler katmak istiyor.. Mehmet Bekaroğlu da bunlardan biri..
Buraya bir virgül koyalım, iktidar partisine dönelim..
*
AKP, 2007 yılında solun önemli isimlerinden Ertuğrul Günay’ı saflarına kattı.. O Günay ki; CHP’nin sol kanadındaki efsane isimlerden biriydi.. 1977’de CHP milletvekili olmuştu.. CHP Genel Sekreterliği yapmıştı.. Erdoğan’ın davetiyle AKP’ye girdi.. Bakan oldu..
AKP bu olayı öyle bir pazarladı ki, öyle bir sundu ki.. Kimse AKP nereye koşuyor demedi.. Büyük bir açılım olarak kabul etti.. Kucaklaşma denildi.. Solcular da AKP’li oldu propagandası yapıldı..
*
Başka örnek..
Numan Kurtulmuş.. Saadet Partisi’nin başındayken de HAS Parti’nin başındayken de bu iktidara söylemediği laf kalmadı.. Yolsuzluk yapıyorlar diye iktidarı topa tuttu..
Erdoğan çağırdı, partisini kapattı, AKP’ye girdi.. Kimse, yahu bizi topa tutan, Harun gibi gelip Karun olmakla suçlayan adamın partimizde ne işi var demedi..
Tam tersi.. O da bizim gücümüzü kabul etti, o da bizim saflarımıza katıldı pazarlamasıyla böbürlendiler..
Genel başkan yardımcısı yapıldı, kimse tepeden inme diye vozurdamadı..
*
Bunlar isimler bazında yaşadıklarımız.. Olaylar bazında bin tane ‘iyi pazarlama’ örneği verebilirim..
İktidar partisi daha önce yaptığının tam tersini yaptığı halde öyle bir sundu ki, öyle bir anlattı ki, alkış aldı..
Yolsuzluk ve rüşvet soruşturmasını darbe girişimine çevirdiler.. Darbe girişimi olduğunu milyonlara kabul ettirdiler..
Daha ne diyeyim..
*
Dönelim CHP’ye.. CHP iyi şeyler yapıyor ama ne yaptığını kendine bile anlatamıyor..
Bir çekingenlik hali var..
CHP’liler..
Milli Görüş kökenli Mehmet Bekaroğlu da CHP’yi seçti diye sunacaklarına..
İnsan hakları savunucusu, Müslüman solun temsilcisi bizim saflarımıza katıldı diye övüneceklerine..
Bu katılımdan artı değer çıkaracaklarına..
Parti nereye gidiyor diye dövünüyor..
*
Günay ile Bekaroğlu Müslüman sol hareketini başlatmıştı.. Biri sosyal demokrat geleneği, diğeri Milli Görüş geleneğini temsil ediyordu..
Beklenenin tam tersi oldu..
Sosyal demokrat olan AKP’ye gitti..
Milli Görüşçü olan CHP’ye girdi..
AKP artı değer sağladı.. CHP eksi değer sağlıyor..
Anlaşılır gibi değil..
Aldatanlar.. Aldatılanlar..
Aldatılma muhabbetidir gidiyor.. Herkes demeyeceğim ama çoğu kesim aldatıldığını söylüyor..
Aldatılan varsa aldatan da vardır..
Mesela..
İktidar, cemaat tarafından aldatıldığını iddia ediyor.. Kabul, yan yanaydık ama arkamızdan iş çevirmişler yakınması içinde..
Cemaat de aynı frekansta konuşuyor.. Onlar da iktidar tarafından aldatıldıkları görüşünde..
İddiaları kabul edersek.. Cemaat de iktidar da hem aldatan hem aldatılan oluyor!..
*
‘Yetmez ama evet’çiler de ‘aldatılanlar’ kervana katıldı.. Onlar da iktidar bizi aldattı, özgürlük getireceklerini söylediler otoriter rejime demir attılar diyor..
‘Yetmez ama evet’çilerin aldattıkları yok mu?
Var.. Onları dinleyip evet oyu basanlar.. Onlar da aldatıldık iddiasında...
Görünen o ki; memleketin yarısından fazlası hem aldanan hem aldatan vaziyetinde...
Çok gülerim!..
2010’da olduğu gibi HSYK seçimlerinde bakanlık bürokratları yine aktif.. Adalet Bakanı karışmıyormuş gibi yapıyor ama Yargıda Birlik Platformu’nu desteklediği ortada..
Önceki gün arkalarındayız mesajı vermek için olsa gerek platform üyelerini Başbakan’a götürdü..
Seçimi kazanırlarsa..
Cemaati yenerlerse iktidar amacına ulaşacak..
*
Ama bir dakika..
İktidar 2010’da da amacına ulaştığını zannetmişti.. Deniz Feneri savcıları görevden uzaklaştırılırken (Kimse Başsavcı’nın tasarrufu demesin, Başsavcı’nın arkasında kim vardı) veya Zekeriya Öz önüne geleni içeri atarken amaç hasıl oldu duygusu içindeydiler..
Yine aynısı olmasın..
Bir süre sonra seçilmeleri için çaba gösterdikleri kişilerle papaz olmasınlar..
İşte o zaman çok gülerim..
Bugünkü manzara bu..
