Mehmet Tez

İngiliz blues ve soul müzisyeni Devonté Hynes’ın (Blood Orange) yeni albümü “Freetown Sound”un adı babasının doğduğu şehirden geliyor, Sierra Leone’nin başkenti Freetown’dan. Özgür şehir demek.

Portekizli denizci Pedro De Sintra’nın şimdi Freetown’ın bulunduğu tepeleri, uzaktan yatan bir aslana benzetmesi sonucu Serra de Leoa diye haritaya kaydettiği tarih 1462. Portekizli tüccarların buraya gelerek ilk kaleyi kurması ve limanı inşa etmesi 1495.

Fransızlar, Hollandalılar, İngilizler, Portekizliler, İspanyollar burayı 200 yıldan uzun süre köle ticaretinin merkezi olarak kullandı. Afrika’nın içlerindeki kabilelerden getirilen zavallılar buradan gemilere bindirilip yeni kıtadaki tarım bölgelerine, ya Güney Amerika’nın kahve ve kauçuk plantasyonlarına ya da Kuzey Amerika’nın pamuk tarlalarına taşınıyordu.

Amerikan İç Savaşı’nın 1783’te bitmesinin ardından İngilizler özgürlüğünü kazanan kölelerden kurtulmak istedi. Öyle ya, evde veya tarlada boğaz tokluğuna çalışmadıkları ve beyaz sahiplerinin her türlü kibirli rezilliklerine sessiz kalıp katlanmadıkları sürece bu insanları kimse etrafta görmek istemiyordu. Köleleri özgürsün deyip sokağa atarak sorunu çözemeyeceklerini anlamaya başladılar.

Merak ediyorum, “Ama onlar da bizim acılarımıza duyarsız kaldı” diyen taksici nerede şu anda? Havaalanında mahsur kalanları (Türkleri değil turistleri) kelle başı 100 dolara taşımak için tam gaz olay yerine koşmuş mudur?
Paris saldırıları sonrası vahşice katledilen sivillerin ardından kıs kıs gülerek, “İyi oldu gâvurlara diyen” değerli esnafımız okur mu bu yazıyı?
Ankara Katliamı’nda IŞİD bombasıyla hayatını kaybedenleri, kendi ülkesinin vatandaşının, kardeşinin cenazesini yuhalayanlarda zerre utanma duygusu oluşmuş mudur, biz yuhaladık, onlar taziye bildirdi diye?
“Vatandaş neden yuhalıyor onu da anlamak lazım” diye yazan IŞİD’le empati uzmanı yazarlarımızın utanma duygusu az da olsa harekete geçmiş midir? Sanmam.
Milletvekilimizin, “Eleştirenler umarım böyle bir patlamada can verirler” diyerek henüz olayın şokundaki vatandaşına beddua okuduğu sırada, Coldplay solisti Chris Martin sahneye Türk bayrağıyla çıkıyor, Türk halkıyla dayanışma sergiliyordu .
Rock dergisi NME, saldırının üzerinden bir saat geçmeden uluslararası çapta müzisyenlerin İstanbul’daki saldırıya dair taziye mesajlarını Twitter’dan derlediği bir haberle aktardı.
Patlama olduğu sırada İstanbul’da

Anne ve babası o küçükken boşanmıştı. Çocukluğu iki ev arasında geçti. 80’lerde Los Angeles suç oranının giderek arttığı bir yerdi. Özellikle de siyahların yaşadığı mahallelerde şiddet her gün karşılaşılan bir olguydu. Böyle bir ortamda büyüdü. Çete savaşları insanları hayatından bezdiriyordu. Silah sesleri, çatışmalar sıradan hale gelmişti. Sokaklarda kafasından vurulup atılmış cesetler bulmak normaldi. Bir gün kendisi de evlerinin arka bahçesinde böyle bir ceset bulduğunu anlatıyor.

Leimart Park mahallesi, bütün bu olumsuzlukların yanında kültürel anlamda da kaynayan bir yerdi. Çetelerin cirit attığı bu ortamda elbette rap müzik canlıydı. Ama klasikten caza her alandan müzisyenler de bu mahallede yaşıyordu. Uyuşturucu, silahlar ve çete şiddeti yanında şairler, müzisyenler, sanatçılar... Bu ortamda kulağı her kültüre açık bir şekilde yetişti.

Malcolm X’ten etkilendi

Beyazların gözünde herkesin çete mensubu olarak görüldüğü o ortamda siyasi bilinci hafiften gelişmeye başladı. Malcolm X’ten ve hayatından etkilendi.

Kendini ve kültürünü bütün kusurlarıyla kabul etmeyi öğrendi. Siyah kültürüne sahip çıkma fikri her yanını kuşattı. Sadece çetecilik değildi, siyah kültür, sanatı ve

- “Hang Me Out To Dry” (with Robyn) - Metronomy: Metronomy’nin “Summer 08” adlı yeni albümü siz bu satırları okurken yayınlanmış olacak. Haftaya hep beraber incelemeden önce siz şu yeni şarkıya bir göz atın.

- “Ashes to Ocean (feat. Matthew Halsall)” - DJ Shadow: DJ Shadow’un hayli sofistike, iç içe bölümlerden oluşan ve çiçek gibi açılarak devam eden eklektik müziğinin en yeni şahaseri.

- “In a Drawer” - Band of Horses: Sıcak bir akşamüstü cızırtılı bir radyodan yükseliyormuş gibi başlayan, ilk albümden bu yana bağımlısı olduğumuz Band of Horses duygusallığı. Yeni albüm “Why Are You Ok”den.

- “Best To You” - Blood Orange: “Freetown” adlı yeni albümün en şık dans şarkılarından biri. Toto’nun “Africa”sını hatırlatan vurmalı efektleriyle kulağı 80’lere yatık olanları hemen yakalayacak.

- “Kid Who Stays in The Picture” - Hot Hot Heat: Kanadalı indie rock ekibinin yeni albümü “Hot Hot Heat”in açılış şarkısı dans pistlerine ve indie kulüplere göz kırpan bir dans-rock şarkısı. A1 gibi A1.

- “Shadows” - Mala: Güney Amerika özellikle de Peru müziğiyle ilgileniyorsanız bu farklı yaklaşıma da bir kulak verin bence. Londralı elektronik müzik sanatçısı Mala’nın “Mirrors” isimli yeni albümünden.

- “A

“Dünyaya rezil olduk” diye bir şey vardı. Bu cümle çok eleştirilirdi.
“Neden rezil oluyor muşuz? Millet aç, sizin tek düşündüğünüz bu mu?” gibisinden karşı çıkmalar...
İyi güzel,
hak veriyorum
ama yine de
merak ediyorum, biraz olsun, birazcık, azıcık olsun rezil olma, olabilme endişesinden ne zaman vazgeçtik biz acaba toplumca?
Ne zaman saldık kendimizi yokuş aşağı?

Patti Smith Zorlu PSM sahnesinde bir konser vermek için İstanbul’daydı. Basın toplantısında iki soru sorma fırsatım oldu. Biri müzik endüstrisiyle ilgiliydi. Müziğin ve endüstrinin geleceği hakkında bir yorum istedim.

“Yeni kuşak, müziği nasıl dinleyeceğine kendi karar verir. Ben ne endüstriyle ne de kariyer yapmakla ilgilendim. Kariyer yapmaya karşı değilim ama benim ilgi alanımda değildi” diye yanıtladı.

Kendisi hiç müzik stream etmemiş. “Stream’i anlamıyorum” dedi. Artık plak da dinlemediğini, sadece CD’lerini dinlediğini itiraf etti. Yeni neslin plak merakını olumlu buluyormuş. “Gençler Hendrix’in, Neil Young’ın plakta nasıl tınladığını merak ediyor” diye konuştu.

“Özgür seçimler için mücadele etmelisiniz”

İkinci sorum şuydu: “Müzik dünyayı değiştirebilir mi?”. Elbette bunu bugün 70 yaşına gelen Smith’e sormamın nedeni vardı. Onun kuşağı dünyayı müzikle değiştirmeyi başardı. Onların döneminde iletişim alanı sosyal medya, internet değil daha çok müzikti. İnsanları bir araya getiren ve bir arada tutan, duyguları, fikirleri, umutları yayan şarkılardı. Müziğin bir endüstri, ekonomi ve eğlence olduğu çağımızda acaba hâlâ bu mümkün müydü?

Smith şöyle yanıt verdi: “Dünyayı müzik değil

Game of Thrones”un müzik dünyasıyla ilişkisi az değil. Sezon finali yaklaşırken bir bakalım kimin müzikle ne ilişkisi var, hangi sahnede hangi müzisyenler gizlice yer almış....

Dizide Hodor rolünü üstlenen oyuncu Kristian Nairn, gitarist ve DJ. Türkiye’ye de gelmişti.

Iron Islands’ın veliahtı, başına gelmedik kalmayan Theon Grevjoy’u Alfie Allen canlandırıyor. Kendisi Lily Allen’ın erkek kardeşi.

Dördüncü sezonda “Walk of Punishment” adlı bölümde söylenen “The Bear and the Maiden Fair” şarkısı dizinin tema müziğine de imza atan Alman besteci Ramin Djawadi’ye ait. Hold Steady bu şarkıyı kaydetti ve Düna Plak Günü’ne özel bir iki şarkılık bir albüme koydu. Bu şarkıyı dizide asker rolündeki Snow Patrol solisti Gary Lightbody seslendirdi.

Coldplay davulcusu “kanlı düğünde”

Mereen kenti aristokratlarından Hizdahr zo Loraq’ı canlandıran İngiliz aktör Joel Fry’ın grubu var. Adı Animal Circus. 2012 tarihli “Snakes and Ladders” adında bir albüm yapmışlar.

“The Rains of Castamere” adlı şarkı ikinci sezonda aynı adlı bölümde yer almıştı. Lannister’ların şarkısı bu. Müzik The National, duyduğunuz vokal Matt Berninger’ın sesi.

Üçüncü sezonun en etkileyici sahnelerinden biri “Red Wedding”di. Stark ail

Amerika’nın en büyük eğlence kanallarından Showtime’da yayınlanan “Billions” adında bir dizi var. Hiç denk geldiniz mi bilmiyorum, izlemediyseniz bir ilgilenin.
Bu dizi Reza Zerrab’ı yargılayan Preet Bharara’nın hikâyesinden hareketle hazırlanmış bir dizi. Bu yıl ilk sezonunu tamamladı ve büyük ilgi gördü.
Dizinin yayınlanmaya başladığı ocak ayında Wall Street Journal’da yayımlanan bir makale “Billions”ı “Manhattan savcısı Preet Bharara’nın ofisine Hollywood dokunuşu” başlığıyla tanıtmıştı.
Bharara, Reza Zerrab’ı tutuklayıp hapse atarak Türkiye’nin gündemine girdi ancak öncesinde de ülkesi Amerika’nın gündemindeydi. Özellikle finans dünyasında işlenen suçlara odaklanan dosyaları ve bu suçları işleyen kişi ve şirketlere tavizsiz yaklaşımıyla ünlü. Üst düzey yozlaşma, usulsüzlük, rüşvet, finansal manipülasyonlar ve benzeri davalara odaklanıyor ve affetmiyor. Özelliği bu.
Geçenlerde izlemeye başladığım ve büyük keyif aldığım bu dizide bir sahnenin etkisinden hâlâ çıkamıyorum.
Dizide Bharara’dan esinlenen karakter, New York Güney Bölgesi savcısı Chuck Rhoades (Paul Giamatti canlandırıyor) her sabah köpeğini dolaştırdığı güzergâhta sıkça rast geldiği bir vatandaşın köpeğinin