Tek olsun, o da benim olsun!
Kullandığı otomobili “özel” ilan etmek, çoğu sürücünün gönlünden, aklından geçer. Dünyada da öyle... Ama böyle bir düşüncesi olan, “cüzdanı şişkin” sürücüler için durum çok farklı!
Bazen sırf zevk olsun diye bakındığım ikinci el otomobil ilanlarından, cevher diyebileceğim otomobiller çıkıyor... Mesela tavanı elektrikli testereyle kesilip özenle “cabrio” hale getirilen bir Şahin, V8 motor takılmış bir Anadol’a rastlamak artık şaşırtmıyor beni.
Ferarri’nin Enzo ve P3 modelinin harmanlanmış versiyonu.
Kişiselleştirme adı altında kimi zaman ortaya ucube araçlar çıksa da sahipleri “Tek olsun, o da benim olsun” deyip basıyor gaza.
1 milyon farklı kombinasyon
Elbette tüm bunlar, hepimizin içinde olan farklılaşma isteğinin otomobile yansımış hali! (Biraz entel bir cümle oldu ama siz benim kusuruma bakmayın...) Hiç unutmuyorum, ilk otomobilim olan 9 yıllık Ford Taunus’un sürücü koltuğuna ördekli bir tişört geçirmiştim. Benim için “dünyada tek” olmuştu otomobilim. Öyle ya, dünyada sürücü koltuğuna ördekli tişört geçirilmiş kaç tane Ford Taunus olabilirdi ki? Herkes ben mi?
Hepi topu 10 liralık tişört ile yaptığım farklılaştırma operasyonu, bugün kişiselleştirme adı altında yapılmakta aslında.
Kimi zaman ortaya aşırı hormonlu ya da ucube araçlar da çıksa sahipleri, “Tek olsun, o da benim olsun!” deyip basıyor gaza. Bu hevesi bir tarafından yakalamaya çalışan otomotiv üreticileri de tüketicilere kişiye özel denilebilecek farklı donanım seçenekleri sunuyor zaten. Türkiye’de üretilen her bir Ford Transit’in, bir diğerine benzemediği anlatılmıştı bundan yıllar önce. Yanlış da değil. Donanımları farklılaştırarak
1 milyon farklı kombinasyon yaratılabiliyor çünkü.
Tamamı altın kaplama Rolls-Royce’tan limuzin
Elbette farklı bir otomobile sahip olmak her zaman 10 lira, 100 lira, 10 ya da 20 bin liraya mümkün olmayabiliyor. Ama sözünü ettiğim, harbi farklı...
Örnek mi? En hatırda kalanlardan biri Amerikalı bir Ferrari âşığı olan James Glickenhaus’un Ferrari P4/5’i. Adam elindeki Ferrari Enzo’yu, yine sahibi olduğu Ferrari’nin klasik P3 modelinden esinlenilen bir tasarımla yeniden yorumlatmak istemiş. Her iki otomobili de İtalya’ya Pininfarina’ya götürmüş. Enzo ölmüş, şasi ve motoru P4/5’e hayat vermiş. Ederi mi? 2006’da tam 4 milyon dolar gibi bir rakam. Eric Clapton için siparişle üretilen SP12 EC
ise ondan biraz pahalıydı.
4.7 milyon dolarcık.
Yine örneğin McLaren’in çok zengin bir müşteri için özel olarak ürettiği, daha önce “patlıcandan ilham alınmış” diye bu sayfalarda yazdığım “dünyada tek” olan X-1 gibi. Onun da fiyatının 7 milyon dolara çıktığı söyleniyor... Brunei Sultanı Bolkiah iseniz tamamen size özel, Porsche mekaniğinden bir Rolls-Royce ürettirebilir ya da mevcut Rolls-Royce’unuzu limuzin haline getirtip, tamamını altın kaplatırsınız olur biter...
Yeter ki tek olsun!
Onunla çim biçmek, yürek ister!
Standart bir çim biçme traktörü, saatte kaç kilometre hız yapabilir ki? Honda’nın HF2620 modeli çim biçme sırasında 12 km/s yapabiliyormuş. Ama Japon üretici, bu HF2620’yi bir canavar haline sokmaya niyetlenmiş bir kere. Çim biçme traktörüyle bugüne kadar rekor 155 km/s’ymiş. Honda, özel test pistinde
160 km/s yaptıklarını, hatta 200 km/s’e çıkabileceğini de savunuyor. “Peki kardeşim, bu hap kadar şeyin içine
F1 aracı mı kaçmış?” Hayır, Honda’nın VTR modeli motosikletinin 1000 cc’lik motoru! Bunun yanında daha fazla yağ alabilen bir karter, daha fazla soğutma için ikinci bir radyatör ve daha bir dolu şey. Aslında orijinal traktörden kalan, sadece gövde panelleri olmuş.
Davis Divan’da 4 kişi yan yana oturabiliyor.
HAFTANIN GÜZELİ
Böyle koltuk evde bile yok!
Sizinkini bilemem ama bendenizin oturduğu evde aynı anda üç kişinin oturabildiği bir koltuk bulunuyor. Ancak fotoğrafta gördüğünüz “arkadaş”ın koltuğu, dört kişiye aynı anda “oturma izni” sağlayabilen ender örneklerden biri. Zaten otomobil, adını da bu koltuktan almış. Tanıştırayım, kendisi 1948 model “Davis Divan!” Evet,
en azından burada şaka yapmıyorum... Otomobilin model adı “Divan” yani bildiğiniz koltuk-kanepe. Amerika üretimi olup üç tekerlekli ve o dönemde hayli modern kabul edilen bir otomobildi. Bir otomobil satıcısı ama aynı zamanda tasarımcı olan Glenn Gordon “Gary” Davis’in, zengin sponsorlar bularak ürettiği, sonra da dolandırıcılıktan içeri girmesiyle tarihe gömülen Davis Divan... Hepi-topu
17 adet yapılmış. Ve ilginçtir, halen çoğu “sağ” durumda...
