Zemin kayması 1: Ancak AKPnin yol yorgunluğu konusunda ortaya konulan açıklamaların çoğu yetersiz. Çünkü bir hükümetin ciddi biçimde yıpranması için, içeride ekonomik dengelerin bozulması, hak ve özgürlüklerin kapsamlı biçimde kısıtlanması, ya da dış ilişkilerde sıkıntıya girilmesi gerek. Oysa ilk iki noktada hükümetin sıkıntıya girdiğini iddia etmek zor. Sıkıntının kökü olsa olsa dış ilişkilerde aranmalı.AKP iktidarı ilk önceleri tek parti hükümetinin getirdiği güven, elde edilen ekonomik istikrar ve AB politikalarının sürdürülmesiyle medya ve burjuvazi desteğini sağladı. Olağanüstü kriz konjonktürünün ardından iktidara gelen AKP böylece sağın ana partisi olma fırsatını yakaladı. Hatta türban konusunda gerginlikten uzak kalarak bunu perçinledi. Peki, ne oldu da AKP hükümeti irtifa kaybediyor?AKP hükümetinin IMF politikalarından sapmaması iş alemini tatmin etse de, yakın gelecekte ABye tam üyeliği kotaracak bir vizyona sahip olmadığı anlaşılıyor. Özellikle başmüzakerecinin atanmasındaki gecikme tedirginliğin artmasına neden oluyor. İşte bu, güven kırılmasının ilk parçası. Öte yandan, son iki yıldır Irak dış politikaya damgasını vuruyor. ABD ile ilişkiler farklı bir niteliğe bürünüyor. Kimileri bu hükümetin iktidara gelişinde ABD desteği olduğunu düşünse de, 1 Mart tezkeresinin Mecliste reddinden sonra, ABDyle ilişkilerinde bir çatlama yaşandığı aşikar. ABDnin bölgede oynadığı rol ve strateji için Türkiyeden talepleri de görülüyor. Ancak bunlar Türkiyenin bölgedeki çıkarlarıyla tam örtüşmediği kaygısıyla hükümet sürekli bocalıyor. Kısacası, gerek dışarıda, gerek içeride hükümet önemli destekten yoksun kalmaya başlıyor.Bu bocalamalar bir yandan güvensizliğe neden olurken, diğer yandan da partinin içine sirayet ediyor. Bazı milletvekilleri ardı ardına istifa ediyor. Kimileri kişisel çıkarların rol oynadığını söylese de, parti içi rahatsızlıklar, partinin kamuoyundaki yıpranış sürecinin başlaması çok önemli.Ancak asıl önemlisi, AKP sosyal dengesizliklere yeterince çözüm aramadığı için içeride de güçsüz. İktidara gelirken mali krizin çeşitli toplumsal kesimlerde yarattığı tepkiden beslenen AKP, bugün çiftçiden destek yitiriyor; çünkü tarımda gelirler hızla düşüyor, işsizler kopuyor; çünkü umutlarını yitiriyor. Esnaf ve memurun refahının yükseldiği de iddia edilemez. AKP, muhalefetsiz bir iktidar döneminin getirdiği rehavetle işleri götürse de, içten zayıflarken, bu kez de dış gerginliklerle karşı karşıya kalıyor.Olağanüstü dönemler olağanüstü siyasal sonuçlar çıkarır. Kalıcı biçimde belli toplumsal kesimlerin refahının artışı sağlanamazsa, o siyasal oluşum erir. AKP iktidarının bu nedenle kendi siyasal tabanını gözeten (parti tabanı değil) politikaları yürürlüğe koyması gerekiyor. hgunes@milliyet.com.tr 2001 mali krizi sahnedeki tüm siyasal partileri silerken, Genç Parti ve AKPyi yükseltti. Uzanların yolsuzluklarının ortaya çıkmasıyla Genç Parti çöktü. İktidara gelen AKPnin ise bir süredir yol yorgunluğu gözleniyor. Hatta kimileri AKPyi toptan bir yetersizlikle nitelerken, hükümet giderek bunalıyor. TCKnın ertelenme nedeni de bundan kaynaklanıyor.
