Daha ne kadar yol gitmeli ki bir insan
Ona adam denebilsin
Daha ne kadar denizlere yelken açmalı ki bir beyaz güvercin
Gün gelip kumda yatabilsin
Daha ne kadar uçuşmalı ki mermiler
Sonsuza dek yasaklanabilsin
Daha kaç yıl var olmalı ki bir dağ
Eriyip denize kavuşabilsin
Daha kaç yıl var olmalı ki bazı insanlar
Bir gün özgür bırakılsın
Daha kaç kez başını çevirebilir ki bir insan
Görmezlikten gelebilmek için
Daha kaç kez yukarı bakmalı ki bir insan
Gökyüzünü görebilsin
Kaç kulağı olmalı ki adamın
Ağlayan insanları duyabilsin
Daha ne kadar insan ölmeli ki
Bu kadarı da fazla desin
Yanıtı dostum esen yelde...
Yanıtı esen yelde...
Bu dizeler, Bob Dylan isimli şarkıcının (1941 Minnesota, ABD) 1960’larda beğeni gören, o yıldan bu yana dünyanın her köşesinde seslendirilen “Blowin’ in the Wind” isimli İngilizce şarkısının “Yanıtı esen yelde” diye Türkçeleştirilen sözleridir.
Bob Dylan’ın dedesi ve ninesi Trabzonlu. Trabzon’dan Odesa’ya oradan da ABD’ye göç etmişler.
Bu şarkının insanları etkilemesinin ardında Vietnam savaşı vardır. On yıl süren savaşa ABD askerleri katıldı. Vietnam’da taş üstünde taş kalmadı. 300 bin Vietnamlı, 60 bin ABD askeri hayatını kaybetti.
Bob Dylan’ın şarkısının melodisi de güzeldir ama, şarkıyı ünlendiren daha çok sözleridir.
2016 yılının ilk gününde, belki bazılarımızı etkiler umudu ile, şarkı sözlerini hatırlatmak istedim.
2016 yılı dünyaya, ülkemize, insanlarımıza iyilikler getirsin... İyilik gökten gelmiyor. İyiliği getirecek olan bizleriz.