Ekrem İmamoğlu şaşırtmaya devam ediyor. Seçim kampanyasında da şaşırtmıştı; zira CHP’nin alışılagelen, karalayıcı, inkâr edici ve yıkıcı dilini kullanmaktan özellikle kaçınmıştı. Her söz ve davranışıyla adeta muhafazakâr demokrat (tipik AK partili) profili çizmişti.
Bunda da son derece başarılı oldu ve karşı kesimlerden umulmadık oylar aldı.
Lakin seçimlere şaibe karışması iddialarına karşı tutumu ve daha önemlisi, bu haliyle bile oyların birbirine çok yakın çıkması ve kendisinin bir tık önde ilan edilmesi durumunda sergilediği tavırlar da çok şaşırtıcı olmuştur.
Bu demektir ki Ekrem İmamoğlu başkan olsa da, olmasa da şaşırtmaya devam edecek!
Seçildiği takdirde işinin zorluğunu kendisi de biliyor; zira kendisini seçen çok değişik yapılara diyet borcu var! Bakınız, bunlardan bir tanesi için dillendirdiği, “Demirtaş’ın çizgisini beğeniyorum!” tarzındaki çıkışıdır.
Oysa çizgisini beğendiği Demirtaş, “Abdullah Öcalan’ın heykelini dikeceğiz” diyen kişidir.
YSK daha kesin kararını vermeden Büyükşehir Belediye’sinin veri tabanını kopyalatmaya girişmesi ise akla FETÖ’nün ‘Kozmik Oda’ baskınını getirdi!
Üstelik bunu kurum dışından, güvenlik soruşturulmaları yapılmamış kişilere yaptırması şüpheleri büsbütün artırdı. Bunca resmi veya özel, yerli ve uluslararası denetim kuruluşları varken, ülkemizin güvenliğini de ilgilendiren verilerini ne idüğü belirsiz kişilere kopyalatmak hangi akla hizmettir?
Veriler zaten yerli yerinde duruyor ve korunuyor. İdari mahkemenin yürütmeyi durdurmasına rağmen, tebligat henüz ulaşmadı diyerek kopyalamaya devam etmek, tedirginlikten öte, son derece rahatsız edici ve şüpheleri artırıcı bir durumdur.
Belediyeler zaten Sayıştay denetimindedir; ayrıca her belediyenin teftiş kurulu vardır. Kimse size denetim yapmayın demiyor ve hatta bu iş için resmi kurumları da kullanmayabilirsiniz. Ama her işin bir yolu yordamı vardır.
Kim bu üç kişi? Hiçbir resmi sıfatı ve görevi olmayan bu kişilere devletin en mahrem bilgileri nasıl verilebilir? Bu durum, devlet deneyimsizliği yani acemilikle açıklanabilir mi?
Kullanılan dille, yapılmaya çalışılan icraatlar taban tabana zıttır ve durum, akla, vaktiyle CHP’nin iktidara geldiğinde devlet dairelerindeki pervasız davranışlarını getirdi.
Bakanlıklarda ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarındaki en alt görevliden en üst görevliye kadar her kademedeki devlet memurlarını kollarından tuttukları gibi odalarından dışarı atarlar ve bütün bu kepazelikleri kahramanlık olarak sergilerlerdi.
Daha sonra çıkarılan kanunlarla memurlar güvence altına alındı ve her gelen iktidarın elinde oyuncak olmaktan kurtuldular.
Ama öyle anlaşılıyor ki, ‘bedel ödemek’ işinden birileri epeyce bedel ödeyecek!
Dileriz devlet aklı galip gelir ve taçlanan başlar akıllanır!
