Dikkat ediyor musunuz; hemen herkes en azdaki ortak noktalarda buluşup anlaşmanın derdinde. Yani asgari müşterek arayışında. Bu ise, iki göz yerine tek gözle yetinmek demektir ki, bu da, isteğe uygun olmasa gerek.
Asıl olan, azami müşterekte, yani en fazla ortak noktalarda birleşmektir. Hele de ortak paydaları eşit olan millet söz konusu ise, azami müşterekte buluşmak kaçınılmazdır.
Dedik ve devamlı diyoruz ya; bu ülke insanının başına getirilenler pişmiş tavuğun başına gelmemiştir.
Bu ülke insanına: ‘ Düşman, mukaddesimizi çiğneyecek, namusumuzu kirletecek; hep birlikte karşı koyalım ve müstevlilerin emellerini kursaklarında bırakalım!’ dendi.
Millet de her seferinde, üzerine düşen görevi canını dişine takarak yerine getirdi.
Daha dün, Kurtuluş Savaşı’nda getirdi, bugün 15 Temmuz darbe girişiminde getirdi.
Yurdumuz, dün çeşitli ulusların (Rus, İngiliz; Yunan, İtalyan, Fransız, Bulgar vb.) işgaline uğramıştı. Bu işgalleri 40 sene sürdürenler oldu. Bunlardan hiçbir tanesi, bu milletin ne ezanına, ne Kur’an’ına ve ne de başörtüsüne karıştı.
Maraş’taki işgalci güç (Fransa) askerlerinden birinin münferit olarak, Müslüman kadının başörtüsünü başından çekmesi bile, topyekun halkın galeyana gelip ayaklanmasına sebep olmuştur.
Düşman; içimizdeki bu ihanet damarını keşfedip işin kolayını bulmuştu: İçerideki bu nadanları, mankurtlaştırılmış zorbaları bir maden gibi işleyerek; ezana, Kur’an’a, başörtüsüne ve milletin değerlerine musallat etmişti.
Öyle ki: ciğerparesi evladını teröre şehit veren annenin mübarek elleri ve ayakları öpülecekken, başörtülü diye törene alınmadı. Nasılsa, içeride bulunan bir diğer şehit annesinin başörtüsünün, generalin elindeki sopa ile çıkarılmak istenmesi ise, mahut ihanetlere tüy dikmişti.
Genel Kurmay Başkanlığı yapmış bir diğerinin (Karadayı) komisyona verdiği ifadedeki bir cümlesi kan donduran cinstendi: ‘Menderes’in yalnızca ezanı Arapça okutması bile ihtilal yapılmasına yeter sebepti!’
Bu ülkedeki bir Yahudinin İbranice veya bir Hristiyanın latince ibadetinden kime ne?
Bunlara karışan var mı? Çan çalmak yerine boru öttürelim diyen var mı?
Olabilir mi?
Müslümanın ibadet dili niye birilerine ve üstelik namazla, ezanla, camiyle ilgisi olmayan insanlara batıyor; neden onları rahatsız ediyor?
Batının İslam düşmanlığını bir dereceye kadar anlamak mümkündür; zira onlar, asırlar boyu bizim ecdadımızın üzengilerini öpmekle şeref bulmuştu!. El etek ve hatta ayak öperek huzura kabul edilmişlerdi.
Onlar, bu yaptıklarının intikamının peşinde olabilirler; peki, içimizdekilere ne oluyor?
Onların intikamlarının aracı olarak kullanılmak ve kendi halkına, halkının değerlerine düşman kesilmek hoşlarına mı gidiyor? Bu nasıl bir ruh halidir?
Bizde dayatma kültürü yok; inan veya inanma; nasıl inanıyorsan öyle inan! Ama inancını veya inançsızlığını başkalarına dayatma!
Neyse ki, akıllı bir adam geldi de; toplumu, onlarca yıldır sürdürülen bu deli saçması kavgalardan kurtardı.
Peki; normalleşebildik mi?
Nerdeee?
Daha kırk fırın ekmek yememiz lazım!
Not: Nasıl ve niçin normalleşme konusunu çarşamba yazısında ele alacağız. F.B.
