Derviş’in siparişi

Ankara’da büro tutmasından ve İstanbul’daki temaslarından anlıyoruz ki, Kemal Derviş’in bir partiye girmesi, bakanlıktan istifa etmesi kadar zor olacak.
Derviş’in hareketleri, suyun soğukluğundan korkan çocukların ayaklarını denize bir - iki vurup kaçmalarına benziyor.
Denize girmek istiyor da biraz korkuyor. Koşulları var...
Nedir onlar?
Sol bir araya gelecek, üzerine biraz liberal sağ eklenecek...
Nasıl olacak bu?
DSP, CHP, YTP birleşecekler. Aralarına SHP, TDP, ÖDP, TKP, İP solda ne bulurlarsa alacaklar.
Sonra?
Sonra biraz liberal sağ gerekecek; bu ittifaka DTP, LDP, ANAP veya biraz ANAP ve Arı Grubu eklenecek.
İşte, sana, sosyal liberal sentez veya solda birlik...
Peki, Derviş’in koşulları bu kadarla bitiyor mu?
Bitmiyor...
Başka ne istiyor?
Bu ittifakla ortaya çıkan "siyasi varlık" en az yüzde 25 - 30 arasında oy alacak. Alacak ki, tek başına, istikrarlı, çoğunluğu temsil eden, "güçlü bir hükümet" kurulabilsin...
Başka?
Bir de bu siparişin üç aya yetişmesi koşulu var.
Başka da koşul yok!
Türk siyasetinin bu siparişi karşılaması mümkün değil. Üç ay değil üç yıl da verseniz, bu sipariş Derviş’in masasına gelmez...
Derviş’in aradığı tek başına veya ona yakın güçte iktidar, anketlere göre AK Parti’de görünüyor. "Çağdaş" mıdır, "makul" müdür, bilinmez ama aranan çoğunluk şimdilik AK Parti etrafında görünüyor. Derviş’in aradığı koşullardan en azından birini AKP lideri sağlamış durumda...
Derviş, Nasrettin Hoca misali, "ya tutarsa" diye göle maya çalmak yerine, halkın karşısına çıkıp iddiasını ortaya koymalı.
İstanbul’daki siyaset mühendislerinin yaptığı hesap çarşıya uymadı. Derviş bu hesabı uydurmak istiyorsa, Boğaziçi temaslarına ara verip, halkla konuşmaya başlamalı. İşçiye, işsize, memura, köylüye, emekliye "güçlü ekonomiye geçiş programı"nı anlatmalı. Rüzgarı onlardan almalı...
Siyasete girip girmemeye öyle karar vermeli...
İstanbul’a sipariş yazdırarak değil...