Yarışın kralı Aydın’da

RUŞEN Çakır’ın Vatan Gazetesi’ndeki analizi önemliydi.
Ak Parti, bir süre öncesine kadar elinde tuttuğu ama aday belirleme sürecinde belediye başkanlarını başka partilere kaçırdığı üç ili, mutlaka tekrar kazanmak istiyor:
Adana, Şanlıurfa, Kars.
Zaten muhalefetin elinde olan iller de, Ak Parti’nin hedefinde.
Başkanları CHP’li olan, İzmir, Mersin, Trabzon; DSP’li olan Eskişehir ve Ordu; DTP’li olan Diyarbakır ve Batman.
Ak Parti’nin “Dimyat’a pirince giderken, evdeki bulgurdan olacağı” iller, yok mu acaba?
Ruşen Çakır’a göre:
Ankara, Gaziantep, Siirt, Erzurum, Malatya, Bingöl, Van’a dikkat..
Adana’yı gezmeden, Trabzon’a gitmeden, Diyarbakır’ı görmeden ahkâm kesecek halim yok.
Bildiğim tek şey var:
CHP İzmir’i kaybederse, Deniz Baykal yıkılıp, gider; Ak Parti Ankara’yı kaybederse, Tayyip Erdoğan hafiften sallanır ama Melih Gökçek’ten kurtulmanın sevinci ile bu sonuca gülüp, geçer.
Ve yine biliyorum ki:
Sonuçta ne şiş yanacak, ne kebap!
*   *   *
Şimdi gelelim, Ruşen kardeşimin atladığı bir Ege iline.
Aydın’da geçen seçimi, Ak Parti adayı İlhami Ortekin kazanmıştı.
Ortekin bu kez, Demokrat Parti adayı.
Belediye başkanlığı yapmış bir başka isim Hüseyin Aksu, MHP adayı olarak yarışta.
CHP’nin adayı, Aydın Milletvekili Özlem Çerçioğlu.
Ak Parti’nin adayı, Mustafa Ancın.
2007 milletvekili ve 2004 yerel seçim sonuçları, CHP ile Ak Parti’yi biraz öne çıkarsa da, MHP ile DP adaylarının başkanlık koltuğunda oturmuş olması, şansları eşitliyor.
Onun için, asıl Aydın’a dikkat...
Türkiye’de dört partinin birden iddia taşıdığı, Aydın’dan başka bir il olmadığı için; seçimlerin en heyecanlı yarışı burada yaşanacak.


Hikaye bu ya...
MEMLEKETİ yönetenler geniş ve boş bir araziye, geceleri göz kulak olacak bir  bekçi almaya karar verir.
Bir süre  sonra, “Talimatlar olmadan bekçi işini nasıl yapacak?”  sorusu gündeme gelir ve ihtiyaca binaen bir planlama birimi kurulur ve iki kişi işe alınır.
Daha sonra, “İşlerin yürüyüp yürümediğini nasıl kontrol edeceğiz?”  diye  dertlenirler.
Onun için de, bir denetim elemanı ile bir raportörü kadroya katarlar.
Eh, bunca adamın maaşı var, ikramiyesi var, şusu var, busu var...
Haliyle, bir muhasebe şefine, bir kâtibe, bir müstahdeme ihtiyaç hasıl olur.
Onları da alırlar.
Sayı artınca, başlarına bir müdür  ile iki de müdür yardımcısı oturturlar.
Derken, ülkede ekonomik kriz çıkar.
Memleketi yönetenler hemen toplanıp, acilen bütçede tasarrufa giderler ve ilk iş olarak, bekçiyi işten çıkarırlar!


Tek karelik gerçek