Paşa gönüller...

CHP İzmir İl Başkanı Tacettin Bayır, il genelinde yaptırdıkları seçim anketini açıklarken ortaya “yüzde 60’lar” hedefini koymuştu ya...
Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek belki de Bayır’a kızdı.
“Anket öyle olmaz, böyle olur” dercesine, o da kendi yaptırdığı anketin sonucunu açıkladı.
Ankara 1. Bölge’de:
AKP yüzde 52, CHP yüzde 28, MHP yüzde 14
2. Bölge’de:
AKP yüzde 60, CHP yüzde 22, MHP yüzde 11 oy alacakmış.
Gökçek’e göre 2. Bölge’de AKP’nin 10 milletvekilliği garanti.
Biraz sıksa, 1. Bölge’de de 9 sayısının 10’a çıkması işten değil.
* * *
Aynı hesap İzmir için de geçerli.
CHP İzmir İl Başkanlığı’nın internet sitesinde bir anket düzenleniyor.
Soruyorlar:
“CHP İzmir’de kaç Milletvekili çıkartacak?”
Son durum şöyle:
Katılanların yüzde 14’ü 14...
Yüzde 18’si 16...
Yüzde 25’i 18...
Yüzde 43’ü ise 20 demiş.
Anketteki “üst sınır” 20 zaten.
22 veya 24 olsa, ona da “he” diyen çıkacak yani!
* * *
Yansıyan tablo, aday listelerini yapanların işini kolaylaştıracak türden.
8’inci, 9’uncu, 10’uncu ve hatta 11’inci sıradan aday gösterilenlerin mızmızlanıp, sızlanma şansı yok.
İtiraz eden olursa, koyarsın anket sonucunu ortaya, konu kapanır.
* * *
AKP ile CHP kapışırken, MHP boş duracak değil elbet.
Masum Türker, DSP’nin kuracağı ittifaklarla barajı geçeceklerine emin.
DP, SP, BBP mutlaka bir çare düşünüyor olmalı.
BTP’nin bağımsızları ortalığı toz duman etmeye dünden hazır.
Hani “Allah herkesin gönlüne göre
versin” desem...
Mümkün değil.
Paşa gönülleri mutlu etmek uğruna TBMM’nin en az 1500-2000 milletvekillinden oluşması gerekir ki, 550 vekilli Meclis bile Türkiye’ye bol geliyor!

Tek karelik alt-üst

Korku sarmış yürekleri

EVİNE geldiklerinde “misyonerlere karşı halkı kışkırtmak” diye açıkladılar arama kararının gerekçesini.
Zekeriya Beyaz’ın bu gerekçeye itirazı yok.
“Tamam, arayın” demiş zaten:
“O yolda bende sayısız belge vardır. İstediğiniz kadar alın.”
Ama bakmış...
Asıl baktıkları ve topladıkları belgelerin cinsi başka!
Daha da önemlisi Zekeriya Beyaz’ın şu ifadesi:
“Benim telefon masrafım aylık 100-150 TL olurdu. Şimdi 25-30 TL’ye düştü. Arayan soran yok. Korkuyorlar. Televizyonlar çağıramıyorlar, korkuyorlar. Gazeteler yazı yazdırmıyorlar. Dolayısıyla biz toplumdan tecrit edildik. Baskı altındayız. Özgürlüğüm yok benim. Benim özgürlüğüm yazmakladır, konuşmakladır, televizyonlardır, gazetelerdir, beyanatlardır. Yıllardan beri kitaplar yazıyorum. Ama kitaplarıma ambargo koyuyorlar. Hiçbir dağıtıcı almıyor. Baskı altında çünkü. Herkes korkuyor.”
İşte böyle...
O çılgın, o pervasız Zekeriya Hoca dahi korkar hale gelmişse memlekette...
Başkası ne yapsın?