Eşek... Eşşek!

KİMİ eşekten düşer.   Kimini eşek teper. Kimi uzuneşek oynamayı sever.
Kiminin ömrü, eşek muhabbeti ile geçer.
Bu seçim öncesinde de, miting meydanlarındaki eşekli muhabbetler fazlasıyla dikkat çekiyor.
Atatürk Üniversitesi Türkçe Eğitimi Bölümü öğretim üyesi Dr. Latife Kılıç,  siyasilerin “eşek, semer” gibi sözcükleri sıkça ve alenen kullanmasını doğru bulmuyor:
“Çocuklar televizyon haberlerinde liderleri dinledikçe, anne ve babalarına eşek demeye başladı. RTÜK harekete geçmeli, bu tip sözcükler biplenmeliÖ”
Gırgıra bakın.
Sayın Başbakan, falanca sayılı mitinginde kendi bildiğince konuşuyor ama millet ekran başında onu şöyle dinliyor:
“Bakın şimdi. Biiip  ölür kalır eseri. Pardon pardon. Biiip ölür kalır biiiip, insan ölür kalır eseri. Ayrıca unutmayın, bizden önce 21 banka fona devredildi. Biz biiiip sağlam kazığa bağladık da tek bir banka bile batmadı. ”
*   *   *
Denebilir ki, “eşek”  kötü söz değildir.
Bence de...
Ama Sayın Başbakan aynı fikirde değil anlaşılan.
Aksi halde, kendisi hakkında eşekli bir karikatür çizen Nuri Kurtcebe’ye, “basın yoluyla hakaret ettiği” gerekçesiyle dava açmazdı!
Oysa “Eşek” bizatihi, bir karikatür dergisine isim olmuştur.
Hem de, 1910 yılında.
İlk sayısında yayınlanan, “İlk Anırtı” başlıklı fıkra ise dilden dile dolaşır hâlâ:
“Gayet açık fikirli bir zat,  arkadaşı ile konuşuyormuş:
-  Yahu, bir oğlum doğarsa, ismini eşek koyacağım.
-  Tuhaf! Dünyada bu kadar isim varken, eşek ismine ne lüzum var?
-  Evet lüzum var. Çünkü bu memlekette büyük adam olmak için eşek olmaktan
başka çare yok.”
Derginin ilk sayısı 10 bin adet basılır ve hemen satılır. İlave baskılarla, ilk sayının satışı 42 bine kadar ulaşır.
Siz yine de,  “eşek” demeyin kimseye. Ve en iyisi Ekşi Sözlük’teki şu yaklaşımı benimseyin:
“Tek  (ş ) ile söylendiğinde küfür gibi olan, çift  (ş ) ile söylendiğinde  kulağa daha bi r hoş gelen isim ya da sıfat. ”



“Tek” yeter!
TEK şarkılık şöhretlerin galerisinde gezindim geçenlerde.
“Samanyolu” ile Berkant’ı...
“Çocuk Gözler” ile Ersan Erdura’yı...
“Kan ve Gül” ile İskender Doğan’ı...
“Her Gece” ile Mirkelam’ı...
“Bu Akşam” Ölürüm Ben ile Murat Kekili’yi...
“Seninle Bir Dakika” ile Semiha Yankı’yı andım.
Ve düşündüm.
Hatta arzuladım.
Başarısız siyasi parti genel başkanları da...
Keşke “tek seçimlik” olsa!


Tek karelik hayaller