Çek bir su... Soğuk olsun!

ADAMI kolu sargılı gören herkes şaşırdı.
Sonra mesele anlaşıldı.
Kaldığı otelde  sabaha karşı saat 04.00 sularında merdivenlerden düşen Rasmussen’in omuzu çıkmıştı.
Bre elin adamı, sabahın köründe ne işin var merdivenlerde? Damda kedi mi kovalıyordun, ne?
Kimse kusura bakmasın.
Nezaketen de olsa, “vah vah” demeyeceğim.
Diyeceğim şu sadece:
Allah’ın sopası yok!
*   *   *
Aslına bakarsanız adama kızmanın da alemi yok.
Onun tek derdi vardı:
NATO Genel Sekreteri olmak.
Oldu mu?
Oldu.
Nasıl olduğunu ise Rasmussen’in memleketindeki gazeteler, benzer manşetlerle duyurdular dünyaya:
“Türkiye’ye diz çöktü.”
*   *   *
Oysa bize farklı bir hikaye anlatılmıştı.
“Rasmussen vaktiyle yaşanan olaylardan çok pişman” falan denmiş; “Türkiye’ye geldiğinde özür dileyecek” vaadine, Obama bile kefil edilmişti.
Peki.
Ne oldu?
Özür niyetine, kadehler kalktı havaya.
Kimi beyaz, kimi kırmızı şarabını yudumlarken, Olli Rehn’in  çektiği AB fırçasına boyun eğen...Ülkemizi itip kakmayı alışkanlık haline getiren ve her fırsatta “aramızda yeriniz yok” diyen Fransa’nın NATO’nun askeri kanadına dönüşüne “one minute” dahi diyemeyen Sayın Başbakan da...
Her zaman olduğu gibi “bir bardak soğuk su içerek” katıldı konuklarına!



Bazıları “zoru” sever!
CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, “İzmir halkına borçlandık” diyor demesine de, borcunu nasıl ödeyeceğini söylemiyor.
Bunun “iki satırlık bir istifa mektubu yazmak” kadar kolay bir çaresi var ama...
Deniz Bey, zoru sever!
Nitekim, Konak eski Belediye Başkanı Muzaffer Tunçağ’ın anlattıkları da, aynı şeyi doğruluyor:
“Sizin rakibiniz, altınızı oyuyor gizli gizli. Saçma sapan projeler üretiyor. Bunlar İzmir’de rezil olacak projeler. Ben bunu Genel Başkan’a da söyledim. ‘Siz diyorsanız ki, bu kişiyi ben destekliyorum. Bana söyleyin. Aday olmayayım.”
Deniz Baykal, “Aday olma” dese, Tunçağ’ın gayet medeni bir tavırla önerdiği şekliyle, sorun kolayca çözülecek. Fakat “Hayır devam et” diyor.
Dedim ya:
Deniz Bey, zoru sever!


Tek karelik tebessüm