Ercan Güven

Tam da futbolumuzu zehirleyip hastane, hapishane, mahkeme kapılarına düşürmüştük ki…
Tam da rekabet çirkinleşmiş, güven paspas, adalet asal gaz olmuş, küfürler tekmelere yumruklara dönmüştü ki…
Yine Atatürk yetişti.Sözleri ve gözleri yetti… Umudu kesmek üzere olduğumuz kardeşlik dayanışma milli şuur meziyetlerimizi, gizlendikleri kalbimizin köşesinden buldu çıkardı.
Ellerimize bıraktı. “Top oynarken bunları unutmayın” dedi.
Suudlar sadece vesile…
İstediği kadar parası olsun, hiçbir ulus tarihi geriye saramaz. Gün gelir insan hakları ve özgürlük onları paket yapar. Petrole dayanıp becerseler bile 85 yıl geride sağ salim bir Atatürk var; unutmasınlar.
Onların bilmediği bizim genlerimizde var.

Olmaz olsun Suudilerden alacağımız milyonlar… Kalbimizde Atatürk ve Cumhuriyet aşkı olduktan sonra…
Ayıptır ya… Süper Kupa’yı kazanana 65, ikinciye 43 milyon neredeyse Türkiye nüfusu kadar. Adam başı bir lira atsak o heybe dolar.
Ey Federasyon, Süper Kupa’nın Riyad’da oynanması için iki büyük kulübü zorlarken tahmin edemedin mi işin ulusal krize döneceğini? Sende çevre kontrolü yok mu? Bilmiyor musun iki devin hassasiyetlerini?
Başta değerli kulüplerimiz, hepimiz Cumhuriyetin 100. Yılına adamışız Süper Kupa’yı…
Riyad’a gidip evdeki bulgurdan mahrum kalmaya, son ana kadar “Atatürk yasağı” ile mücadele etmeye, İstiklal Marşı okumak için pazarlığa girişmeye, “Yurtta Sulh Cihanda Sulh” pankartını dürüp büküp açamadan geri getirmeye, Al Awwal Park’a “milli yasaklar” koyanların alnına Latin Harfler ile “Ne Mutlu Türküm Diyene” yazamadan dönmeye, gerek var mı?
Tişörtteki Atatürk resmine bile tahammül edemedi “mal

Fatih Terim, her zamanki gibi “iki dirhem bir çekirdek” Panathinaikos’un gönderdiği özel uçağa binmeden önce vatan toprağında son adımlarını atarken “Söyleyecek çok şeyimiz olacak, şimdi değil ama” dedi…
Ne zaman?.. Sezon sonunda mı?
Terim’in bu “anlamlı” mesajı Yunan medyasında 13 yılın ardından Panathinaikos’un erken şampiyonluk müjdesi olarak değerlendirilebilir.
Onlar “Terim dereyi görmeden paçaları sıvamak istemese de yüksek özgüveni ve derin bilgisi ile gelecekten o kadar emin ki…” şeklinde nabız yükselten yorumlar yapabilir.
Ama buradan bakınca… Fatih Terim’in ağzını açıp bir şeyler söyleme vaadi, hocayı sinir eden “Fatih Terim Fonu” kod adındaki saadet zinciri yöntemli dolandırıcılık eylemi hakkında bildiklerini açıklama ihtimalidir. Parayı indiren, parayı kaptıran fark etmeden fiilen uygulanan sessizlik yasası “omerta” bitecek müjdesidir.
Böyle dolandırıcılık vakası görülmemiştir; sanık ortada, mağdurlar mahcup. Hani ayıp olmasa dava bile

Öyle bir derbiydi ki, daha başlamadan öfke, hüzün, infial boğazımıza kadardı… Istırap soluyorduk, nefes yerine alev çıkıyordu ciğerlerimizden.
Tarifsiz kederler içindeydik ama sebep derbi değildi.
Yastaydık… Canımız yanmaktaydı.
Bağrımıza taş bastık… “Rövanşı” Mehmetçik’e bırakarak, sınır ötesinde bizim için şehit olan evlat, kardeş ve babalara minnet, saygıyla döndük derbiye.
Yani kahramanlarımızdan “futbol ödleklerine” geçtik…
Evet… Alınma gücenme yok, resmen ödlekliktir iki dev takımın Kadıköy’de futbol adına ortaya koydukları.
Derbinin şampiyonluk yolunda önemi yüzünden ve her iki takımı arkadan kovalayan olmadığı için kimse risk almadı maçta… Oynamadıkları futbolu faulle örtmeye çalıştı ikisi de. Hele ilk yarı; ne teknik direktörler ne futbolcular ne de hakem elini taşın altına koydu.

Sorumluluk taşımayan, başkasının yerine uçup kaçan, kolayca eş boşayan bekarlara “senin sırtında yumurta küfesi yok” der geçilir kestirmeden.
Ya da tersi…
Mesuliyet altında ezilen, zor durumda, alengirli pozisyonda olanların endişesi, sırtındaki hayali yumurta küfesi ile tarif edilir.
Bir yanlış adım, bir hata; gitti yumurtalar!
Tıpkı Fenerbahçe-Galatasaray derbisi gibi.
Kazanan takımın şampiyonluk şansı, kaybeden hocanın çizilecek karizması, ezeli rekabet falan değil konu. Çok daha büyük ve önemli. Eşikteki tehlike ulusal boyutta çünkü.
Herkesin bildiği gibi statlarımız “Yanardağ Krateri”… Her hafta kimi titriyor, kimi tütüyor. Çatlaklardan sızan “Kızgın magmalar” sürekli birilerinin canını yakıyor, hepimizin canını sıkıyor.

Rekabet, goller, puanlar, kartlar bir yana… Kayseri sahasındaki kıran kırana yiğit mücadele ve yedi golle süslü seyir zevki yüksek futbol için, rakipler de dahil her Süper Lig mensubu minnet duymalı Kayserispor ile Fenerbahçe’ye.
Kutlamalı, teşekkür etmeli. Futboldaki kaostan çıkış, sadece değiştirilen isimlerle olmayacaktır… Sahada hakiki mücadeleler de lazım bir yandan. Bu zamanda bu futbol ve bu mücadele, ağır yaralı ligimize ilaç oldu, pansuman yaptı sanki.
Düşünsenize… “Hır-gür” yetmemiş hakemi yumruk yemiş, tekmelenmiş… Takımı sahadan çekilmiş, rakip üçlü çektirmiş… Federasyonu miadını doldurmuş, hala farkına varamamış…
Milliyet’e göre “suyu çıkmış”, Hürriyet’e göre “Sirke dönmüş” Süper Ligimiz…
Tüm unsurlarıyla “toplu” intihar eğilimdeki ulusal organizasyonun, hadi “iflas” demeyelim; “konkordato sezonunda” başlangıcı nezaket ve saygı temalı, doksan dakikası mücadele ve gollerle

Konferans grubunda yaşadığı 6-1’lik “Nordsjaeland musibeti” tıpkı atasözümüzdeki gibi “bin nasihatten iyi” gelmiş olmalı ki, Fenerbahçe’ye; grubun en “hafif” takımına karşı en “ağır abiler” ile çıktı Trnava karşısına.
Çünkü, “eldeki kuş” Trnava’yı mağlup edip grup ikincisi olmak, “daldaki kuş” ise aynı anda Ludogorets’in grup lideri Nordsjealand’ı mağlup etmesiydi! Trnava karşısında averajını düzeltmiş Fenerbahçe’nin son 32 değil son 16’ya kalması olasıydı.
Ha daldaki kuş, ha denizdeki balık… İkisinin de hesabı alengirliydi ama emek verip yüksek performansla golleri sıralayan Fenerbahçe’ye “şans” da sırtını çeviremedi bu kez.
4 farklı galibiyet “mucize gibi” grup liderliğini de elinden tutup Fenerbahçe’ye teslim etti.
***
Fenerbahçe, Spartak Trnava ile deplasmandaki ilk maçında henüz sakatlık bahtsızlığı ile yüzleşmemişti. Özgüveni Everst’in zirvesindeydi! Kesin şekilde ayırdığı “Avrupa ve Süper

Halil Umut Meler olayı futbolumuzda beklenen bir depremdi. Korkuyorduk. Mutlaka olacaktı. Lakin palyatif önlemlerden öteye gidemiyorduk.
Şimdi karar vermek zamanı.Bu gerçek “Marmara Depremi” midir, yoksa geçenlerde avize sallayıp vazo deviren Gemlik depremi gibi “münferit” ve “talihsiz” bir vaka mı...
Biraz boya biraz sıvayla mı geçiştireceğiz, yıkıp yeniden mi yapacağız?
Maalesef köklü çözümlere fıtratımız, doğru işlere insanımız müsait değil.
Baksanıza Ankaragücü başkanı “hakemin yüzüne tükürmeye gittim, tokat attım” diyor ifadesinde.
Aaa o zaman sorun yok!!!Mert değiliz mert… Dört kişiyi öldürüp mahkemede “suçsuzum beraatımı istiyorum” diyen sanık gibi yaptığımızın arkasında bile duramıyoruz. Hep kaytarma. Hep yalan.
İkiyüzlülüğe devam.