Margarethe von Trotta, kariyeri ödüllerle dolu bir Alman kadın yönetmen. Dram ve otobiyografik filmleri arasında Katrina Blum’un Kaybolan Gururu (1975), Rosa Luxemburg (1986), Rosenstrasse (2003), Hannah Arendt (2012) benim en sevdiklerim oldu. 76 yaşında, kariyerinin ilk komedisini ve ilk İngilizce konuşulan filmini Eski Kocam(ız) ile yapmış. Ve filmin orijinal adındaki Nick karakterine hayat veren oyuncu da Haluk Bilginer olmuş.
Öykü, New York’ta geçiyor ve kadın oyunculardan Ingrid Bolse Berdal Norveçli, Katja Riemann ise Alman. Eski model Jade (Berdal) varlıklı kocası Nick’in (Bilginer) yardımlarıyla kendi moda evini kurar. Nick’in genç bir mankene gönlünü kaptırmasıyla ayrılık gelir. New York’taki göz alıcı, modern evlerine günün birinde ilk eşi Maria (Riemann) çıkagelir. Evin paylaşımında yarısı hukuken ona aittir. Bir süre sonra da kızı ve torunu, ev halkına eklenir.
Eski eşleri oynayan kadın karakterler arasındaki mücadele şeklinde geçen bir komedi. Hollywood komedilerinde çok örneği olan bir öyküye Trotta oldukça ciddi yaklaşıyor. Farklı dünyaların kadınları Jade ve Maria. Hırslı ve yükselme savaşı veren Jade karşısında entelektüel ve basit yaşamı seven Maria... Her ikisinin de ev paylaşımı üzerine yaptıkları kavgalar yavaşça başka mecralara doğru yol alır. Gerçeklikten kopmadan komedi sularında kalmaya çalışmak ne yazık ki güldürmeye yetmiyor. Kendisini çok ciddiye almayan dram gibi izleniyor. Arada “En güzel intikam, alınan intikamdır” veya “Eş olduğunda hayaller biter” şeklinde akılda kalan diyaloglar, filmin komedi yönünü kurtarmıyor.
Ana lisanı İngilizce olmayan oyuncular arasında en düzgün diksiyon Bilginer’den geliyor. Adı, filmin ana karakteri olarak aralarda geçse de bedenen kısa süre gözüküyor. Yine de gözü dışarıda eş karakterine getirdiği ironik yorum akılda kalıyor.